• Roy Hoornweg (tweede oranje broekje van rechts) in de kopgroep, toen er nog geen vuiltje aan de lucht was.
• Roy Hoornweg (tweede oranje broekje van rechts) in de kopgroep, toen er nog geen vuiltje aan de lucht was. Foto: NN Running Team

Olympische droom Roy Hoornweg spat uiteen: ‘Opeens vloeiden mijn krachten weg’

Algemeen 2.465 keer gelezen

PAPENDRECHT/TWENTE • Vol vertrouwen reisde Roy Hoornweg af naar Twente Airport bij Enschede. Maar de laatste kwalificatiemarathon voor de Olympische Spelen werd een deceptie voor de 31-jarige Papendrechtse atleet. Hij moest na 35 kilometer opgeven.

“Het was een grote teleurstelling”, blikt Roy een dag later terug. “Ik had een paar scenario’s in m’n hoofd zitten hoe het zou kunnen gaan, maar deze zat er niet bij.”

Mooie groep
De eerste kilometers zag het er ook nog niet naar uit dat het mis zou gaan tijdens de eerste officiële marathon die Roy ging lopen. Die vond plaats op het afgesloten vliegveld in Twente. “We hadden een mooie groep, het weer was goed en het parcours ook. Alle randvoorwaarden klopten.”

Het groepje waarin Roy zich bevond liep op een schema van 2.09.30, twee minuten onder de limiet voor deelname aan de Olympische Spelen.

Steken in mijn zij
“Bij kilometer 23, 24, kreeg ik ineens steken in mijn zij en voelde ik een soort verkramping in mijn longen. Bij kilometer 25 moest ik de groep verlaten. Dat was op zich niet zo’n ramp, omdat we ruim onder het schema liepen. Ik probeerde me te herpakken en heb nog een aantal kilometers op het schema van 2.10.00 gelopen, maar ik kreeg mijn ademhaling maar niet onder controle. Bij kilometer 35 ben ik er uitgestapt.”

Een enorme teleurstelling voor Roy Hoornweg, die het bier van de Heerlijkheid van Papendrecht meegenomen had om feest te kunnen vieren. Nu werd het een nachtmerrie en blijft Roy met een kater zitten.

Frustrerend
“Ik ben direct nadat ik moest stoppen al gaan het malen hoe dit nu heeft kunnen gebeuren. Als je deze problemen op kilometer 35 krijg, dan snap ik het. Want ik heb nog weinig getraind op dat aantal kilometers. Maar nu gebeurt het bij 23, 24 kilometer. Dat voelt als falen. Dat ik het niet begrijp, dat is het meest frustrerende.”

Niets wees er in de voorbereiding dat het op deze wijze mis zou gaan. “Alle seinen stonden de goede kant op. Ik ben niet geblesseerd geraakt, terwijl ik veel extra kilometers gelopen heb. Daardoor wist ik dat ik het aan zou kunnen.”

Roy gaat samen met zijn coach de wedstrijd nog analyseren en vervolgens een plan maken hoe hij verder wil gaan. Vast staat in ieder geval dat hij de marathon op zijn lijstje houdt staan, omdat hij weet dat hij het kan.

“Het zal altijd frustrerend zijn dat het niet gelukt is, maar de ervaring had ik niet willen missen! Wat een sfeer en kameraadschap onderling! De andere renners zijn natuurlijk allemaal je concurrenten, maar het zijn ook je vrienden. Ik heb veel troostende en mooie woorden van hen ontvangen na afloop. Dat deed me goed!”

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Download onze app

Heb jij de app van Het Kontakt al?

Al het nieuws uit jouw regio
Direct op de hoogte
Gratis downloaden

Download onze app

Heb jij de app van Het Kontakt al?

Al het nieuws uit jouw regio
Direct op de hoogte
Gratis downloaden