Fysiotherapeut Peter Ribbers uit Dussen.
Fysiotherapeut Peter Ribbers uit Dussen.

Dussense fysiotherapeut gelooft niet in anderhalvemetermaatschappij

Algemeen 6.000 keer gelezen

DUSSEN • De impact van het coronavirus is ongekend groot. Angst en hoop zijn plotseling in ons midden gekomen. Zekerheden zijn weggevallen, contacten met familie en vrienden zijn tot een minimum beperkt. Kwetsbare mensen halen lang niet altijd de eindstreep en overlijden dikwijls eenzaam, zonder een partner of familie die nabij kan zijn.

Wat doet corona met ons? We vroegen het fysiotherapeut Peter Ribbers (1955) uit Dussen.

Fysiotherapeuten mogen hun werkzaamheden weer uitoefenen. Vanaf 23 maart moesten ze stoppen met hun werkzaamheden.

Peter: "Helemaal onverwacht was dat niet voor mij, maar het was wel even schrikken. Opeens ligt je praktijk met acht personeelsleden en verspreid over de locaties Dussen en Hank compleet stil. De eerste stap die ik toen gezet heb is mijn medewerkers informeren. De afkondiging riep behalve verbazing ook begrip op, want duidelijk werd dat de kans op besmetting groot was. Daarna hebben we contact opgenomen met al onze patiënten. Je wilt niet weten hoe moeilijk en emotioneel ik dat gevonden heb. Voor veel patiënten is een wekelijkse behandeling bittere noodzaak om enigszins normaal te kunnen functioneren. Tegen die mensen moest ik niet alleen zeggen dat we de praktijk moesten sluiten, maar ook dat ik hen geen perspectief kon bieden. Als ik op vakantie ga en twee weken geen behandeling kan verrichten, ach, dat is te overzien. Uiteindelijk heeft het nu zeven weken geduurd. Voor iedereen die gebruik maakt van onze diensten is een dergelijke sluiting heel vervelend, lastig en onaangenaam. Maar met name voor ouderen was sluiting een regelrecht drama. Juist voor die groep is de fysiotherapeut meer dan een behandelaar. Binnen onze praktijk ben ik meestal degene die deze groep letterlijk onder handen neemt, meer dan eens bij de mensen thuis. Daar is ruimte voor oogcontact, een luisterend oor, een arm om de schouder, een praatje bij een bakske koffie. In de weken dat we gesloten waren ben ik bij menigeen persoonlijk langs gegaan. Een praatje bij de voordeur of over de heg om te laten merken dat we deze mensen echt niet vergeten zijn."

De geboren Hankenaar komt, zoals hij zelf zegt, uit een arbeidersgezin, waar hard gewerkt werd.

Prachtige uitdaging
"Het was in die tijd, zeker in onze regio, best bijzonder dat ook ons moeder een baan had. De moraal bij ons thuis was dat de schouders eronder moesten, dat de handjes uit de mouwen gestoken werden als je wat wilde bereiken. Na de lagere school ging ik op het fietske naar de mavo in Dussen, bij die ongeëvenaarde directeur: de heer Frans Müter, een motiverende man. Op school werd ik verliefd op een pracht meiske dat mij helaas nog niet zag staan. Man, wat heb ik mijn best moeten doen om haar voor mij te winnen en uiteindelijk lukte dat. Nog altijd ben ik met haar getrouwd. De havo werd mijn vervolgschool en dankzij EHBO-leraar Van Dortmond werd ik enthousiast voor een opleiding tot fysiotherapeut. Als hardwerkende student was ik een half jaar eerder klaar dan de rest en vond ik al in februari een mooie baan. Ik moest rond mijn examentijd nog wel even mijn scriptie verdedigen. Pech. Mijn gedrevenheid om het werkstuk goed te presenteren was iets té, zo vond de examinator. Het liep uit op een welles-nietes tussen haar en mij. Ik toonde mij niet de nederige student, maar de vasthoudende onderzoeker. Gezakt. Gelukkig kreeg ik een herkansing en slaagde ik kort daarna. In 1982 ben ik als zelfstandig fysiotherapeut van start gegaan, een prachtige uitdaging. Nieuwe ontwikkelingen, daar sta ik graag voor open. Onze diversiteit aan specialismen is inmiddels tot ver buiten onze gemeentegrenzen bekend en dat doet me deugd."

Wat is er anders dan vóór corona?

"Allereerst screenen we nieuwe mensen al bij aanmelding per telefoon. Wat zijn de klachten, heeft u koorts, is er sprake van hoesten? We doen dus aan triage. Vervolgens hebben we op de twee praktijken duidelijke looproutes aangebracht. Ook plannen we de behandeling wat langer in, zodat er voldoende tijd is om, zonder dat je anderen ontmoet, weg te gaan. En uiteraard veel desinfecterende maatregelen. Alle medewerkers heb ik gevraagd om na te denken over een herstart en iedereen heeft ja gezegd. Op dit moment lopen behandelingen weer en hopelijk gaan we op weg naar nog betere tijden."

Afstand houden
Wat bedoel je daarmee? "Wel, ik geloof niet in de anderhalvemetermaatschappij. Het kan toch niet bestaan dat we voor altijd afstand tot elkaar moeten houden? De juf op school moet een kind kunnen troosten, wij als volwassenen moeten elkaar weer echt kunnen begroeten. Bang ben ik niet, wel realistisch en ik zet verantwoorde stappen en dus houden we ons goed aan de regels. Mensen in de zorg hebben net als leerkrachten een belangrijke taak in onze maatschappij en daar mogen ook wij toe gerekend worden. Ik ga er vanuit dat er een vaccin onderweg is tegen corona, dat er medicijnen komen om de ziekte effectief te kunnen bestrijden en dat groepsimmuniteit op termijn een feit wordt. Dan ga ik weer omarmen, kussen en knuffelen. Dat zit toch in ons mensen?"

We sluiten af met een economische noot. "Ik ben 30 jaar actief geweest in de plaatselijke politiek, waarvan dertien jaar als wethouder. De politiek zal over corona duidelijkheid moeten verschaffen, zal nog meer dan nu uit moeten leggen waarom bepaalde beslissingen genomen worden. We staan niet voor niets bekend als een mondig en eigenwijs volkje. Van harte hoop ik dat gemeenten ruimhartig zijn, dat er financiële zekerheden komen en dat ambtenaren mee gaan denken hoe Jan, Piet en Marie geholpen kunnen worden, ook al valt hun vraag net buiten de lijntjes."

Henk Poelakker

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Download onze app

Heb jij de app van Het Kontakt al?

Al het nieuws uit jouw regio
Direct op de hoogte
Gratis downloaden

Download onze app

Heb jij de app van Het Kontakt al?

Al het nieuws uit jouw regio
Direct op de hoogte
Gratis downloaden