Andries geeft stuk Alblaserdamse dijk weer ‘smoel en karakter’

ALBLASSERDAM • Veel dorpsgenoten begrepen niet wat Andries van der Rhee (38) bezielde toen hij vorig jaar drie gammele pandjes kocht, aan de West-Kinderdijk in Alblasserdam. ‘Maar nu het eerste bijna klaar is, vindt iedereen het prachtig.’

Andries is meesterschilder, liefhebber van historie en houdt van klussen. Hij ziet potentie in verwaarloosd historisch vastgoed en wil de sfeer ervan graag behouden.

Projectontwikkelaar
Ruim een jaar geleden raakte Andries in gesprek met een projectontwikkelaar, over drie oude huisjes en een oude loods in zijn dorp. Het gaat om de huisnummers 325 tot en met 329 en de oude loods van Kloos op nummer 319. “Die ontwikkelaar had vragen over de pandjes, die stonden al een eeuwigheid te verpauperen en zouden gesloopt worden”, vertelt Andries. “Ik vroeg naar zijn bedoelingen. Hij wilde er wat grotere gebouwen neerzetten, daar was ik niet zo blij mee. Ik heb hem een voorstel gedaan: is het een idee als ik het terrein met de huisjes van je koop? We hebben een deal kunnen sluiten.” Wat hem drijft? “Ik wil de buurt opknappen.”

Twee vrienden
Hij pakte de klus niet in zijn eentje aan. “Ik wist dat twee vrienden uit Kinderdijk, Rienk van den Berg (31) en Peter Stam (27), op zoek waren naar een woning. Ik vroeg hen: is dit wat voor jullie? Ze hadden interesse. We doen de verbouwing met zijn drieën, voor ieder een huisje. Rienk is goed met elektra en in de installatietechniek, ik doe schilder-, stuc- en metselwerk, Peter is erg handig en kan leuk timmeren.

Doorzetten
Het plan is mooi: de huizen in oude staat herstellen. De uitvoering blijkt een grote uitdaging. “Aan het begin dacht ik: waar begin ik nou toch weer aan? Dan moet je doorzetten. Als je het casco bouwkundig in orde hebt gekregen, ga je weer opbouwen. In de jaren zeventig is veel stukgemaakt en verdwenen, maar het casco en de indeling zijn authentiek. Wij brengen de oude gevelindeling weer terug. Wel met nieuwe kozijnen.”

Montageloods
Andries woont al aan de West-Kinderdijk, enkele meters bij de drie huisjes vandaan. Daar woont hij naar tevredenheid. Hij is dan ook niet van plan in een van de panden te gaan wonen. “Ik ga mijn huisje weer verkopen. Ik heb vooral interesse in de oude expeditie- en montageloods van Kloos. Die staat op instorten, maar ik vind het een leuk ding; de zware staalconstructie met het logo van Kloos staat er nog in en er zijn veel verhalen mee verbonden, over scheepsbouw, de aanleg van spoorwegen en de bouw van bruggen en viaducten.”

Loods herbestemmen
Inspiratie deed Andries op bij onder andere Villa Augustus. “Dat was vroeger een oud pompgebouw. Als je er komt zie je nog de industriële geschiedenis. Ik wil de loods herbestemmen, maar ik weet nog niet wat er mag of kan, dat moet ik de gemeente vragen. Het is nu een rotte kies aan de dijk. Ik hoop dat ik de loods kan transformeren naar een nieuwe loods of misschien een woning. In ieder geval wil ik het voor de buurt aantrekkelijker maken.”

Bijna af
Het eerste huisje is bijna af. “We zijn er in juli vorig jaar aan begonnen, ik denk dat het eerste huisje aan het einde van de lente of begin van de zomer klaar is. Vier dagen in de week werk ik in mijn bedrijf als schilder, een of twee dagen in de week werk ik aan de huisjes. Bij minder goed schilderweer kan ik daar altijd wat doen’’

Historische vereniging
Jarenlang was Andries bouwkundig adviseur bij de Monumentenwacht Zuid-holland. Daardoor kijkt hij met andere ogen naar gebouwen. “Veel mensen zien de potentie van deze huizen niet, ik wel. Ik ben met oud-eigenaren, het archief in Dordrecht en de historische vereniging in contact geweest. Zij hadden foto’s, die hebben we bestudeerd.”

Fles inmetselen
Andries denkt dat er ooit fabrieksarbeiders in de huisjes woonden. “In de zestiger jaren zijn de pandjes voor het laatst gerenoveerd. Dat weten we omdat we op diverse plekken oude kranten vonden uit die jaren; die hadden ze in hoeken en gaten gestopt, tegen de tocht. Waarschijnlijk is dat de laatste keer geweest dat er degelijk onderhoud is gedaan aan de vloeren en wanden.” Mogelijk laten Andries, Rienk en Peter ook een paar oude kranten achter in een holte. “En misschien metselen we een fles in, met een foto erin.” Lachend: “Ik hoop dat ik niet meemaak dat hij ooit weer tevoorschijn komt.”

Aanbouwtjes
In alle huisjes zat een douche en wc’tje. “Heel primitief. Wij zetten er aanbouwtjes achter en er komen fatsoenlijke ruimtes voor sanitair en een wasmachine. Alles moet aan de huidige normen voldoen. Alle huisjes krijgen twee of drie slaapkamers. Mijn huisje wordt 90 vierkante meter, de nadere twee ruim 100. Het gaat me erom dat de boel weer mooi en leefbaar wordt en qua architectuurstijl klopt. Misschien dat er weer jonge gezinnen komen, dat vind ik het leukst, in combinatie met het feit dat je een verpauperde voorgevel in stijl mag restaureren.”

“Ik word er wel vrolijk van. Eerst wijst iedereen op zijn voorhoofd, maar als je wat verder bent hoor je niemand meer. En nu zeggen mensen: ‘Het wordt prachtig’. Ze zijn blij verrast dat het behouden blijft. Een mooie voorkant geeft zo’n dijklint smoel en karakter.”