Marcella van Haasteren uit Sleeuwijk richt pijlen op EK 3D-handboogschieten

SLEEUWIJK - Marcella van Haasteren (45) werd voor de derde keer op rij Nederlands Kampioen. Dat smaakt voor de 3D-handboogschutter uit Sleeuwijk naar meer.

Ze zou er uren over kunnen vertellen. Voor Marcella van Haasteren is het 3D-handboogschieten niet 'zomaar' een hobby, maar pure topsport. Dat blijkt ook wel uit de tas met pijlen die midden in de kamer staat. "Kijk, hier schieten we dus op", vertelt de Sleeuwijkse, terwijl ze een kunststof beertje van zo'n 25 centimeter hoog laat zien.

Bizons
Het zou zomaar door kunnen gaan voor een decoratie in de woonkamer, zo realistisch is het diertje nagemaakt. "In het bos staan zulke figuren op vijf of zes meter, maar er zijn bijvoorbeeld ook grote bizons. Die kunnen weleens op vijftig of zestig meter afstand van ons staan", vervolgt de 45-jarige Van Haasteren haar uitleg over het 3D-handboogschieten. Geen overbodige luxe; het is immers geen sport waar iedere week de kranten over vol worden geschreven.

Verslingerd
Toch beoefent Van Haasteren de sport al zo'n vijf jaar. Dat heeft ze overigens vooral te danken aan haar dochter. Zij raakte geïnspireerd door de boekenserie 'De Grijze Jager', waarin het handboogschieten ook een grote rol speelt. Na wat Googelen vond Marcella het handboogschuttersgilde Sint-Sebastiaan uit Oosterhout en sindsdien is ze samen met haar tienerdochters Quincy en Larissa verslingerd geraakt aan het 3D-handboogschieten.

Trots
De sport wordt in huize Van Haasteren op een serieuze manier beoefend en dat leverde Marcella in het laatste weekend van september haar derde opeenvolgende Nederlandse titel in het zogeheten Bow Hunter Recurve op. Een prestatie om trots op te zijn, al zet ze er zelf wel een kanttekening bij: "Het was mooier geweest als de vrouwen gewoon samen met de mannen hadden geschoten, want met mijn score was ik derde geweest bij de mannen, waarin er 51 deelnemers waren. Da's dan wel weer leuk, natuurlijk."

Concurrentie
Één van haar toekomstige grote concurrenten, zou weleens dezelfde achternaam kunnen dragen. Dochter Larissa behoort volgend jaar tot dezelfde categorie als haar moeder. Ook bij haar zit het talent in het bloed, vertelt Marcella trots: "Dit weekend heeft ze me een dag ingemaakt. Dat was één van de eerste keren, maar als je dochter van je wint, moet dat lekker kunnen. Dat voelt voor mij niet als concurrentie. Daar ben ik alleen maar trots op."

Vonken
Dat het 3D-handboogschieten niet altijd zonder gevaar is, bleek ruim een maand geleden. Tijdens een wedstrijd in Doorwerth werden bij toeval maar liefst 121 handgranaten ontdekt, vertelt Marcella: "Als je een pijl mis schiet, komt-ie vaak onder de grond terecht. Dan moet je met een krabber op de grond gaan zoeken en plots zagen ze vonken opspatten. De granaten waren ongevaarlijk, ze konden niet afgaan, maar het geeft wel aan dat deze sport best wel avontuurlijk is."

Uitdaging
Met de derde Nederlandse titel op zak, is Van Haasteren op zoek naar een nieuwe uitdaging. Dat moet het Europees kampioenschap boogschieten in Frankrijk gaan worden. Daar is de concurrentie moordend: "Vooral de Oostenrijkse vrouwen kunnen wel een potje schieten. Het zou allang mooi zijn als ik in de bovenste helft van het klassement kom. Maar hier", ze tikt op haar slaap, "is het ook een spelletje. Het mentale gedeelte is het moeilijkst."

www.stsebastiaan.nl

Martin van Hemert