Hoe gaat het na 1,5 jaar COVID-19 met Altena’s eerste coronapatiënt?

Stel je voor: je wordt plotseling erg ziek en komt zelfs in het ziekenhuis terecht. De artsen weten in eerste instantie niet wat er aan de hand is. Je bent de allereerste persoon in Nederland die met corona op de intensive care terecht komt. Dit overkwam de 51-jarige Lea Kant uit Nieuwendijk. Wat is er precies gebeurd? Hoe gaat het nu met haar? Hoe kijkt zij naar het coronabeleid en wat heeft deze heftige situatie met de familie Kant gedaan?

In februari van 2020 kreeg Lea Kant typische coronaklachten. Het bleek zo erg te zijn dat haar zuurstofsaturatie onder de 70 procent zakte, terwijl deze tussen de 90 en 100 hoort te zijn. Hierdoor moest ze worden opgenomen in het Beatrixziekenhuis in Gorinchem. Volgens artsen had ze een dubbele longontsteking, maar de behandeling had geen effect.

Ingrijpende ervaring
Omdat Lea’s situatie binnen een korte tijd zo erg verslechterde, moest ze al gauw aan de beademing. Uiteindelijk heeft dit vijf weken geduurd en is ze in de tussentijd nog overgeplaatst naar het Erasmus MC in Rotterdam. “Artsen wilden me eerst zelfs nog aan de hartlongmachine hebben, maar daarvoor was het risico op een hersenbloeding te groot”, zegt Lea.

In deze periode was er in Nederland nog amper iets bekend over dit nieuwe virus, waardoor bij het stellen van een diagnose in eerste instantie niet werd gedacht aan corona. Lea vertelt dat het herstel een heftige periode is geweest. “Omdat ik vijf weken lang op de IC heb gelegen, waren al mijn spieren verslapt en kon ik nog maar nauwelijks bewegen. Ik moest zelfs weer opnieuw leren zitten, staan en lopen.” Hiervoor verbleef ze acht weken in een revalidatiecentrum en kreeg ze fysio- en ergotherapie. 

Niet alleen lichamelijk, maar ook mentaal is dit alles een ingrijpende ervaring geweest. Toen ze op de IC lag heeft ze veel nare dromen gehad, wat erg traumatisch was. 

De periode was voor Lea en haar omgeving erg lastig. Zelf mist ze een periode van bijna twee maanden in haar geheugen. Voor haar man Erik was het ook een moeilijke en onzekere tijd. Hij moest al afscheid nemen voor het geval ze het niet zou overleven. “We waren toen pas net vier maanden getrouwd”, zegt Lea. Zelf vond ze het in het begin heel gek dat de wereld om haar heen zo snel veranderd was. 

Nog niet de oude
Op dit moment is ze nog steeds niet de oude. Door corona heeft zij nog last van geheugenverlies, longklachten en ernstige vermoeidheid. Ook heeft het op de intensive care liggen gevolgen gehad voor haar. Haar schouder heeft klem gelegen, waardoor zenuwen kapot zijn gegaan en haar arm verlamd was. Inmiddels is dit weer voor een groot deel hersteld, maar een deel van haar hand werkt nog steeds niet.

Gezien vanuit de ervaringen die Lea heeft met COVID-19, vindt ze de maatregelen die de overheid heeft genomen vanzelfsprekend. Wanneer er weer versoepelingen kwamen, was ze het er niet altijd mee eens. Verder vertelt ze dat ze begrijpt dat het niet altijd even makkelijk was om je aan de maatregelen te houden, maar mensen die dit expres niet deden, vindt ze heel eigenwijs. De ik-doe-niet-meer-mee-actie van bekende Nederlanders vond ze ongepast. “Ik vind dat mensen een eigen mening mogen hebben, maar ik hoef het daar echt niet altijd mee eens te zijn”, voegt Lea toe.

Eerste coronapatiënt van Nederland
In eerste instantie leek een man uit Loon op Zand de eerste patiënt. Toen dit op het NOS-journaal kwam, werd Lea al in slaap gehouden. Eén van de eersten, of misschien toch wel dé eerste coronapatiënt in Nederland zijn, betekent veel publiciteit. Daarbij hoort ook veel media-aandacht. Ze kreeg veel kaarten, van zowel bekenden als onbekenden. “Toen ik 50 jaar werd in het revalidatiecentrum, heb ik wel meer dan duizend kaarten ontvangen uit binnen- en buitenland”, vertelt Lea dankbaar. Verder is er veelvuldig over haar in tijdschriften en kranten geschreven en is ze zelfs te gast geweest bij Op1. Hierop kreeg ze zowel positieve als negatieve reacties. “De negatieve aandacht heb ik genegeerd, want ik weet zelf wel beter. De reden dat ik mijn verhaal deel, is omdat ik andere coronapatiënten een hart onder de riem wil steken en ik aan iedereen wil laten zien dat corona niet zomaar een griepje is. Mensen moeten begrijpen wat je eraan overhoudt”, aldus Lea.

Nu zijn de maatregelen in zoverre versoepeld dat bijna alles weer ‘normaal’ kan, al weten we natuurlijk niet hoelang dat nog zo blijft. Lea is blij met het enigszins normale leven dat terugkeert, want ook zij is corona zat. Ze zegt tot slot: “Wel ben ik bang voor wat er de komende tijd nog kan gebeuren nu alles weer open mag. We weten nog steeds niet hoe lang de vaccins ons beschermen en ook het virus zelf kan ons nog onaangenaam gaan verrassen.”

Anne-Lynn van der Nat en Ivo Stoutjesdijk 

?