Mode-ondernemer Piet Speksnijder kijkt terug in dankbaarheid

BERGAMBACHT • Voor alles is een tijd, weet Piet Speksnijder. Onlangs nam hij met een drukbezochte receptie en een verrassingsfeest met familie, vrienden en relaties afscheid van het bedrijf dat hij tientallen jaren lang leidde en drie jaar geleden definitief overdroeg aan zijn zoon Teunis: Speksnijder Mode in Bergambacht.

“Ik kijk in dankbaarheid terug op die 49 jaar en ben dankbaar dat ik van de Heere de gezondheid heb gekregen om dit te mogen doen”, zegt de inmiddels 69-jarige, kersverse ‘pensionado’, die ooit als 20-jarige toetrad tot het familiebedrijf van zijn vader en broer Dick. Hij bouwde het vervolgens met zijn medewerkers uit tot een onderneming met meerdere vestigingen. 

“Ik heb altijd beseft dat de menselijke factor bepalend is voor het welslagen van onze winkels. Dan heb ik het niet alleen over de medewerkers, maar uiteraard ook over de klanten. Zij zijn het die jouw winkel uitkiezen om iets te kopen. Door vriendelijk te zijn en een goed advies en persoonlijke service te bieden kun je er samen voor zorgen dat mensen graag je winkel bezoeken. In dat opzicht hebben we nooit te klagen gehad. We kunnen bouwen op een trouw publiek en uitstekende teams in onze winkels in Bergambacht en Veenendaal.”

Broodwinning
Piet Speksnijder kwam al op jonge leeftijd in aanraking met ‘de zaak’. “Ik kom uit een gezin van negen kinderen en was de zevende in rij”, gaat de geboren en getogen inwoner van Bergambacht ver terug in de tijd. “Mijn vader had hier aan de Hoofdstraat sinds 1938 een eigen winkel in manufacturen. Men kon er terecht voor een veelheid aan producten: stoffen, fournituren, babykleding, kachelzeiltjes, karpetten etcetera. Van lieverlee gingen er diverse kinderen uit ons gezin in de zaak meewerken. Ook ik groeide met de winkel op. Ik moet een jaar of negen geweest zijn toen ik werd ingezet voor de verkoop van kachelzeiltjes en met de opschrijfboekjes bij de mensen thuis langs ging om openstaande rekeningen te innen. Dat laatste vond ik overigens geen onverdeeld genoegen. Maar of ik het leuk vond of niet, dat was thuis geen issue, De winkel was onze broodwinning, dus moest je allemaal meewerken om de boel overeind te houden.”

Piet Speksnijder was de eerste uit het gezin, die de kans kreeg om door te leren. Hij volgde de Middelbare textielhandelsschool in Enschede en ging gedurende die tweejarige opleiding in de kost bij een nicht in Rijssen. Vervolgens keerde hij terug naar Bergambacht en ging hij naar de HEAO. Een doorslaand succes werd het niet. 

“Ik strandde in het tweede jaar”, blikt Piet Speksnijder terug. “Mijn probleem was vooral dat we boven de winkel woonden en ik vrijwel nooit ongestoord kon studeren. Ik zat dan over mijn boek gebogen en hoorde regelmatig van beneden de kreet: ‘Er staat een klant. Wil je helpen?’ En dan ging je.”

Ambulant
Op 20-jarige leeftijd kwam hij definitief in de zaak en kreeg van zijn vader meteen veel verantwoordelijkheid toebedeeld. “Ik hield me al vroeg bezig met de economische en organisatorische kant van de winkel,” vertelt Piet Speksnijder. “Op dat moment hadden we één winkel; aan de Hoofdstraat 105. Daarnaast was er veel ambulante handel: ‘de weg op’, bij de mensen langsgaan met een koffer vol textiel. In Kampen en omgeving hadden we daarmee  in de jaren zestig en begin zeventig een flinke klantenkring opgebouwd. Ik zag echter al vrij snel dat de ambulante handel in onze branche weinig toekomst had. Reden om in 1976 in Kampen te starten met een nieuwe vestiging van Speksnijder Mode. In de jaren daarvoor en daarna breidden we ook onze winkel in Bergambacht uit, in 1980 gevolgd door de opening van een nieuwe zaak in Veenendaal. We hebben ook nog even modewinkels in Hilversum en in Ede gehad, maar die leverden weinig op. Je ziet het, niet alles wat we hebben beetgepakt, was een succes. Ik zeg altijd maar zo: er is veel goed gegaan, maar er ging ook wel eens iets fout. We hebben ook periodes meegemaakt waarin de situatie van onze onderneming precair was, maar uiteindelijk kwamen we er dan toch weer uit. Dit mede door de goede samenwerking tussen directie en medewerkers, het vinden van creatieve oplossingen en het samen de schouders eronder zetten. Integriteit stond en staat bij ons bedrijf op één.”

Vervolgens: “Onze geloofsovertuiging betekende dat je een extra verantwoordelijkheid droeg, ook naar de medewerkers toe. En zo voelen we het nog steeds. Dat geldt zeker ook voor mijn zoon Teunis, aan wie ik mijn deel van het bedrijf een paar jaar geleden heb verkocht. Hij leidt Speksnijder Mode op een prima manier. Ja, anders dan ik het deed. Teunis is zakelijker dan ik. Hij houdt de lijnen wat strakker. Dat is ook goed, want deze tijden vragen ander en eigentijds leiderschap.”

Piet is nu officieel gestopt, ‘maar uiteraard nog beschikbaar als er een adviesje nodig is’. “Wat ik met mijn vrije tijd ga doen? Ik laat het rustig op me afkomen. Ik hoop in ieder geval nog een tijdje KVO-voorzitter en bestuurslid van Stichting Molen Den Arend en de Historische Vereniging van Bergambacht te blijven. En de rest vult zich ongetwijfeld ook wel in.”

Jan Timmer