• Nico en Krijn Holdermans.
• Nico en Krijn Holdermans. Foto: Floris Bakker

Ouderkerkse broers vieren 40-jarig jubileum als organist

Algemeen 1.572 keer gelezen

OUDERKERK A/D IJSSEL • Nico en Krijn Holdermans vieren op 12 februari een wel heel bijzonder jubileum. De broers zijn dan veertig jaar als organist verbonden aan de Hervormde Dorpskerk in Ouderkerk aan den IJssel.

Een kerkdienst begeleiden: ze doen het allebei nog altijd graag. "Muziek is echt mijn leven", vertelt Nico Holdermans (67). "Ik zou me geen raad weten als ik op zondag niet meer achter het orgel plaats mag nemen." Hij en zijn één jaar jongere broer Krijn begonnen in 1979 als organist in de historische kerk. Ze volgden het echtpaar Slooff op dat er na vijftig (!) jaar mee stopte.

Nico en Krijn solliciteerden en moesten komen voorspelen. Krijn: "Dat ging goed en ik mocht aan de slag als hoofdorganist." Nico werd eveneens organist. Na een aantal jaar nam hij de functie van hoofdorganist over. Het bleek voor Krijn namelijk lastig om het vrijwilligerswerk te combineren met zijn werk als inspecteur zeevaart. "Ik had het razend druk en werkte vaak ook 's avonds en 's nachts. Als ik na een paar uurtjes slaap een dienst moest begeleiden, was dat best zwaar." Dikwijls dacht hij eraan om helemaal te stoppen als organist, "maar gelukkig heb ik dat nooit gedaan."

Paplepel
Krijn en Nico groeiden op in een kerkelijk en muzikaal gezin. Orgelmuziek werd hen met de paplepel ingegoten. Nico: "Onze vader speelde thuis orgel en nam ons ook vaak mee naar concerten van bekende organisten als Feike Asma en Piet van Egmond. Na het concert liepen we dan naar het orgel, om een handtekening van de spelende organist te bemachtigen. Ja, voor ons waren dat helden. Iedere organist had z'n eigen stijl én fans. Zo had je echte 'Feike-fans' die absoluut niet naar een concert van Van Egmond gingen."

Zowel Nico als Krijn kregen les van Klaas Boersma, hoofdorganist van de Sint Jan in Gouda. Na enkele jaren vervolgde Nico zijn opleiding bij Herman van Vliet. Daar bleef hij uiteindelijk 14 jaar hangen. Ondanks zijn passie voor het orgel, koos Nico heel bewust voor een carrière in het onderwijs. "Ik had best een opleiding aan het conservatorium kunnen volgen, maar zag het gewoon niet zitten om als 'beroeps' aan de slag te gaan. Dat is alleen weggelegd voor de echte toptalenten. Ondanks mijn liefde voor de muziek ben ik blij met de keuze die ik toen heb gemaakt." Datzelfde geldt voor Krijn, die het spelen van het kerkorgel altijd als hobby beschouwde. Wel eentje die hij serieus nam. "Je zit er voor de gemeente, om te zorgen dat de dienst ordelijk verloopt."

Het zicht op de gemeente vanachter het historische Kam-orgel is best goed. Volgens Krijn is dat in veel andere kerken wel anders. "Vaak zit de organist ietwat 'verborgen' achter het orgel en is -ie nauwelijks zichtbaar voor de gemeenteleden. Of dat uitmaakt? Nee, niet echt. Je taak is om als organist het tempo aan te geven. Daarvoor hoef je de gemeenteleden niet perse te zien. Als je ze maar hoort." Nico begeleidt dikwijls twee diensten per zondag: één in de Dorpskerk en - sinds de kerkscheuring van 2004 - één in de Oosterkerk. "Met trouw- en rouwdiensten erbij zit ik al gauw op ruim honderd diensten per jaar. En als ik op vakantie ben, bezoek ik ook graag een kerk in de buurt, om een stukje te spelen. Orgel spelen is voor mij echt een uitlaatklep, het geeft me afleiding en energie."

Douchen
Door afgescheurde schouder- en armspieren wordt het voor Krijn steeds lastiger om het 'taaie' Kam-orgel te bespelen. "Op dit orgel spelen is zwaar hoor, 't is hard werken. Op een warme zomerdag staat het zweet je op de rug. Kan je douchen na de dienst." Hoewel de broers al tegen de zeventig aanlopen, staan er geen rijen organisten klaar om hen op te volgen. Jongeren lopen vandaag de dag niet meer zo warm voor het orgel, ook al is het een veelzijdig instrument. Toch zijn er nog jongeren die zich wél aangetrokken voelen tot de orgelmuziek. Krijn: "Mijn zoon Jan is ook organist van onze gemeente en m'n kleinzoon Niels laat ik zo af en toe na een dienst op het orgel spelen. Dat vindt hij prachtig. Je hoopt zo dat z'n belangstelling voor het orgel groeit."

Tijdens rondleidingen door de kerk speelt Nico altijd een stukje op het kerkorgel. Kinderen mogen dan eventjes plaatsnemen op het bankje, om de registers open te trekken en de toetsen te beroeren. "Dat vinden ze prachtig. Zo probeer ik ze een beetje enthousiast te maken. Wie weet zit er eentje tussen die later orgelles gaat volgen." De digitalisering zorgt voor nieuwe mogelijkheden. Of de laptop op den duur het 'ouderwetse' orgel gaat vervangen? Nico ziet het niet gebeuren. "Handig, maar je moet er niet aan denken dat de boel - net voor de start van de dienst - vastloopt."

Floris Bakker

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Download onze app

Heb jij de app van Het Kontakt al?

Al het nieuws uit jouw regio
Direct op de hoogte
Gratis downloaden

Download onze app

Heb jij de app van Het Kontakt al?

Al het nieuws uit jouw regio
Direct op de hoogte
Gratis downloaden