Lisa Kroon: 'Wonden worden opnieuw opengereten'

WOUDRICHEM • Op 17 juli 2014 kwamen de ouders van Lisa Kroon uit Woudrichem om het leven bij de vliegtuigramp met de MH17.

"Onze ouders zaten in het bewuste vliegtuig. Het reisdoel was Maleisië, om daar drie weken rond te reizen. Zij runden een winkel in Wijk en Aalburg onder de naam Kroon Optiek. Je zou kunnen zeggen dat pap en mam op het verkeerde moment op de verkeerde plaats waren. Heel Nederland was in de ban van de dramatische gebeurtenis. Miljoenen mensen leefden met ons als nabestaanden mee, zaten gekluisterd aan de televisie toen de slachtoffers heel discreet en heel waardig naar huis kwamen om geïdentificeerd te worden. Langs de route van vliegveld Eindhoven naar Hilversum hadden zich duizenden mensen met bloemen verzameld en werd er respectvol geapplaudisseerd op het moment dat de stoet met lijkwagens langs reed. In Hilversum zijn onze ouders uiteindelijk geïdentificeerd. Of we ooit exact zullen horen wat er gebeurd is en wie daar verantwoordelijk is, blijft twijfelachtig. Nu de start van het proces naderbij komt, worden wonden opnieuw opengereten en dat doet pijn."

Al snel na de ramp moest Lisa de feiten onder ogen zien; er moest een uitvaart geregeld worden. "Ons pap had al eens verteld dat uitvaartondernemer Marry de Jong uit Genderen als een opgewekt persoon in de winkel kwam voor een bril. Marry had meteen door wat voor soort gezin wij zijn. Het lukte hem om tussen alle tranen door een glimlach op onze gezichten te krijgen. De uitvaart van onze ouders was geen doorsnee afscheid. Er was de nodige media-aandacht en een ingewikkeld identificatieproces. Ondanks de moeilijke periode kijken wij met warme gevoelens terug naar het moment dat de lichamen terugkeerden en de tijd die ons gegund was tot de uitvaart. Er was ruimte voor zowel een lach als een traan."

Kan een mens een dergelijk drama aan?
Lisa: "Deze gebeurtenis heeft een enorme impact gehad, zowel fysiek als mentaal. Ik heb bijvoorbeeld nog steeds last van vergeetachtigheid, heb weinig energie en ik ben snel overprikkeld. Wat het lastig maakt is dat de klachten onzichtbaar zijn en dat ik me daardoor soms onbegrepen voel. De eerste drie maanden na de ramp zijn er elke dag vrienden bij ons over de vloer geweest. Dat was heel fijn. Op een gegeven moment moet je verder. Ik voelde mij verplicht tegenover mijn ouders om door te gaan met mijn leven. Mijn vader zei altijd bij alle keuzes die ik maakte: 'Als jij maar gelukkig bent, dochter'. Alhoewel er zeker nog donkere dagen zijn, is dat wel iets wat mij kracht geeft."

Je hoort wel eens dat alles in dit leven zin heeft. Lisa: "Ik geniet veel meer van de kleine dingen. Als je zoiets heftigs meemaakt, dan besef je wat echt belangrijk is in het leven. Ik probeer mijn ervaring om te zetten in iets positiefs. Het heeft mij laten inzien dat ik veel sterker ben dan ik ooit had kunnen bedenken. Daarnaast heb ik veel mooie mensen zoals andere nabestaanden en ook mijn huidige vriend ontmoet. Zonder deze gebeurtenis waren deze mensen niet in mijn leven gekomen. Ik ben gestart met een webshop die Lichtpuntjes heet en deze onlinewinkel biedt me troost. Ik krijg regelmatig een hartverwarmend bericht in mijn mailbox dat mijn producten veel troost bieden. Vervolgens geeft dat mij weer energie om door te gaan. Doordat ik anderen help, krijgt mijn leven extra betekenis. Velen moeten een dierbare missen en voelen zich mede daardoor eenzaam en verdrietig en dus is het o zo belangrijk dat je mensen laat weten dat je aan hen denkt."

Over haar webshop vertelt ze: "Herken je dat? Je wilt iemand een kaartje sturen, maar je hebt geen idee wat je moet schrijven. Terwijl sommigen binnen no time een mooie tekst weten te vinden, ben jij uren op zoek naar troostende woorden. Na het overlijden van mijn ouders hebben mijn zus en ik tientallen, misschien wel honderden troostkaarten en berichtjes ontvangen. Op veel van die kaarten stond 'Veel sterkte en kracht toegewenst' of 'Hier zijn geen woorden voor.' Iets wat ik zelf ook altijd schreef. Ontzettend lief natuurlijk, maar de berichten die echt zijn bijgebleven gingen over persoonlijke herinneringen aan onze ouders. Regelmatig kwam er bij het lezen van die regels een lach op mijn gezicht. De mooiste kaarten en berichten heb ik bewaard, zodat ik het altijd kan teruglezen als ik daar behoefte aan heb."

Foto en gedicht
Over haar webshop spreekt ze enthousiast: "Ik ben zelf geen schrijftalent en ook ik kwam vaak niet verder dan iemand veel sterkte toe te wensen. Daar is natuurlijk niets mis mee. Iemand een kaartje sturen is al een ontzettend mooi gebaar. Je hebt tenslotte de moeite genomen om een kaartje te kopen in de winkel. Toch wil ik een paar handige tips aanreiken voor als je iets meer op een kaartje wilt schrijven. Zo vind ik het bijzonder dat iemand een herinnering met je deelt, dat biedt troost. Ook het meesturen van een foto waarop jij met de overledene staat, voelt als een heel persoonlijk gebaar. Een mooi gedicht wordt ongetwijfeld in dankbaarheid ontvangen. Op mijn website verwijs ik naar diverse toepasselijke gedichten dan wel schrijvers. Ook zijn er talloze liedjes beschikbaar, waar aansprekende stukjes tekst uit te halen zijn. Via Lichtpuntjes vind je troostkaarten en andere kleine gebaren. Als je voor iemand iets wilt betekenen maar niet zo goed weet hoe, vind je prima tips, ideeën en producten die kunnen zorgen voor een lichtpuntje in donkere tijden. Het is mij opgevallen dat in veel winkels de prachtigste kaarten te vinden zijn rondom bruiloften, geboorte of verjaardagen maar op het gebied van rouw is het vaak lastig om iets te vinden dat uitstijgt boven de al jaren bekende kaarten. Ik hoop daar met Lichtpuntjes verandering in aan te brengen. Inmiddels heb ik een boek samengesteld, waarin herinneringen verzameld kunnen worden."

http://www.licht-puntjes.nl

Henk Poelakker