In Memoriam voor Ruud Boele: ‘Aimabele duizendpoot’
Algemeen
899
keer gelezen
ALBLASSERDAM • Verdrietig heeft het bestuur van de Historische Vereniging West-Alblasserwaard kennis genomen van het overlijden op 20 oktober van Ruud Boele. Hij was sinds april 2000 voorzitter van de Historische Vereniging West-Alblasserwaard (HVWA).
Ruud is in de afgelopen decennia voor de vereniging van onschatbare waarde geweest. Hij liet geen gelegenheid onbenut om de HVWA te promoten. Hierbij maakte hij dankbaar gebruik van zijn bijzonder uitgebreide netwerk. Ruud kende iedereen en iedereen kende Ruud.
Bij de aankoop van het verenigingsgebouw aan het Cortgene 3 in Alblasserdam heeft Ruud een belangrijke rol gespeeld en dan met name bij de fondsenwerving om de droom van onze vereniging te kunnen realiseren, schrijft het bestuur van de Historische Vereniging. Zijn aimabele karakter zorgde ervoor dat vrijwel niemand zijn verzoek om een bijdrage kon weigeren.
Daarnaast deed hij zijn uiterste best om iedereen, die hij tijdens welke gelegenheid dan ook ontmoette, lid te maken van zijn HVWA. Hetzelfde gold voor ondernemers, die hij maar al te graag Vriend van de HVWA wilde maken. De Vriendenkring groeide in de afgelopen jaren uit tot een belangrijke steun voor de vereniging. Ook het verkrijgen van eenmalige bijdragen voor projecten was hem op het lijf geschreven.
Ruud’s laatste grote wapenfeit dateert van afgelopen zomer. Hij nodigde, toen hij al ernstig ziek was, de projectontwikkelaar van het woningbouwplan aan de Noord uit in ‘Cortgene 3’. Hij legde haar uit dat de naam Mercon-Kloosterrein écht niet kon. Vanuit zijn historisch besef wilde hij de naam Kloos in de verschillende onderdelen van het project zoveel mogelijk terug laten komen. Zijn standpunt werd door de projectontwikkelaar volledig overgenomen, hetgeen hem veel voldoening gaf.
Ruud was een echte duizendpoot. Met veel plezier stuurde hij op de donderdagmorgen de klusploeg aan. Samen aan het werk om het pand in optimale conditie te houden, maar ook tijd voor koffie en een praatje. Hij was een warm mens, met veel belangstelling voor en empathie met de mensen om zich heen. Ruud zat altijd vol plannen en had daarbij soms de neiging om ‘voor de muziek uit te lopen’. Als hij soms terug gefloten werd, was hij sportief genoeg om zonder morren te accepteren dat we hem daarop aanspraken.
Wat Ruud daarnaast voor onze vereniging betekend heeft is te veel om op te noemen. Een ding is zeker: we gaan hem ontzettend missen.
Zijn echtgenote Maria, kinderen, kleinkinderen en verdere familie wensen we heel veel sterkte toe bij het verwerken van dit grote verlies.
Het bestuur van de Historische Vereniging West-Alblasserwaard