Burgemeester Cazemier in nieuwjaarsspeech: ‘Vrijheid is niet vanzelfsprekend’

SCHOONHOVEN • Wie nog niet wist dat er komend voorjaar diverse festiviteiten rondom 75 jaar vrijheid worden gehouden, was na de nieuwjaarsreceptie van de gemeente Krimpenerwaard volledig op de hoogte.

Burgemeester Roel Cazemier ging dinsdagavond uitvoerig in op de verworvenheden in een rechtstaat, terwijl de Schoonhovense luitenant Marco Peltenburg en de Syrische vluchteling Yara Barazy hun persoonlijke visie op vrijheid gaven.

Four Freedoms
In het overvol Bastion dook Cazemier in de mondiale historie. Hij verhaalde niet alleen over de verschrikkingen van de Tweede Wereldoorlog, maar wees ook op de beroemde rede van president Franklin Delano Roosevelt in 1941 waarin de democratische beginselen in de 'Four Freedoms' aan bod kwamen. Bij deze vier vrijheden ging het om vrijwaring van godsdienst, vrees, meningsuiting en gebrek.

"Bewustwording over wat vrijheid betekent, gaat na 75 jaar na WO II nog steeds op. In die tussentijd hebben we gelukkig nooit meer oorlog meegemaakt, maar dat is niet vanzelfsprekend. Daar moeten we ons voor blijven inzetten."

Cazemier roemde met name de inzet van Amnesty International. "Een organisatie die politieke gevangen steunt en strijdt voor mensenrechten. Met het schrijven van brieven aan mensen in nood en protesten tegen geweld en onmenselijk handelen verdient Amnesty in mijn ogen alle lof."

Invloed
Lof was er ook voor de vredesbewaarders die op diverse plekken in de wereld hun leven wagen. Luitenant Marco Peltenburg, werkzaam op het hoofdkantoor van de luchtmacht in Breda, kon daarvan getuigen. Hij heeft enige tijd doorgebracht in Afghanistan om de invloed van de Taliban te breken.

"In de hoop dat de lokale bevolking op eigen benen kan staan. Daarvoor moet je de cultuur kennen. Daarvoor zijn leerprocessen nodig. Zo herinner ik me dat we een waterput sloegen in de nabijheid van een dorp. Zo konden de Afghaanse vrouwen op een veel kortere afstand water tappen. Toen we een tijdje later terugkwamen was de waterput aan gort geslagen. Bleek dat de vrouwen dat hadden gedaan. Ze kwamen het dorp niet meer uit en misten hun wandelingetje naar de verre put. Dat was voor de vrouwen een sociaal samenzijn met onderlinge gesprekken. Die 'vrijheid' hadden we ze met onze put afgenomen."

Vertaalster
Yara Barazy was vertaalster in Damascus en ontdekte bij de bewerking van het boek 'De Vliegeraar' dat veel Syriërs in dezelfde situatie zaten als de beschreven Afghaanse families. Dat leidde bij het uitbreken van de opstand tot de wens om de vrijheid elders te zoeken en te vinden. Oom en zoon gingen haar voor. Inmiddels omhelst ze als statushouder de verworvenheden van een rechtstaat.

"Ik ben in Nederland opnieuw geboren en hoef niet meer op mijn hoede te zijn. De beklemming is van mij afgevallen. Daar ben ik de Nederlanders heel dankbaar voor."

Pieter van der Laan