• Wat voedselbonnen en een exemplaar van 'De Vliegende Hollander'.
• Wat voedselbonnen en een exemplaar van 'De Vliegende Hollander'. Foto: Adri Verhoeven

Lezing en tentoonstelling over oorlogswinter 1944 in Schoonhoven

Algemeen 728 keer gelezen

SCHOONHOVEN • IJzige kou, tulpenbollen, flinterdunne soep, luizen, de warme gloed van de potkachel en de penetrante stank van ontsmettingsmiddelen in de gaarkeuken.

Die herinneringen vervagen nooit bij de inmiddels 80-jarige Schoonhovenaar George Malingré. "En dan hadden wij het in Schoonhoven nog vele malen beter dan die arme drommels uit de grote steden. Die liepen scheel van de honger langs de deuren op zoek naar voedsel. Wij konden nog terugvallen op boeren uit de omtrek en een grote kennissenkring. Schoonhoven was toen een kleine gemeenschap. Iedereen hielp elkaar. Het gezamenlijke doel was overleven."

Improvisatie
Om die barre tijd nog eens te gedenken houden George en zijn zus Anneke Malingré op dinsdag 2 mei een lezing bij het Historisch Ontmoetingspunt (HOP) in de openbare bibliotheek in de Spoorstraat. Daarnaast wordt in de bieb een tentoonstelling ingericht met foto's, verzetskrantjes en voedselbonnen. Deze duurt tot 1 juni. Hoewel het onderwerp 'hongerwinter' niet bepaald een feestelijke omlijsting is van de viering van de vrijheid, acht George Malingré de weergave van leed en improvisatie passend bij de huidige tijd. "Vrijheid is namelijk niet vanzelfsprekend. Door te wijzen op de ellende van de bezetting krijgt dat begrip een extra lading. Ik ben in 1989 's nachts in een ruk naar Berlijn gereden toen de Muur viel. Die historische gebeurtenis maakte veel emoties los bij mij."

George Malingré behoorde tot een rooms-katholiek gezin met negen kinderen, dat woonde in de Beukenhof in de Korte Weistraat. Vader verkocht bakkerijproducten. "Het klinkt gek, maar als kind was de oorlog aanvankelijk de mooiste tijd van m'n leven. Het was een groot avontuur. Ik herinner me de vondst van granaten bij de Lek, die we netjes bij de commandant op het politiebureau brachten. Alle Duitsers vlogen meteen naar buiten."

Zijn vaders belangrijkste verzetsdaad was vernietiging van de wijnvoorraad. "Hij had een proeflokaal aan de Tol. In de kelder stonden honderden flessen rode wijn. Voordat de Duitsers deze zouden ontdekken, spoelde hij ze de Haven in. De straat zag bloedrood. Puur patriottisme", lacht Malingré.

Gewonden
De oorlog kwam in mei 1940 meteen binnen bij de familie. Na de eerste dagen wemelde het van de gewonden, die na de strijd bij de Grebbeberg naar de regio werden gebracht. "Ze lagen her en der in onze tuin. Mijn ouders gaven ze koffie. Niet veel later kwamen daar een horde Rotterdammers bij. Deze mensen waren ontkomen aan het bombardement, maar hadden huis en haard verloren. Veel evacués verbleven tijdens de oorlog bij Schoonhovenaren."

De oorlogsjaren brachten kunstenares Anneke Malingré (82) ertoe het verhaal letterlijk op te tekenen. In haar beeldverslag komen de gebeurtenissen chronologisch aan de orde. "Het boek is in 2005 verschenen, maar niet eerder hebben we het ingezet voor een lezing in combinatie met een tentoonstelling. Anneke woont al jaren in Boekelo. Velen zullen zich de noodzakelijke aanpassingen herinneren. Surrogaat en smakeloos vormden de hoofdmoot. Je wist toen niet beter. Je had geen idee hoe lang het zou duren. Het leek uitzichtloos. Niet voor niets maakt de zin 'Wanneer wordt het nou weer voor de oorlog' nog steeds indruk op mij."

Pieter van der Laan

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Download onze app

Heb jij de app van Het Kontakt al?

Al het nieuws uit jouw regio
Direct op de hoogte
Gratis downloaden

Download onze app

Heb jij de app van Het Kontakt al?

Al het nieuws uit jouw regio
Direct op de hoogte
Gratis downloaden