Afbeelding
Foto: Henk Poelakker

'Steengoed' in Meeuwen

Algemeen 1.381 keer gelezen

MEEUWEN • De familie Dekkers-Bouman uit Meeuwen ruilde voor een tv-programma van plaats met een gezin uit Den Haag.

Je vertrouwde dorp een week verruilen voor de stad. Proeven hoe het is om in een achterstandswijk te wonen in plaats van in een rustig dorpje. Het gezin van Wilbert en Petra Dekkers-Bouman uit Meeuwen ging de uitdaging aan, inclusief hun jongens Robin (13) en Lars (10). Zij vertrouwden hun huis toe aan een gezin met drie kinderen uit Den Haag en andersom betrok het Meeuwens gezin het huis nabij de beruchte Schilderswijk. Een hele week werden er televisieopnames gemaakt en volgende week worden de belevenissen getoond op NPO 1 in het programma 'Jouw Stad, Ons Dorp'.

"We werden via Facebook benaderd met de vraag om aan de ruil mee te doen. Wilden we dat? Durfden we dat? Onze jongens vonden het eerst maar niks, maar na een nachtje slapen hebben we als gezin toch ja gezegd. Op een parkeerplaats hebben we de mensen uit Den Haag heel even ontmoet en nog altijd weten we nauwelijks iets over hen. Met de sleutel in de hand en een routebeschrijving op schoot, reden we naar de hofstad", zo vertellen Wilbert en Petra.

Druk
Robin en Lars vallen in: "Ook wij vonden het spannend, maar we keken uit naar die week, vonden het een uitdaging. Eenmaal aangekomen was het eerste dat opviel de stank, nog weken zat die nare lucht in onze neuzen. En het was er klein. Een eigen kamer waar je even helemaal jezelf kunt zijn, was er niet. Die muis op de slaapkamer was natuurlijk niet echt leuk. Het was een klein huis, midden in een drukke wijk van Den Haag. Als je de voordeur uitstapte, stond je meteen op straat en achter het huis was slechts een piepklein tuintje, waar het een rotzooi was."

Het gezin uit Meeuwen moest al die tijd een zender bij zich dragen, waarmee alle uitspraken vastgelegd werden.

"Wat daarvan uitgezonden gaat worden is ook voor ons nog een verrassing. Een voorbeeld: na de korte ontmoeting op de parkeerplaats, zeg je tegen elkaar dat het wel heel donkere mensen zijn. Daarmee bedoel je niets negatiefs en zolang die opmerking in zijn context blijft, is er niks aan de hand. Het kan echter zijn dat zoiets uit zijn verband wordt getrokken en dan komt het al snel als racisme over. Eenmaal in het huis bleken de gordijnen potdicht, waardoor er een benauwende sfeer hing. Echt schoon was het er niet. Een koekenpan zonder steel is ook niet bepaald handig om te koken. Wat doen we? Gaan wij hier koken in deze voor ons gevoel niet hygiënische keuken? Nee dus. We hebben een week lang eten aan laten rukken en dat terwijl wij voor onze gasten een gevulde koelkast hadden achtergelaten."

Wilders
"De filmploeg had voor ons een programma klaar liggen en telkens als we ergens geweest waren, werd naar onze mening gevraagd. Op enig moment besef je nog nauwelijks dat alles wordt opgenomen en praat je vrijuit", zegt Wilbert.

"Ze namen ons mee richting Binnenhof, waar de regering zetelt en de Tweede Kamer bijeenkomt. Nabij het Torentje van de minister-president houden ze plotseling halt en vraagt de regisseur aan mij wat ik van het huidige beleid vind. Mijn antwoord was zoiets als 'Van mij mag Rutte uit het Torentje en Wilders erin'. Ik ben heel benieuwd of dat uitvergroot wordt."

De jongens vertellen: "In de buurt was een school met een voetbalveldje inclusief diverse faciliteiten. Wij voelden ons meteen welkom bij de andere kinderen, konden heerlijk meespelen, echt leuk. Mama en Wilbert maakten langs de kant heel gemakkelijk een praatje met andere ouders. Een toffe avond. Opeens besef je na afloop dat het voetbalvriendjes voor slechts één avond waren. Dat vonden we eigenlijk heel verdrietig, want zo gemakkelijk als je daar vrienden maakt, is echt bijzonder."

De filmploeg nam Wilbert en Petra, in Meeuwen beheren zij het dorpshuis, heel bewust mee naar een, overwegend blank, Haags buurtcentrum.

"Daar neemt niemand een blad voor de mond en en iedereen heeft het hart op de tong. Wat bewoners vooral bezighoudt is dat de gemeente eens op moet houden om alle probleemgezinnen in één wijk te proppen. Drie straten verderop stapten we binnen bij een vadercentrum, waar met name allochtone bewoners bijeen komen. Opvallend: gratis hulp voor iedereen. Studiehulp, maar ook kon je er leren lassen of leren schilderen. Sprekend met de bezoekers bleek al snel dat daar zo'n beetje iedereen eet van de voedselbank. En voor ons was het weggeefcentrum, waar je gratis kunt winkelen, helemaal nieuw."

Opgesloten
Wat heeft die week in Den Haag eigenlijk opgeleverd? Alle vier: "We ontdekten al heel snel dat we het in Meeuwen steengoed hebben. Wat verlangden we naar onze eigen kamer, naar een schoon bed, naar lekker koken in de eigen keuken. Zouden die mensen daarginds zich ook opgesloten voelen in een kooi? En zouden die, net als wij, gek worden van dat constante geraas in die stad, altijd dat lawaai om je heen, die gehaastheid van alle mensen? In Meeuwen weet je wie je buurman is, groet je elkaar en als het nodig is ben je er voor de ander. In Den Haag hadden we het gevoel dat het ieder voor zich is, men leeft langs elkaar heen."

Vier gezichten stralen als ze in koor roepen: "Ja, we waren heel blij dat we weer thuis waren. We zijn ook heel benieuwd hoe de familie Toyo het in ons huis, in ons dorp ervaren heeft. In die zin kijken we uit naar de uitzending. We willen die avond - donderdag 17 januari - ons dorpshuis openzetten om met alle dorpsbewoners de uitzending op groot beeld te bekijken."

Henk Poelakker

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Download onze app

Heb jij de app van Het Kontakt al?

Al het nieuws uit jouw regio
Direct op de hoogte
Gratis downloaden

Download onze app

Heb jij de app van Het Kontakt al?

Al het nieuws uit jouw regio
Direct op de hoogte
Gratis downloaden