Balen van aantasting woongenot stiltegebied

VLIST • Mirjam en Matthijs van der Vorm wonen met hun vier kinderen sinds een jaar op een schitterende locatie aan de West-Vlisterdijk. Langsrazend (sluip)verkeer en grote groepen motorrijders vormen een smet op hun woongenot.

"Ik kan er niet over uit dat dit in een stiltegebied als de West-Vlisterdijk is toegestaan", stelt Mirjam, die verklaart veel stress te hebben door de overlast. "In het weekend komen er groepen van soms enkele honderden motorrijders voorbij, waarbij het een sport lijkt te zijn om zoveel mogelijk lawaai te maken. Horen en zien vergaat je dan."

Schiphol
Om bij het begin te beginnen: Mirjam en Matthijs weten hoe het is om lawaai er ervaren rondom hun woonomgeving. "We hebben hiervoor in Woubrugge gewoond, dat op de aanvliegroute van Schiphol ligt. We zijn dus wel wat gewend. Om onze kinderen -de jongste is nu vier maanden- wat rust te gunnen, besloten we te verhuizen. Waar is het beter wonen dan in een stiltegebied, dachten we."

Maar ze kwamen van een koude kermis thuis. Mirjam: "Ik was gelijk verliefd op deze woning en de omgeving. Het deed me denken aan de locatie waar ik ben opgegroeid: Overslingeland in de Alblasserwaard. Ik wist dat dit een doorgaande weg was, maar dat het zo druk zou zijn is echt een tegenvaller."

De aanduiding 'stiltegebied' voor de West-Vlisterdijk is een wassen neus, vindt ze: "In een stiltegebied moeten storende, voor de omgeving vreemde, geluiden worden geweerd. Er mag maximaal tussen de 35 en 40 decibel aan geluid worden geproduceerd. Motorrijders overschrijden die norm fors. Bron van ergernis zijn de racemonsters, die -vooral- 's avonds- met duizelingwekkende snelheid voorbij razen. Het liefst met open uitlaat, om zoveel mogelijk motorgeluid te produceren."

Vervolgens: "Het is toch vreemd dat op de Vlist alleen fluisterbootjes zijn toegestaan, terwijl de West-Vlisterdijk ieder weekend doorgangsroute is van diverse toertochten met soms enkele honderden motoren. Het loopt echt uit de hand."

Ze laat een filmpje zien dat ze de dag daarvoor heeft opgenomen: tientallen motorrijders komen achter elkaar voorbij ronken, waarbij ze zich overigens, het moet gezegd, keurig aan de snelheid houden. "Je mag hier 60 kilometer per uur. Op sommige stukken is het al een kunst om dat te halen. Het is een onoverzichtelijke en smalle weg. Ik durf met de kinderen niet zomaar een stukje te gaan wandelen langs de West-Vlisterdijk en houd mijn hart vast als ons zoontje overdag naar school fietst."

Spits
Los van de motorrijders, kan ook het overige gemotoriseerde verkeer er wat van, zegt ze. "De drukte begint al vroeg in de ochtend om zich in de middagspits te herhalen, maar dan de andere kant op. Het zijn mensen die de route iedere dag rijden en de weg dus goed kennen. In de haast om op hun werk te komen rijden ze veel te hard."

Ze heeft betrokken instanties benaderd om iets aan het probleem te doen. Over de rol van de gemeente is ze niet te spreken. "Ik weet dat het hoogheemraadschap de wegbeheerder is, maar om het dan als gemeente zomaar naast je neer te leggen, vind ik wel erg gemakkelijk. De gemeente moet opkomen voor de belangen van haar inwoners"

Een woordvoerder van de provincie stelde volgens Mirjam dat het handhaven van de regels in een stiltegebied juridisch lastig is; een medewerker van het Hoogheemraadschap gaf haar te kennen dat het probleem van overlast door motorverkeer bekend is. "Het Hoogheemraadschap krijgt klachten vanuit de hele Krimpenerwaard, maar ze zijn er nog niet uit hoe ze dit moeten aanpakken."

Handhaven
Wat Mirjam betreft hoeft het niet zo moeilijk te zijn: "Er zijn regels, handhaaf die. Ofwel, controleer regelmatig op de snelheid én geluid. Daarnaast moet je je als wegbeheerder afvragen of groepen motorrijders wel iets in een stiltegebied te zoeken hebben."

Mirjam weet dat ze in haar strijd tegen de overlast gesteund wordt door buurtbewoners. "We kennen nog lang niet alle mensen, maar hebben wel gehoord dat de meeste bewoners dezelfde problemen ervaren."

Ze laat zich niet zomaar wegjagen, besluit ze. "Daarvoor is het hier veel te mooi. Neemt niet weg dat dit alles bij elkaar een grote domper is op het woongenot."

Robert van der Hek