Teus Stouthart verkozen tot Polderdichter van de Krimpenerwaard

KRIMPENERWAARD • Teus Stouthart mag de komende twee jaar 'toepasselijke' gedichten vertolken tijdens belangrijke evenementen in de gemeenten Krimpenerwaard en Krimpen aan den IJssel. De Bergambachtenaar kreeg donderdagavond in zaal Concordia te Haastrecht de meeste stemmen van de jury.

Voor Stouthart betekende dat letterlijk loon na werken, want de medewerker van de Wegenwacht eindigde bij twee eerdere edities op de tweede plaats. Hij besloot niettemin een derde poging te wagen met zijn gedichten over 'Verdriet' (rond een tragisch ongeluk) 'Alzheimer' (over zijn dementerende vader) en 'Doe maar gewoon' (de nuchterheid van het platteland).

De winnaar, die een geldprijs van 200 euro incasseerde, kon zijn geluk niet op. Hij bedankte zo ongeveer iedereen in zijn nawoord. Voor de aanwezige dichters had zijn vrouw het oeroude aardappelen met karnemelk gemaakt om deze lokale festiviteit met een streekgerecht te benadrukken. "Drie keer is scheepsrecht. Poëzie is voor mij een uitlaatklep na het verwisselen van banden of een blik onder de motorkap. Ik ben dan opeens in een heel andere wereld. Heerlijk."

Toch was de keuze voor Ella van Vliet, Hanneke Leroux, Roel Cazemier en Kirsten Jaarsma niet eenvoudig. Filmmaker Frank-Jan Kat uit Krimpen aan den IJssel maakte veel indruk met de levendige verbeelding van zijn avonturen in het Loetbos. Het ging bij de keuze voor de winnaar tussen 'inhoud' en 'entertainment', gaf de jury toe. "En dat gaf veel hoofdbrekens", meldde Ella van Vliet. "Het was van beide kandidaten van een hoog niveau."

Daar was debutant Daniël van Strij-De Regt uit Berkenwoude nog niet aan toe. Zijn voordracht had meer weg van proza dan van poëzie: verhalen in plaats van gedichten. "En die gaven een fraai beeld van zijn ontwikkeling vanaf zijn geboortejaar 1964", aldus de jury. Met dat oordeel kon de conciërge van drie basisscholen wel leven. "Het was leuk om een keer mee te doen. Ik heb ervan genoten."

Pareltjes
Voor Julia van Ipenburg betekende het een terugkeer naar de 'anonimiteit'. Dat deed de talentvollle dichter uit Schoonhoven niet voordat zij drie van haar pareltjes had voorgedragen. De tekst werd vervolgens door de Lekkerkerkse pianiste Ingrid Vliegenthart fraai vertolkt in een liedje. Van Ipenburg keek met veel plezier terug op haar polderdichterschap, ook al had ze pech met het weer. Gebruik van de vouwfiets en scooter op open plattelandswegen betekende dat ze driemaal doorweekt arriveerde bij een Krimpenerwaards evenement. "Ik moest er wat voor over hebben, maar eerlijk gezegd had ik nog wel even willen doorgaan."

Dat kon het bestuur van Krimpenerkunstwaard zich voorstellen en daarom waren honderd gedichten gebundeld in een boekje en in een oplage van honderd gedrukt. Julia van Ipenburg kan daar dus vrijelijk over beschikken. De aandacht voor poëzie in de polder kan wel enige stimulans gebruiken. "Het schept vrolijkheid", vond voorzitter Arnold Roos. "En je wordt er een aangenamer mens door."

Pieter van der Laan