Enid Duut zegt Olympische droom vaarwel

KRIMPEN AAN DE LEK • Discuswerpster Enid Duut (22) was nog één keer de topatleet, die ze graag wilde zijn. In de Estlandse hoofdstad Tallin nam ze deel aan de EK Atletiek onder 23 jaar. Vanaf 19 juli ‘werpt’ zij zich op haar maatschappelijke carrière.

Enid Duut kon zich in het internationale kampioenschap niet plaatsen voor de finale van het discuswerpen. In haar eerste poging stapte ze op de rand van de werpring, waardoor haar poging niet telde. Tijdens haar tweede poging kwam de uit koers geraakte discus in het net rond de werpring terecht. 

“Mijn derde en tevens laatste poging was wel geldig, maar helaas niet ver genoeg om mij te kwalificeren,” meldt Enid vanuit Estland. “Eerst kwam het besef dat ik het niet heb gehaald, maar al snel overheerste de gedachte dat een plek bij de beste 25 discuswerpsters van Europa van mijn leeftijd best goed is.”

Windeieren
Met enige weemoed neemt Enid Duut afscheid van het najagen van haar Olympische droom. De ambitieuze weg ernaartoe legde haar geen windeieren. Een derde plaats in 2018 op het NK Atletiek op het onderdeel discuswerpen leek de start van een veelbelovende carrière. Een sport- en studieplek in Amerika lonkte en onder leiding van coach Andrew Dubs ging Enid Duut aan de slag.

“In 2019 kreeg ik te maken met een vervelende rugblessure, waardoor ik weinig progressie boekte,” vertelt Enid, die weer vertoeft in het ouderlijk huis in Krimpen aan de Lek, vlak voor haar vertrek naar Tallinn. “Toen ik hersteld was, bepaalde corona het wereldbeeld. Er waren geen wedstrijden meer en de trainingsmogelijkheden waren beperkt.

Rotterdam Atletiek
Ze vloog terug naar Nederland, waar ze kon trainen bij Rotterdam Atletiek. “In augustus keerde ik terug naar de VS, omdat mijn laatste schooljaar begon. Alle lessen volgde ik online. Nadat ik thuis Kerst had gevierd met mijn familie, lukte het mij tijdens wedstrijden in Florida om de EK-limiet van 52 meter te halen.”

Tevens rondde ze aan de Virginia Tech University de studie communicatiewetenschappen cum laude af. “Daarmee zat mijn Amerikaanse avontuur erop.” 

Breed
Terug in Nederland ging de focus op de wedstrijden en het zoeken naar werk. Enid merkte dat de top in Nederland breed is -Jorinde van Klinken doorbrak onlangs de 70 metergrens- en dat zij nog flinke stappen moet maken om haar pr van 53.02 meter te verbeteren.

“Er kwam een leuke baan voorbij en toen stond ik voor de keuze of het wel realistisch is, dat ik mijn Olympische droom blijf najagen,” vervolgt Enid, die over een vlotte babbel beschikt. “Ik ga half juli aan de slag als marketing- en communicatiemedewerker bij Golazo Sports. Dit is een bedrijf met een vestiging in Rotterdam, dat in Europa grote sportevenementen, zoals de Rotterdamse marathon, organiseert.”

Daarbij zet ze een streep door haar trainingsregime van vijf keer trainen per week: “Dat is geen optie meer. Als het qua tijd mogelijk is, wil ik de Rotterdamse jeugd gaan trainen en ik ben – als het nodig is - inzetbaar voor wedstrijden van Rotterdam Atletiek. Eind juni won de vereniging de nationale teamtitel. Ik verzamelde de nodige punten door als tweede te eindigen bij het discuswerpen. Op het onderdeel kogelstoten werd ik derde.”

Ze kijkt uit naar haar ‘nieuwe leven’: “Mijn tweelingzus Hilmar, die al eerder stopte met de atletieksport, heeft een leuke baan en woont in Rotterdam. Dat wil ik ook.”

Wim Kroone