Geduld dressuurruiter Annemiek Koene wordt beloond

AMMERSTOL • Na een onzekere periode ziet de toekomst er weer goed uit voor Annemiek Koene en haar paard Tatanka. Eerst viel de amazone uit met hernia, daarna had de hengst problemen. Hun Grand Prix-optreden leverde meteen een hoge score op.

Anderhalf jaar moest Annemiek Koene (45) geduld uitoefenen. Voor een dressuurruiter in de Grand Prix-klasse was dat een beproeving, maar haar geliefde Tatanka moest eerst herstellen van een ingreep aan de benen. "Bij een mens zou het gaan om een operatie aan de muisarm. Bij deze hengst ging het om botten boven de voorknie. Die moest dierenarts Leendert-Jan Hofland van DAP Bodegraven afzagen om aanhoudende irritatie van de pezen te stoppen. Hij heeft me daarna voorgehouden dat het helemaal goed zou komen met Tatanka. Gelukkig heeft hij gelijk gekregen."

Verrast
Ze zag haar paard, die zestien jaar geleden in haar armen werd geboren, in september 2014 opeens kreupel lopen. "Je hoopt dat zo'n blessure op natuurlijke wijze geneest, maar het werd steeds erger. In april 2015 is Tatanka succesvol geopereerd. Daarna volgde herstel met veel rust, voordat ik weer voorzichtig enkele dressuurproeven kon doen. Vorige maand durfde ik het aan om ons in te schrijven voor de Grand-Prix wedstrijd in Harmelen. Tot mijn verbazing was mijn trainster Corine Dorrepaal zondagmorgen aanwezig bij het inrijden. Dat was een fantastische steun. Ook mijn partner Karin Meijnders en diverse vrienden en bekenden stonden achter het glas. Met 63.48 verbeterde ik mijn persoonlijk record. Dat was in het licht van deze geschiedenis een fabelachtig resultaat. Tatanka heeft me in positieve zin verrast."

De bont gevlekte hengst is al zestien jaar oud, maar kan voor de dressuur nog wel enkele jaren mee. Datzelfde geldt voor zijn enthousiaste berijdster uit Ammerstol. Het is voor Annemiek Koene best een opgave om na haar werk op Pensionstal Paardenkracht (PK) te oefenen met haar oogappel. "Ik train ook eens in de twee weken bij Corine Dorrepaal in Brabant. Daarnaast rijd ik twee keer dag op Tatanka om hem in conditie te houden. Feitelijk doe ik alles in m'n eentje. Ik heb geen geld om een heel team bij de zorg te betrekken. Bij paarden van topruiters als Gal en Minderhoud komen de dierenarts, verzorger en fysiotherapeut na het afstijgen meteen in actie. Het paard gaat met de benen in een ijsbak, wordt gemasseerd en krijgt een behandeling onder een solarium. Ik zou dat voor Tatanka ook wel willen, maar dat is financieel niet haalbaar."

Met een normale, diervriendelijke aanpak kun je ook ver komen, bewijzen de ruiter en haar paard. "Ik hoop een keer boven de 65 procent te kunnen eindigen, maar eerst wil ik zien hoe Tatanka zich de komende tijd houdt. Ik forceer niets. Tatanka betekent alles voor mij: een vriend voor het leven. Die gaat straks met pensioen in deze knusse pensionstal."

Pieter van der Laan