Rijswijkse Mirella (24) heeft één passie: ijzer smeden

RIJSWIJK • Al op jonge leeftijd ontstond bij de nu 24-jarige Mirella Bast uit Rijswijk de interesse in het beroep hoefsmid. Toch volgde ze eerst de opleiding tot paraveterinair. "Er werd gezegd dat hoefsmid zijn niets voor meisjes was."

Nadat de haar opleiding tot paraveterinair in 2015 was afgerond, merkte Mirella echter dat het idee om hoefsmid te worden aan haar bleef knagen. "Ik heb eigenlijk altijd zelf paarden gehad. Ik vond het leuk om te kijken als de hoefsmid op stal kwam. Later raakte ik ook gefascineerd door het idee dat je als hoefsmid het lopen van een paard kan beïnvloeden, problemen op kunt lossen. Je kunt als hoefsmid zo ontzettend veel voor een paard, en dus de ruiter, betekenen. Maar als ik eens voorzichtig opperde dat dat werk mij ook wel wat leek, hoorde ik vaak: 'Hoefsmid is een zwaar beroep, dat is niks voor meisjes'. Omdat een hoefsmid ook veel en ver moet rijden, en ik nog maar 16 was toen ik klaar was met de middelbare school, besloot ik voor een andere opleiding te kiezen."

Toch blijft het idee hoefsmid te worden in Mirella's hoofd hangen. "Omdat het op dat moment niet makkelijk was werk te vinden als paraveterinair, kwam hoefsmid toch weer in beeld. Ik ben naar een open dag geweest, heb met een hoefsmid mee gelopen. En die zei juist 'wat ze over vrouwen zeggen, dat is helemaal niet waar. Dat kun jij best.'" Die woorden trokken Mirella uiteindelijk over de streep en dus startte ze met de driejarige opleiding tot hoefsmid, in Barneveld. "Je leert echt van alles: bekappen, smeed een hoefijzercollectie, leert uit staaf te smeden. Echt het oude ambacht. Overigens niet meer op een met kolen gestookt vuur, hoewel ik dat inmiddels ook wel gedaan heb. Tijdens stages ga je vervolgens ook onder de paarden aan de slag en leer je natuurlijk steeds meer zelf te doen."

Skeifúr
In juni 2018 haalt Mirella haar vurig gewenste diploma Hoefsmid. "Daarna ben ik eigenlijk meteen vol gas gegaan. In maart ben ik mijn eigen onderneming Skeifúr, IJslands voor hoefijzer, gestart. En ja: ik ben een van de weinige vrouwen die dit werk doet." Mirella vindt het belangrijk dat haar kennis steeds 'up to date' is. "Daarom ben ik onder andere ook aangesloten bij een vereniging van hoefsmeden. Zo blijf ik op de hoogte van ontwikkelingen en kan ik me ook steeds bij laten scholen."

Voor haar werk rijdt de jonge en ambitieuze hoefsmid het hele land door. "Ik vind eigenlijk alles leuk om te doen. Grote paarden, Shetlanders. IJslanders zijn wel mijn favoriet, ik heb er zelf één en ik weet veel van de gangen van een IJslander. Wat mij erg veel voldoening geeft, is om speciaal beslag te maken voor een paard dat niet goed loopt. Soms is bijvoorbeeld een opzetstukje nodig om een paard te helpen. Je kunt het zo gek niet bedenken of het is te maken van ijzer. Daarom vind ik het ook als hobby leuk om met ijzer smeden in de weer te zijn. Maar het allermooiste blijft natuurlijk dat ik een paard dat iets mankeert en bijvoorbeeld door een verkeerde beenstand of een ziekte, weer kan helpen om goed te lopen."

http://www.skeifur.nl