Hervormd Veen terug uit Griekenland: 'Het afscheid viel ons zwaar'

VEEN • Veen was onlangs in de ban van vluchtelingen en daklozen in Athene.

Zeventien jongeren rond de leeftijd van twintig jaar plus drie begeleiders vertrokken naar Griekenland om hulp te bieden. Met heel veel indrukken en een rugzak vol levenservaring is de groep teruggekeerd. We blikken terug met Frans Timmermans en zijn dochter Lobke.

Frank vertelt: "Judith van Ekris uit Werkendam biedt al vijf jaar ter plaatse hulp aan mensen die aan de onderkant van de maatschappij leven. Zij is o.a. actief bij het Leger des Heils en via haar kerk in Piraeus heeft ze in Athene een centrum opgericht waar daklozen en vluchtelingen zich kunnen wassen, waar eten en kleding wordt aangereikt. Twee jaar geleden ontmoette ik haar bij toeval in het vliegtuig. We kwamen aan de praat en ik zag voor me hoe Hervormd Veen een bijdrage kon leveren aan haar bijzondere werk. Al snel begreep ik dat onze ontmoeting niet toevallig is geweest."

Dochter Lobke valt in en vertelt hoe de jongeren in de ban raakten van het project dat ze Hervormd Veen Helpt hebben genoemd. "In eerste instantie zou ieder van ons een extra koffer met spullen meenemen: kleding, toiletartikelen, schoolspullen, enz. Nu achteraf moet ik lachen om dat eerste plan, want we hebben gezamenlijk 16.000 kilo aan spullen uit kunnen delen met een totale waarde van 40.000 euro."

Ronddraaien
Frank runt een groothandel in bloemen en planten. Naast zijn werk is hij begaan met de jeugd in zijn kerk; hij heeft o.a. zeventien jaar de zondagsschool mede inhoud gegeven. "Nadat ik Judith in het vliegtuig gesproken had, bleef het idee van iets doen maar in mijn hoofd ronddraaien. Ter plaatse ben ik samen met een lid van onze kerkenraad gaan kijken en dan zie je hoe noodlijdend de mensen aan de onderkant van de samenleving het in Griekenland hebben. Eind vorig jaar hebben we de plannen aan de kerkelijke gemeente gepresenteerd en al snel schaarde jong en oud zich erachter. Het doel was helder: hulp bieden, bewustwording van het leed daar en de rijkdom hier, groeien in persoonlijke ervaring, geld bijeen zien te krijgen. Concreet: ter plaatse goederen brengen die we in Nederland met bijeen gebracht sponsorgeld kopen. Acties werden op touw gezet: o.a. auto's wassen, verkoop frituur, gesponsord slapen in een kartonnen doos, talentenveiling, zangavond, 140 man ontvangen in het tot Grieks restaurant omgetoverd hervormd centrum. Giften van o.a. de Vrouwenvereniging werden in grote dank aanvaard, sponsors werden gezocht en gevonden. Met het verlanglijstje van Judith in de hand en met een flinke zak geld zijn we gaan shoppen met overal hoge kortingen: rugzakken, slaapzakken, babyvoeding, toiletspullen, voedselpakketten, 200 buggy's, 5000 potjes en blikjes met conserven en 2000 spijkerbroeken. Als klap op de vuurpijl hebben we in Griekenland een gecertificeerd speeltoestel voor kinderen kunnen kopen en plaatsen."

Lobke: "De vliegreis er naar toe was supergezellig en het verblijf in Athene was leerzaam, maar ook confronterend. Dit project heeft ons als jeugd van Veen een enorme boost gegeven en ons een grote levensles gebracht. Hoe goed hebben wij het hier in Nederland, hoe mooi is het om de verbondenheid te voelen tussen ons als jongeren, de saamhorigheid te ervaren, weet krijgen van de westerse welvaart. Maar ook: wat een contrasten, wat een ongelijkheid in de wereld. Is het gek dat vluchtelingen niet alleen verlangen naar vrijheid, maar ook naar ietsje meer welvaart? Wij hebben gemerkt dat wegkijken niets oplevert, maar ter plaatse iets doen het verschil kan maken."

Frank laat foto's zien en raakt geëmotioneerd als hij terug denkt aan de talloze blijde gezichten.

Amazing Grace
"De zondag in Athene heeft grote indruk op mij achtergelaten. Het opzoeken van de daklozen in de parken, een slaapzak, toiletartikelen en kleding overhandigen, broodjes en koffie brengen. Wat een blijdschap, maar ook wat een gigantische tegenstelling met ons leventje. In heel Griekenland zijn slechts 13.500 protestanten en wij mochten een kerkdienst meemaken. Het gezamenlijk zingen van 'Amazing Grace' en 'U zal ik loven Heer' roept andermaal kippenvel op. Het Leger des Heils in Athene vertelde ons over moderne slavernij en uitbuiting van vluchtelingen. Werken voor één euro per uur, gedwongen tot prostitutie, het is geen uitzondering. Hoe mooi is het dat via dit project damesspullen konden worden aangekocht en uitgereikt aan publieke vrouwen."

Er is ontzettend veel kleding ingezameld voor dit project. In het verleden werd bij hulpacties kleding te vaak op een hoop gegooid en ontstond er chaos bij het uitdelen.

"Dat hebben we willen voorkomen en dus is er avond aan avond in ons dorp gesorteerd. Kleding werd op maat en soort gelegd en op iedere doos werd in het Engels de inhoud beschreven. Dat zorgde ervoor dat het uitdelen ordentelijk kon verlopen. Toch bleek ook de vluchteling een gewoon mens te zijn, want als er een rode rugzak met inhoud werd gegeven en men zag verderop een blauwe liggen, werd er meer dan eens de eerste rugzak geweigerd. Dat was best wel even schrikken, want we hadden alleen maar dankbaarheid verwacht, maar al snel begrepen we dat ook die mensen net als wij zijn."

Het project Hervormd Veen Helpt mag als succesvol worden bestempeld. Dankzij de inzet van velen, de schenkingen van spullen en de financiële giften kijkt men terug op een bijzonder gebeuren. Het geheel begon als een puzzel van twintig stukjes, maar groeide uit tot een megapuzzel van duizenden stukjes. Veen heeft laten zien dat het niet alleen een dorp is van hardwerkende mensen, maar dat het hart op de goede plaats zit.

Gastvrijheid
Frank en Lobke: "De gastvrijheid die we van toegelaten vluchtelingen hebben ondervonden is werkelijk onvergetelijk. Mensen die het financieel moeilijk hebben, overlaadden ons met lekker eten en verrassende gerechten. Daar word je stil van. Het afscheid viel ons zwaar, was niet gemakkelijk en leverde wederzijds gebroken harten op. Nederig zijn we in het vliegtuig terug naar Nederland gestapt met de overtuiging dat onze goede God onmisbaar is."

Henk Poelakker