Papendrecht-trainer Johan Sturrus hoopt op een hervatting

PAPENDRECHT • En weer lag de competitie stil… Voor vv Papendrecht-trainer Johan Sturrus loopt corona zo langzamerhand als een rode draad door zijn seizoenen op sportpark Slobbengors heen. Desondanks ziet hij positieve ontwikkelingen met betrekking tot zijn team.

“Als je het goed beschouwt verliep eigenlijk alleen mijn eerste seizoen bij Papendrecht ‘normaal’, stelt de 49-jarige inwoner van Zwijndrecht vast. “We konden onbelemmerd voetballen en beleefden een mooie tijd, niet in het laatst omdat we aan het einde van de rit promotie naar de eerste klasse mochten incasseren. En daarna werden we geconfronteerd met corona en de bijbehorende restricties, die steeds weer anders waren en voor ‘gebroken’ competities leidden.”

“En in die situatie zitten we nu weer. Kort voor de winterstop trad de 17.00 uur maatregel in werking en dat betekende in de praktijk dat we wedstrijdvoetbal op zaterdag konden vergeten. Je mag immers ‘s avonds niet meer trainen, hè. Hoe lang deze situatie gaat duren? In ieder geval tot eind januari. Ik heb hoop dat we daarna de draad weer op kunnen pakken. Er zal toch een moment komen waarop we met elkaar vaststellen dat we moeten leren leven met de aanwezigheid van corona in onze samenleving en, met een hoge vaccinatiegraad als basis, weer meer kunnen gaan leven?! Als mijn hoop bewaarheid wordt dan denk ik dat we het competitieprogramma volledig kunnen afronden.”

Bij de eerste lockdown lag het selectievoetbal bij vv Papendrecht helemaal stil, ook toen er weer voorzichtig getraind mocht worden. “Punt was toen dat onze natuurgrasvelden die zomer onderhoud kregen en we niet de beschikking hadden over kunstgras”, blikt Johan Sturrus terug. “Bij de volgende lockdown was er gelukkig wél een veld beschikbaar om doordeweeks op te trainen. Dat moest in aangepaste vorm. Eerst in tweetallen, daarna met viertallen en later met het grootste deel van de spelersgroep. We hebben toen zelfs in de zomermaanden door getraind en veel arbeid geleverd. We wilden fit aan de voorbereiding beginnen en die lijn doortrekken naar de competitiestart van dit seizoen.”

“Dat lukte uitstekend. Je zag het in die openingsweken terug. Misschien nog niet in de resultaten, maar wél op het conditionele vlak. We hadden een fitte ploeg. Al in de oefencampagne werd me duidelijk dat dit Papendrecht verder gegroeid was. Tegen een puur voetballende ploeg als Sparta-amateurs waren we qua veldspel grote delen van de wedstrijd beter dan hen. In een oefenduel met Rijsoord wisselde ik na in de rust mijn hele middenveld en hielden we ons niveau vast.”

“Ook dat was een eye-opener; de bevestiging dat we in de breedte flink sterker waren geworden. Ook bij individuele spelers zag je mooie ontwikkelingen. Zoals in het geval van Jarden van Eck, die alweer wat jaren meedraait in de selectie, maar nog steeds groeit. Ook Juninho van Rhee is een goed voorbeeld. Nadat Justin Beemsterboer kwam weg te vallen als spits werden we even onrustig. We achtten hem onmisbaar als spits. Ik voorzag een behoorlijke puzzel om de vrijgekomen plek goed in te vullen. van Juninho wisten we dat hij zichzelf als ‘nummer 10’ ziet. Toch hebben we hem in de punt gezet. En wat blijkt: dat doet ie hartstikke goed!”

“Ook het feit dat we zo langzamerhand een brede selectie hebben, levert veel positiefs op. De onderlinge concurrentie zorgt ervoor dat je als trainer keuzes kunt maken. Dat is een vorm van luxe. Voor de spelers is het niet altijd leuk dat de ene keer voor voetballer A kies, en dan voor B, maar het wordt over het algemeen prima geaccepteerd. Komt ook omdat ik altijd uitleg waarom ik bepaalde beslissingen neem. Daarnaast zorgen we er als technische staf voor dat spelers die buiten de basis vallen genoeg ‘voetbal,momenten’ geboden wordt: in het tweede elftal bijvoorbeeld of in ons -23 team. Als oud-voetballer weet ik dat het belangrijk is om zoveel mogelijk te spelen, want dát was uiteindelijk ooit de reden geweest waarom een voetballer lid werd van een club.”

Dat de competitie nu weer stil ligt is Johan Sturrus een doorn in het oog. “Zeker omdat Papendrecht bezig was aan een sterke periode”, zegt hij. “We zaten zoals dat heet ‘in een flow’, gingen steeds beter voetballen en behaalde goede resultaten. En dan is er ineens weer zo;’n gedwongen pauze. het meest vervelende daarvan is dat we alles wat we aan conditie hebben opgebouwd, weer langzaam wegvloeit. Daarmee verdwijnt een stuk meerwaarde waaraan de voorbije maanden zo keihard gewerkt is. Ja, dat is frustrerend voor de jongens en mij. Echt balen.”

Jan Timmer