Elles Dambrink debuteert met VCN in Eredivisie Volleybal

KRIMPEN AAN DEN IJSSEL • Op je 17e uitkomen in de Eredivisie, er zijn maar weinig sporters die dat Elles Dambrink kunnen nazeggen. De jonge Krimpense debuteert dit seizoen met Vrouwen 1 van volleybalvereniging Laudame Financials/VCN op het hoogste niveau.

Dat Elles Dambrink een groot volleybaltalent is, stond al jaren geleden vast toen ze als jonge tiener deel uitmaakte van het eerste vrouwenteam van Voleco in Ouderkerk aan den IJssel en door de Nevobo werd geselecteerd voor vertegenwoordigende teams. Een stap naar een ‘grote’ club kon niet uitblijven. 

Elles Dambrink koos voor VCN, dat serieuze plannen koesterde om door te dringen tot de hogere echelons van het Nederlandse volleybal. De voorbije jaren bouwde de club onder leiding van trainer/coach Ivo Munter gestaag door aan de ontwikkeling van een sterke ploeg. Dat leidde tot promotie naar de Top Divisie en - voorbije zomer- uiteindelijk tot promotie naar het allerhoogste niveau.

Spannend
“Tja, en dan mag je ineens uitkomen in de Eredivisie “, glimlacht Elles Dambrink. “Natuurlijk is dat best ‘eng’, maar het was vooral iets waar we ons met z’n allen enorm op verheugden. Hier doe je het voor, hè! En ik kan je wel vertellen: het is nog leuker dan ik vooraf had gedacht. De tegenstanders zijn beter. Er wordt weer van je gevraagd. Het is vooral ook spannender. En wat mooi is: we kunnen op dit niveau goed uit de voeten, zo bleek in de openingswedstrijden die we alle twee wonnen.”

In het tweede duel, uit bij Set-Up’65, moesten de VCN-vrouwen stevig aan de bak. “We gingen echter goed met de spanning om en wonnen met 2-3”, blikt Elles Dambrink terug. “Dat was extra prettig omdat we een flinke rit moesten maken richting Twente, waar de wedstrijd gespeeld werd. We zaten in totaal vijf uur in de auto. Maar goed, daar gaan we natuurlijk niet over zeuren. We beseffen dat we geluk hebben dat wij kunnen doorgaan met sporten in coronatijd, terwijl de lockdown en de avondklok ervoor zorgen dat heel veel andere mensen gedwongen zijn thuis te zitten. Dat voelt best raar. In eerste instantie waren ook wij gebonden aan de regels van eerst vier en daarna twee mensen die samen mochten trainen. Nadat de regeling voor topsporters bekend werd gemaakt, konden we weer als team aan de slag en mochten we alsnog competitiewedstrijden spelen.”

Met strenge restricties, dat wel. Ellis: “Zo ondergaan we vóór elke wedstrijd een coronatest, dienen we voor en na onze partijen afstand te houden en mogen we geen gebruik maken van kleedkamer en douche. Ook is er geen publiek toegestaan bij wedstrijden. Alles bij elkaar voelt het best dubbel, maar de blijdschap dat ik toch mag sporten overheerst bij mij. En we weten ons gesteund door onze supporters en sponsors, die via een live-stream meekijken naar onze duels. De eerste wedstrijden logden er per keer zo’n duizend in. Da’s hartstikke leuk. We hopen ze over een tijdje in onze sporthal terug te zien. Dat zou een teken zijn dat de corona-problemen achter ons liggen. Lijkt me heerlijk. Voor iedereen!”