Afscheid nemende Wim Verdoold 'telg' van Casteleijn

BERGAMBACHT • Gekscherend werd hij de 'oudste zoon' van Herman Casteleijn genoemd. Niet zo gek als je bedenkt dat Wim Verdoold uit Stolwijk ruim 42 jaar werkte bij deze banketbakker.

Afgelopen week nam hij – met enige pijn in zijn hart – afscheid als afdelingschef in de fabriek aan de Transportstraat in Bergambacht, omdat hij de pensioengerechtigde leeftijd heeft bereikt. Met alle handtekeningen van het personeel op zijn witte broek gekalkt, blikt Verdoold tevreden terug op een leven tussen stroopwafels, biscuits, koekjes en taaitaai.

"Ik ben in 1963 als 12-jarige begonnen als leerling bij bakker Van den Berg in Stolwijk. Ik ging met mijn bakfiets langs de deuren of te voet met een broodmand. Daarna belandde ik bij bakker Meewezen in de Bosweg in Gouda. Ik was net getrouwd en bezig met het ophogen van de tuin aan de Jan Steenlaan in Stolwijk, toen er een meneer aanbelde. Het was Herman Casteleijn, die mij vroeg om in dienst te treden in zijn zaak aan de Hoofdstraat in Bergambacht. Achter dat pand was een productielijntje voor stroopwafels. Ik ben er nooit meer weggegaan. Casteleijn was gevoelsmatig mijn tweede vader."

Verdoold verhuisde in de zeventiger jaren mee naar de koekjesfabriek in de Stormpolder in Krimpen aan den IJssel en keerde in 1990 terug naar Bergambacht, waar een loods in de Transportstraat 26 werd betrokken. "Elke morgen om kwart over vijf liep de wekker af. Vroeg of niet, ik ging altijd fluitend naar mijn werk. Als chef hield ik steeds een nauwkeurige planning aan. Daarom was de maandag een belangrijke dag. Als het in het begin van week spaak liep met de productie, moest je dat op vrijdag compenseren. Daar werd je niet vrolijk van. Daarom zat ik er bovenop. Ik was echter geen boeman, hoor. Er was altijd wel tijd voor een geintje. Maar het werk moest af. Onze klanten zaten op hun bestellingen te wachten."

Wim Verdoold zal dat geregelde leven missen, maar is nog actief genoeg om zich als vrijwilliger dienstbaar te maken. Zo is hij koster van de 'scheve' kerk in Stolwijk. Hij heeft bovendien acht klein kinderen, die hij wil vermaken. "Je hoeft over mij niet in te zitten. Ik vermaak me wel."

Casteleijn biedt hem op een later tijdstip een afscheidsreceptie aan. "Dan worden ook andere jubilarissen gehuldigd", zegt directeur Arian de Weert.

Pieter van der Laan