Hans en Gerrie Kasbergen gaan opnieuw aan de slag in Malawi

BERGAMBACHT • Nog een week en dan ruilen Hans en Gerrie Kasbergen Bergambacht opnieuw in voor Malawi. In dit midden-Afrikaanse land, dat warme gevoelens bij hen oproept, brengen ze hun technische en onderwijskundige kennis over aan lokale inwoners.

“Het is zeer dankbaar werk, hebben we de afgelopen jaren mogen ervaren”, vertellen Hans en Gerrie in hun tijdelijke onderkomen in Bergambacht. “Malawi is een arm land, zeker in het gebied waar wij wonen: het noorden. Er is een tekort aan voedsel en het overgrote deel van de inwoners heeft geen elektriciteit en stromend water. Desondanks zijn de mensen hartelijk, sociaal en leergierig. Ze noemen Malawi ook wel eens het warme hart van Afrika. Dat is ook onze ervaring.”

Veilig
Ze voelen zich er thuis en veilig, vervolgen ze: “We hebben eigenlijk nooit gekke dingen meegemaakt. Het is een schitterend land, vol natuurschoon. Alleen op de weg is het minder veilig, maar dat komt door de slechte staat van de wegen dan wel voertuigen en het feit dat niet iedereen die achter het stuur kruipt over een rijbewijs beschikt. In het donker, en dat is al vanaf een uur of zes ‘s avonds, gaan wij in ieder geval niet meer de weg op.”

Hun (ruim) vijfjarige project voor de GZB beëindigden ze eerder dit jaar, voor een andere zendingsorganisatie (stichting Kimon - Kinderhulp Mondiaal) gaan ze min of meer hetzelfde werk doen, maar dan nog iets noordelijker in Malawi. 

Gerrie, die jarenlange ervaring heeft in het kleuter- en basisonderwijs in Nederland, waaronder op De Ark in Bergambacht, zegt hierover: “Ik heb een programma ontwikkeld waarmee leerkrachten van kleuterscholen onderwijs krijgen. Er is geen opleiding voor kleuterjuffen in Malawi en door middel van dit programma leren ze over de ontwikkeling van kinderen en welk leerstofaanbod daarbij hoort. Daarnaast laat ik de juffen zien hoe ze op een eenvoudige manier zelf speel- en leermateriaal kunnen maken, bijvoorbeeld van bamboe of pindadoppen.” 

Hans -die jaren vanuit Bergambacht een technisch adviesbureau had- gaat vakscholen helpen met het begeleiden van leraren en leerlingen. “Het onderwijs is zelfs op vakscholen vooral theoretisch van aard. Ik leer hun dat te vertalen naar de praktijk. Met mijn ondernemersachtergrond kan ik in de lessen bovendien aangeven hoe je je kennis en producten op de markt brengt en hoe je een -kleine- onderneming start. Daarnaast leid ik mensen op om waterputten te boren, waterpompen op zonne-energie te installeren dan wel sanitair aan te leggen.”

Roeping
Het werk doen ze vanuit een roeping: mensen in armoede helpen. Hans en Gerrie: “We willen meer doen met onze kennis: mensen praktische dingen leren om hun levensstandaard iets te verhogen. Daarnaast willen we hen in aanraking brengen met het evangelie. Met dat doel zetten we bijvoorbeeld kinderclubs op en helpen mee met het vertellen van Bijbelverhalen op de zondagsscholen.” 

Een gedeelte van het jaar gaan ze voor stichting Kimon net de grens over, naar Mozambique, om ook daar hun steentje bij te dragen. “We zijn eigenlijk altijd wel aan het werk”, antwoordt Hans op de vraag of er ook ruimte is voor ontspanning. “Alleen als we familie of vrienden op bezoek hebben, trekken we er op uit naar toeristische plekjes. Voor de rest zijn we niet zo van vakantie.”

Corona
Corona schrikt het ondernemende echtpaar niet af. “Er is in Malawi onduidelijkheid over het precieze aantal slachtoffers en natuurlijk is de gezondheidszorg niet bepaald op het niveau als in Nederland, maar we laten ons er niet door weerhouden opnieuw af te reizen. Wel gebruiken we ons gezonde verstand en proberen we er alles aan te doen om te voorkomen dat we ziek worden.”

Het zal weer wennen zijn, na enkele maanden in Nederland te hebben gewoond. Hans: “Ja, de cultuurschok is groot. In Malawi is het voor veel mensen iedere dag de vraag of ze wel genoeg te eten hebben. Het gaat over andere dingen op verjaardagen, zeg maar. In Nederland is veel welvaart en die gun ik iedereen, maar soms denk ik weleens: zijn we niet een beetje doorgeschoten? Dat vind ik wel eens lastig.”

Moeilijk
Hoezeer het ook hun tweede thuis is geworden, moeilijke momenten hebben ze ook in Malawi, bekennen ze: “Het is soms behelpen als je geen stromend water en elektriciteit hebt. Daarnaast zijn heel veel dingen niet of slecht geregeld en zijn de afstanden groot. Je hebt geen supermarkt om de hoek. Maar als we even minder positief gestemd zijn, voelen we ons gesteund door God en de mensen in Nederland die ons sponsoren. Ik wil ook vooral het hometeam van de Hervormde kerk in Bergambacht benoemen, want zonder hen kunnen we dit werk niet doen.”

Hoelang ze nog in Malawi zullen wonen en werken, weten ze niet. “Ons nieuwe project is voor een periode van vier jaar. Zolang we gezond zijn, willen we dit werk blijven doen, maar ik denk niet dat we altijd in Malawi zullen blijven. We missen onze vier kinderen en zes kleinkinderen erg. Dat weegt zeker mee in een toekomstig besluit.” 

Alle informatie en voor eventuele donaties: https://kimon.nl/campaigns/hans-en-gerrie-kasbergen/