'Ik heb een prachtig vak'

KRIMPEN A/D IJSSEL • Nu de overname van zijn zaak op een haar na is geregeld kan juwelier Peter van der Heijden uit Krimpen aan den IJssel nadenken over hoe hij na 31 december van dit jaar zijn vrije tijd in gaat vullen. 

Tot die tijd staat Van der Heijden (61) nog ‘gewoon’ in zijn zaak die is gevestigd in winkelcentrum Crimpenhof. Dat doet -ie graag, want hij runt zijn bedrijf nog altijd met passie en plezier. “Ik heb een prachtig vak en ben dankbaar dat ik het al zoveel jaren mag doen.” Zijn vaste klanten krijgen deze week een brief op de deurmat waarin Van der Heijden zijn afscheid aankondigt. Dat nieuws zal ongetwijfeld wat stof doen opwaaien. “Met veel klanten heb ik in de loop der jaren toch een persoonlijke band opgebouwd. Die zullen wel verrast zijn.” 

Gezond

Van der Heijden’s voornemen om zijn juwelierszaak van de hand te doen zat al wat langer in zijn hoofd. “Ik ben gezond en wil graag nog wat jaartjes genieten nu het nog kan. Bovendien stond ik met het bedrijf voor een kruispunt: ga ik investeren of stop ik ermee? Ik heb voor dat laatste gekozen.” 

De zoektocht naar een nieuwe eigenaar duurde niet lang. Toch was Van der Heijden kritisch. “Dit is een bedrijf met een hart en het succes hangt af van de man of vrouw die erin staat. Ik ben dan ook ontzettend blij dat me is gelukt om een goede opvolger te vinden. En - niet onbelangrijk - al het personeel kan blijven!” 

Ondanks de barre tijden die de detailhandel doormaakt, denkt Van der Heijden dat winkels wel degelijk een toekomst hebben. “Mensen kopen weliswaar veel op het internet, maar vinden het nog altijd leuk om te winkelen. En dat kan hier goed op de Crimpenhof. De kracht van dit winkelcentrum is dat er nog zoveel zelfstandige winkeliers zitten. Die moet je zien te behouden. Crisis? Ach, ik zeg maar zo: tegenwind doet een vlieger stijgen.”       

Doe-het-zelfzaak

Van der Heijden kwam zelf ooit ‘bij toeval’ in het juweliersvak terecht. “Op m’n 15e werkte ik in een doe-het-zelfzaak, maar na een jaar of vijf wilde ik wel wat anders. Een juwelier die ik kende, had iemand nodig in één van zijn zaken en vroeg of ik interesse had. Nou, dat leek me wel wat.” 

Hij deed veel kennis op en behaalde in die beginjaren de nodige vakdiploma’s. Dertig jaar geleden vond hij als bedrijfsleider emplooi bij juwelier Van Roon op de Crimpenhof. “Toen ik zeventien jaar geleden de kans kreeg deze zaak over te nemen, heb ik die gepakt en ben ik onder m’n eigen naam verder gegaan.”

Van der Heijden stopt met pijn in het hart, maar kijkt met een positief gevoel terug op zijn tijd als juwelier. Vooral het contact met klanten gaat hij missen. “Het is het sociale aspect dat dit vak zo leuk maakt. Mensen komen hier nooit ‘zomaar’ naar binnen om een ring of ketting te kopen. Ze vertellen een verhaal en zoeken daar een passend sieraad bij. Ik vind het mooi om ze daarmee te helpen.”

Impact

Het vak van juwelier kent echter ook minder leuke kanten. Zo werd er in twee jaar tijd drie keer ingebroken in zijn zaak en was Van der Heijden slachtoffer van Monique S., een advocaat die bedrijven voor in totaal 5,7 miljoen euro wist op te lichten. “Zonder iets te tekenen liep ze met juwelen ter waarde van 130.000 euro m’n  zaak uit. Omdat ze al jaren zaken bij mij deed en ik goed van vertrouwen ben, dacht ik wel dat ze zou betalen. Dat gebeurde dus niet.”

De diefstal had een grote impact op de juwelier, zowel persoonlijk als zakelijk vlak. Zo zag Van der Heijden hoe justitie alle gestolen spullen, inclusief ‘zijn’ juwelen, liet veilen. “Ik heb er nooit ene cent van teruggezien. En van de 3,5 jaar celstraf die mevrouw kreeg opgelegd, heeft ze nog geen dag uitgezeten. Al met al was het hele gebeuren een aanslag op m’n rechtsgevoel.” 

Toch koestert Van der Heijden geen gevoelens van bitterheid of wrok. “Ik heb er een streep onder gezet. Als je maar blijft denken dat je onrecht is aangedaan, gaat het je leven beheersen. Dat is zonde. Er zijn nog zoveel leuke dingen in het leven.”

Van der Heijden moet nog even wennen aan het idee dat hij over een paar maanden klaar is met werken. Hij trekt zich niet helemaal terug uit het zakelijk leven. “Ik taxeer juwelen voor verzekeraars en ben van plan om dat nog een dagje per week te gaan doen. Voor de rest wil ik vooral genieten van m’n rust, van mijn kinderen en kleinkinderen. En m’n vrouw en ik fietsen graag op de Veluwe waar we ook een huisje hebben. Schitterend gebied. We komen er al jaren, maar er valt nog genoeg te ontdekken.” 

Floris Bakker