Raadslid Margré van Wijngaarden pleit voor beschermde status Weense Plein
Algemeen
836
keer gelezen
PAPENDRECHT • Als het aan raadslid Margré van Wijngaarden (PAB) ligt, krijgen de tien ‘watersnoodwoningen’ aan het Weense Plein in Papendrecht een beschermde status.
De ontvangst van het jaarverslag van de Welstandscommissie vormde voor Van Wijngaarden de aanleiding de status van de houten huizen aan de orde te stellen. De Welstandscommissie schrijft in het jaarverslag over ‘een uniek ensemble houten woningen aan het Weense plein’.
Niet beschermd
De Welstandscommissie constateert dat de huizen geen beschermde status hebben, ‘waardoor het mogelijk is geweest dat enkele woningen in de loop der tijd zijn gewijzigd. Bij vergunningplichtige wijzigingen kan de Commissie een advies uitbrengen op basis van de welstandsnota.’
Lijst
Wat Van Wijngaarden betreft krijgen de huizen niet de status van gemeentelijk monument. Ze vertelt: “Ervaringen elders hebben aangetoond dat eigenaren vaak niet willen dat hun pand tot gemeentelijk monument wordt verklaard omdat ze dan niks meer mogen en dan ben je alleen maar rechtszaken aan het voeren.” Van Wijngaarden vindt dat de woningen beter op de lijst van beeldbepalende panden kunnen worden gezet. “De vraag ligt nu bij verantwoordelijk wethouder Arno Janssen.”
Kopen
Sommige huurders van de tien houten huizen hebben van Woonkracht 10 het aanbod gekregen om hun huis te kopen, hoorde Van Wijngaarden. “Maar zodra ze verkocht worden, ben je het zicht kwijt. Omdat de huizen geen beschermde status hebben, kunnen mensen er dan van alles mee doen.”
Geen garantie
Een garantie voor behoud biedt de verordening beeldbepalende panden niet. “Maar we hebben voorlopig de verzekering van Woonkracht 10 dat ze de panden zullen behouden. Ik heb zelf aan de wieg gestaan van de verordening bijna 30 jaar geleden. Er hoort een klein subsidiepotje bij. Plaatsing op de lijst zorgt voor bewustwording: je woont in een heel bijzonder pand. Voor bepaalde veranderingen aan de buitenkant moet je dan een vergunning aanvragen bij de gemeente.”
Watersnood
Over de historie van de huizen vertelt Van Wijngaarden: “De huizen zijn een schenking geweest van Oostenrijk, na de watersnood van 1953. Ze zijn onderdeel van de Papendrechtse geschiedenis, vormen een tastbare herinnering aan de watersnood en een bewijs van goedgeefsheid van andere landen, die zich bekommerden om onze narigheid. Ik heb tijdens de commissievergadering gezegd: als er ooit een plan komt om die huizen te slopen, ga ik er dwars voor liggen.”