De man die zichzelf werd: een boek over de directeur van een grote Werkendamse scheepswerf

WERKENDAM • Waarom is schrijven zo’n leuke hobby? Die vraag stelde auteur Peter Frantz uit Heinkenszand vorige week vrijdagmiddag bij de boekpresentatie van zijn vijfde boek op Fort Altena. Met de intrigerende titel ‘De man die zichzelf werd’. Over de directeur van een grote Werkendamse scheepswerf KENSI. 

Hoewel de auteur zijn publiek laat weten dat het verhaal honderd procent fictie is, schrijft hij wel waarheidsgetrouw. Over Kozakken Boys, de Rotary in Altena, het ziekenhuis in Gorinchem, de tennisvereniging in Woudrichem. Zelfs de naam Dick Hoogendoorn, een bekende maritieme ondernemer in Werkendam, duikt op in het boek. Wel in een andere rol als werknemer van het bedrijf KENSI en voorzitter van de OR. De hoofdpersoon in het boek is Godfried van Echten, de directeur van de succesvolle Werkendamse scheepswerf. Maar klopt dat beeld wel? Wat als een consultant het bedrijf doorlicht en ziet dat ze niet meer op de oude voet verder kunnen werken om succesvol te blijven? 

“Dus u denkt dat uw zelfbeeld wel klopt? Dat u een geweldige baas bent, een uitstekende teamleider of een eersteklas medewerker? Dat u een prettige buurtgenoot bent, een fantastische vriend of vriendin, een leuk familielid? Dat u een fijn clublid bent op wie nooit tevergeefs een beroep wordt gedaan? Kortom: een gerespecteerd en gewaardeerd mens? Als dat is wat u denkt…”, zo is te lezen op de achterflap van het boek.  

In 384 pagina’s beschrijft Peter Frantz het verhaal van Godfried van Echten. Via interviews door consultant Tiemen de Boer van McKenzie & Ross Consultancy met het personeel op de scheepswerf, maar ook via de tennisvereniging, de voetbalclub en de Rotary wordt een beeld geschetst van Godfried. Echt sympathiek vindt bijna niemand de directeur. De interviews worden gehouden terwijl Godfried zelf herstelt van een hartaanval in het ziekenhuis. De teksten zijn soms breed uitgesponnen en hoewel de auteur stelt dat het geen managementboek is geworden, wordt van tijd tot tijd wel gestrooid met bekende managementtermen. Ook is een directeur als VVD’er en Rotary lid wel iets te voorspelbaar. 

Toch levert de epiloog een mooie boodschap ‘Ter leering ende Vermaeck’. Ter leering; om steeds kritisch naar de eigen situatie te kijken, signalen te herkennen, niet te zwijgen maar op te staan en in te grijpen. Ter vermaeck: om na het corrigeren daarvan hartelijk om de eigen fouten te lachen uit zelfspot, omdat niets menselijks ook ons vreemd is.

Peter Frantz, het pseudoniem van Frans Pieters, vertelt dat hij eigenlijk een managementboek wilde schrijven van zo’n 100 tot 120 pagina’s over macht en tegenmacht met daarin verwerkt een terugblik op zijn eigen werkende leven. “Schrijven is zo leuk. Als je denkt dat de hoofdpersoon Jan moet heten, kun je zelf beslissen of hij later toch niet beter Henk of Hein moet heten. Je kunt als schrijver je eigen wereld scheppen.” 

Zo veranderde de titel van het boek van ‘Hollands roulette, een managementgame’ via een aantal omwegen uiteindelijk in ‘De man die zichzelf werd’. Om te zorgen dat het verhaal waarheidsgetrouw is, liet de auteur hoofdstukken steeds nalezen, zoals het interview met de tennisvereniging in Woudrichem. Cora Metz en Frank van Sebille zijn vrijdagmiddag vooral nieuwsgierig of hun tips voor de auteur ook zijn verwerkt in het boek. Ze zijn overigens niet de enigen die een eerste exemplaar krijgen aangeboden. 

Zo vertelt oud-collega Goos Veerman dat hij het boek heel herkenbaar vond. “Het leek wel een boek over mezelf. Ik heb zoveel grote bedrijven doorgelicht en ik ben wel tien van dergelijke bedrijven tegengekomen, waar ze niet wilden luisteren of veranderen.” Om de maritieme wereld te begrijpen had Peter Frantz zijn boek ook voorgelegd aan enkele maritieme deskundigen zoals Jeroen Pruyn (TU Delft), Hein Velema (superjachtenbouwer) en Michiel de Vliegher (Damen Vlissingen), ook zij kregen een boek uitgereikt.

De boekpresentatie op Fort Altena wordt afgesloten door Peter Frantz met een tip. “Schrijven is een vak, maar al doende leert men. Je leert nieuwe dingen en nieuwe mensen kennen. Mocht je een hobby zoeken, begin met schrijven.”

Frans Pieters (1948) begon na zijn pensionering in 2011 met het schrijven van boeken onder het pseudoniem Peter Frantz. Tot aan zijn pensionering was hij werkzaam in diverse managementfuncties, eerst in het bankwezen en daarna bij uitvoerders van de sociale zekerheid. Hij publiceerde Het Complex (2014), Dodelijk Toeval (2016), De duivel als metgezel (2018) en Roots (2020).