Hoogenboezem in Lekkerkerk sluit na 113 jaar de deuren
Algemeen
7.708
keer gelezen
LEKKERKERK • Een gebrek aan gekwalificeerd technisch personeel, de concurrentie met internet, de steeds gekker wordende voorwaarden van fietsfabrikanten en zijn gezondheid hebben er voor gezorgd dat Nico Hoogenboezem op 1 juni de deuren van zijn fietsenwinkel annex mobiliteitscentrum te Lekkerkerk sluit.
Daarmee komt na 113 jaar een einde aan een familiebedrijf waar vele generaties Lekkerkerkers en bewoners uit omliggende dorpen mee opgroeiden en oud werden. "Voordat ik de beslissing nam heb ik heel wat slapeloze nachten gehad", vertelt Nico Hoogenboezem. "Er zaten me echter te veel dingen tegen. In de eerste plaats mijn gezondheid: ik liep echt op mijn laatste benen en wil niet het risico nemen dat ik door de stress zo ineens omval. De laatste tijd kwam alles op mijn schouders te liggen vanwege het ontbreken van technisch geschoold personeel. Alle fietsenmakers in Nederland hebben er last van. Vaklui zijn niet meer te krijgen. In mijn geval betekende een en ander dat ik in de werkplaats, op de winkelvloer, op het gebied van inkoop en administratie alles zelf moest doen. Dat houdt gen mens vol. Ik dus ook niet."
Loondienst
Op 1 juni aanstaande gaan de deuren van Hoogenboezem Tweewielers definitief dicht. Voor het pand aan de Wilhelminastraat hebben zich enkele serieuze belangstellenden gemeld. Of er weer een winkel in komt of een andere bestemming aan wordt gegeven, is nog onduidelijk. Nico Hoogenboezem op zijn beurt treedt in loondienst bij een groot fietsenconcern in Moordrecht. "Ik ga daar aan de slag als monteur", vertelt hij. "En ik blijf actief met mijn mobiele servicewagen voor onderhoud en reparaties aan huis. Die dienstverlening blijft ook beschikbaar voor mensen die bij mij een fiets hebben gekocht én anderen."
Wat rest is een bijvoorbaats melancholisch gevoel over de straks verdwijnende fietsenzaak. "De opa van mijn vader begon 113 jaar geleden in een schuur", vertelt Nico Hoogenboezem. "In 1923 kwam de eerste echte winkel, aan de Opperduit in Lekkerkerk. Zelf ben ik van jongs af aan opgegroeid met en tussen fietsen. Ik herinner me uit mijn jongste jeugd dat je je door de fietsbanden heen naar je slaapkamertje moest wurmen; zó vol stond het in huis vanwege een toen nog te kleine magazijnruimte. Dat waren mooie tijden. De laatste jaren echter werd het steeds moeilijker om de zaak draaiende te houden. De grote merken willen af van fietsenmakers met een relatief kleine winkel. Ze gaan voor grote dealerbedrijven op centrale plekken.Bij zo'n bedrijf ga ik nu werken en ik moet zeggen: ik heb er zin in. Het gaat me in ieder geval minder werkdruk en meer vrije tijd opleveren. Dat is wel zo prettig. En voor de rest is en blijft het verdrietig dat het zo gelopen is."
Jan Timmer