Buitenlandse belangstelling voor Krimpense watertoren

KRIMPEN A/D IJSSEL • De watertoren in Krimpen aan de Lek komt mogelijk in buitenlandse handen. Investeerders uit China en Zimbabwe hebben hun interesse getoond in het Rijksmonument.

Eigenaar Eppo Notenboom is nog altijd wat beduusd van alle belangstelling. Al jaren staat zijn watertoren te koop, maar het aantal bezichtigingen is normaal gesproken op één hand te tellen. Nu stromen de aanvragen binnen. "Mijn agenda staat vol", lacht de Lekkerkerkse fotograaf. Een verklaring voor de toegenomen belangstelling vanuit binnen- en buitenland is moeilijk te geven. Notenboom denkt dat het iets te maken heeft met de lage rentestand. "Daardoor is het interessant voor mensen met geld op de bank om in onroerend goed te investeren."

Sloop
Notenboom kocht de watertoren in 1998 en wist daarmee het complex van de sloop te redden. Het gehele ensemble kwam zelfs op de Rijksmonumentenlijst te staan. Iets waar hij nog altijd trots op is. "In heel Nederland is er geen enkel geen waterleidingscomplex uit die periode compleet aanwezig."

Het is nu nauwelijks voor te stellen dat inwoners van Krimpen aan den IJssel, Krimpen aan de Lek en Lekkerkerk ruim honderd jaar geleden hun drinkwater uit poldersloten en de rivier schepten. Ziekten als cholera en tyfus kwamen frequent voor. De Krimpense huisarts Blom adviseerde daarom de gemeenteraden van de drie plaatsen om een waterleidingbedrijf op te richten.

Zo ontstond in 1908 het 'Gemeenschappelijk Waterleidingbedrijf', nog altijd de allereerste vorm van intergemeentelijke samenwerking in Nederland. Acht jaar later sloot ook Ouderkerk aan den IJssel zich aan. In 1909 was al begonnen met de bouw van de bijna vijftig meter hoge watertoren, met daarnaast een pompgebouw, filtergebouw en pompbediendewoning. Er kwamen ook bezinkvijvers waar het Lekwater werd ingelaten.

In het jaar van de ingebruikstelling waren er pas 1.084 aansluitingen, met een gemiddeld gebruik van 55 liter per jaar. Voor voldoende druk op het leidingnet zat er een enorme stalen tank met 250 kubieke meter schoon drinkwater bovenin de toren. In 1963 werd volledig overgeschakeld op grondwater. Door samenvoeging en noodzakelijke schaalvergroting fuseerde het gemeentelijk bedrijf in 1975 met de Goudse Waterleiding Maatschappij. In 1999 volgde de fusie tussen Hydron en WZHO en in 2004 ontstond de naam Oasen.

Uitzicht
Rond 1996 was het waterleidingbedrijf in Krimpen aan de Lek al buiten werking gesteld. Oasen had plannen om alle oude gebouwen af te breken. Iets waar Notenboom een stokje voor stak. Hij stond in 1991 voor het eerst op het dak van de watertoren, om een scheepstransport op de Lek te fotograferen. "Het uitzicht is er fantastisch. Je hebt vrij uitzicht op de negentien molens van Kinderdijk, Rotterdam en het Groene Hart."

Er was 'legio belangstelling' toen Notenboom de watertoren te koop zette. Toch lukte het hem nog niet om een nieuwe eigenaar te vinden. "Het lijkt eenvoudig om zo'n toren te verbouwen, maar zo simpel is het niet. Erin wonen is verboden. Je mag het dus alleen bedrijfsmatig gebruiken."

Hij hoopt dat het gebouw een mooie herbestemming krijgt. Door de ruimte (de toren heeft negen lege verdiepingen, red.) zijn er voldoende mogelijkheden. "Van geïnteresseerden heb ik al wat ideeën gehoord en die spraken me erg aan. Ik vind het vooral belangrijk dat dit gebouw, toch een landmark in de Krimpenerwaard, behouden blijft."

Floris Bakker