Martijn Vroom: ‘Wil kwetsbare Krimpenaren helpen’

KRIMPEN A/D IJSSEL • Zijn eerste termijn is omgevlogen en het gevoel overheerst dat hij nog lang niet klaar is in Krimpen aan den IJssel. Daarom wil Martijn Vroom graag nog zes jaar door als burgemeester. “Er is nog zoveel te doen.”

Hét hoogtepunt van zijn eerste ambtstermijn? Je zou verwachten dat Vroom direct het bezoek van koning Willem-Alexander en koningin Máxima aan Krimpen aan den IJssel noemt. Tuurlijk, de datum 21 februari 2017 staat in zijn geheugen gegrift als een ‘zeldzaam mooi moment’, maar de burgemeester van Krimpen aan den IJssel geniet net zo hard van een doordeweeks bezoekje aan een inwoner die zijn of haar 100ste verjaardag viert.

Ook het bijwonen van een tewaterlating op één van de scheepswerven op de Stormpolder is iets waar hij nog altijd naar uitkijkt. “Het is machtig mooi om te zien hoe zo’n schip van de helling glijdt. Ik heb er geen plakbandje aan bijgedragen en toch voel ik trots. De scheepsbouw is één van de weinige sectoren waar aan één product zowel MBO’ers werken als mensen die aan de TU Delft hebben gestudeerd. Samen maken zij hier in onze gemeente de mooiste dingen. En die gaan de hele wereld over! Ik vind dat fascinerend.”

Stom
Dieptepunten waren er in zijn eerste ambtsperiode zeker ook. Neem de ophef rond het Facebookbericht dat Vroom begin 2019 plaatste. In dat bericht leek hij een link te leggen tussen extreem-rechts en de overwinning van Forum voor Democratie bij de provinciale verkiezingen. Hij bood daar later in het openbaar zijn excuses voor aan. “Nee, dat was geen leuke tijd”, blikt hij terug. “Ik had gewoon niet door dat mensen het bericht anders zouden kunnen lezen. Dat was stom van me, en nergens voor nodig.”

Hij kreeg een stortvloed aan haatberichten en doodsbedreigingen. Iets dat onderhand bij het vak van burgemeester lijkt te horen. “Het gebeurt helaas vaker”, verzucht Vroom. “Laatst ben ik zelfs een keer bespuugd… walgelijk. Het went nooit. Tegelijkertijd wil ik er niet teveel over zeggen, want als je er aandacht aan geeft groeit het alleen maar.”

Verbindingen
Toen Vroom in december 2015 begon, moest hij wel even ‘schakelen’. In zijn vorige functie als wethouder (van Waddinxveen, red.) had hij een duidelijk takenpakket. “Dat heb je als burgemeester natuurlijk ook, maar je bent veel meer bezig met het voeren van gesprekken, het begeleiden van wethouders en het leggen van verbindingen.”

Dat laatste lúkt niet altijd, zo weet Vroom uit ervaring. Zo is er nog altijd geen gesprek geweest tussen dominee Kort van de Mieraskerk en Leon Houtzager. Die laatste maakte bezwaar tegen de homo-onvriendelijke uitspraken van de voorganger. “Je kunt dan je best doen om mensen te verbinden, maar als één van de twee niet verbonden wil worden is het lastig. En je kunt niemand dwingen, zelfs niet als je burgemeester bent.”

Dat er regelmatig een beroep op hem wordt gedaan, vindt Vroom hartstikke fijn. “Inwoners weten me wel te vinden, vooral als ze ergens gefrustreerd over zijn. Maar een burgemeester is niet overal op aan te spreken. Zo gaat het heel vaak om zaken die vallen onder de portefeuille van één van de wethouders. Dan verwijs ik mensen door. Je wilt niet in iemands vaarwater zitten.”

Verdrukking
Als Vroom nog zes jaar burgemeester mag zijn, gaat hij nadrukkelijker op zoek naar kwetsbare Krimpenaren: inwoners die het moeilijk hebben of om één of andere reden in de verdrukking zijn geraakt. Als voorbeeld noemt hij laaggeletterden; mensen die moeite hebben met lezen en schrijven. “Dat zijn er veel in Krimpen aan den IJssel en wij willen deze mensen graag helpen.”

Grote vraag is hoe je ze kunt bereiken. Waarom dat nu niet lukt? Schaamte speelt een rol, denkt Vroom, “maar het heeft ook te maken met de aard van de bewoners van deze gemeente. Een Krimpenaar wil het liefst z’n eigen boontjes doppen. Als hij of zij hulp nodig heeft, laat –ie het wel weten.”

Ook de gedupeerden van de kindertoeslagenaffaire - enkele tientallen in Krimpen aan den IJssel - kunnen rekenen op zijn steun. De hele affaire heeft hem tot in het diepst van zijn ziel geraakt. “Er is ouders een ongekend onrecht aangedaan. Ze zijn door de overheid onterecht neergezet als fraudeurs. De impact van de situatie op deze ouders is groot: schulden, depressies, scheidingen en huisuitzettingen. Zij verdienen onze steun.”

Alle dossiers alleen maar doorsturen, zoals ‘Den Haag’ graag wil, gaat Vroom niet doen. “Door fouten is het vertrouwen van deze mensen in de overheid ernstig geschaad. Om dit vertrouwen te herstellen is het nodig dat wij als lokale overheid naast onze inwoners gaan staan, om ze hier doorheen te helpen.”

Voorrecht
Dat hij Krimpen aan den IJssel ook buiten de gemeentegrenzen mag vertegenwoordigen, noemt Vroom een voorrecht. Vooral binnen de Metropoolregio, het samenwerkingsverband van 23 Rijnmond-gemeenten, liggen volgens de burgemeester kansen. De positie van Krimpen is de laatste jaren sterk veranderd. “Ze zien ons niet langer als randgemeente, maar veel meer als poort van de Metropoolregio.”

De samenwerking met ‘buur’ Krimpenerwaard verloopt goed. Toch ligt de focus nog altijd op Rotterdam en omgeving. Vroom vindt dat niet zo gek. “Zo’n 70 procent van onze inwoners werkt aan de andere kant van de Algerabrug. Verder vallen we onder de Veiligheidsregio Rotterdam-Rijnmond, maken we gebruik van de GGD Rijnmond en werken we met Capelle en Zuidplas samen op het gebied van sociale zaken. Maar we staan zeker niet met onze rug naar Krimpenerwaard. Zo hebben veel van onze inwoners er familie wonen en recreëren we er massaal.”

Iets dat Vroom ook zelf graag doet, om even te ontsnappen aan de hectiek van alledag. Vijf dagen per week loopt hij een rondje hard. Sporten is sowieso een uitlaatklep voor hem. Zo beoefent hij jodo, een Japanse vechtsport waarbij gebruik wordt gemaakt van een lange houten stok. “Het is intensief maar zo leuk om te doen”, zegt Vroom. “Ik zit bij een club elders in het land. Niemand daar weet dat ik burgemeester ben. Dat is ook wel eens lekker.”