Morgenster-directeur Wim Marinissen gaat met pensioen

SLEEUWIJK • Wim Marinissen is dankbaar voor de betrokkenheid van leerkrachten en ouders. 'Dan kun je je werk goed doen.'

Normaal gesproken geef je elkaar een hand na een interview. Zeker als de geïnterviewde met pensioen gaat, zoals Wim Marinissen, schooldirecteur op De Morgenster in Sleeuwijk. Een ferme handdruk om hem te bedanken voor de goede verstandhouding de afgelopen jaren en om hem het beste toe te wensen, het zit er vanwege corona even niet in. 

Het maakt dat het voor Wim zelf ook een vreemde gewaarwording is om bij de start van de zomervakantie zijn geliefde werkplek achter zich te laten. 

"Toen we net in die intelligente lockdown gingen, dacht ik nog: 'Straks neem ik afscheid van een gebouw zonder kinderen.' Maar dat is geen school. Die kinderen heb ik nodig. Zij zijn de kurk waar ik op drijf." 

Inmiddels is dat schrikbeeld afgewend. Door de terugkeer van de leerlingen bruist De Morgenster weer, maar een grootse afscheidsreceptie is op dit moment nog een brug te ver. 

In perspectief
"Dat is jammer, maar niet meer dan dat. Je moet het in perspectief zien. Door het coronavirus zitten ouderen eenzaam opgesloten in verzorgingshuizen en zien ondernemers hun zaak, waar ze jaren ziel en zaligheid in hebben gestoken, failliet gaan. Dát is erg. Dat ik niet op de gebruikelijke manier afscheid kan nemen is op z'n hoogst vervelend. Het is even schakelen, maar het komt allemaal goed."

Het is de lijfspreuk van Wim Marinissen, die meer dan 40 jaar geleden als leerkracht in Sleeuwijk terecht kwam. Als jongen van het Zeeuwse platteland wilde hij graag in de Randstad wonen en werken. Toen daar echter geen vacatures waren, kwam De Morgenster in beeld. "Dat ligt dichterbij de Randstad dan Zeeland", klinkt het lachend. 

Bij het sollicitatiegesprek voelde het meteen goed, vertelt Wim. "Op De Morgenster heerste een toffe sfeer van handen uit de mouwen en dat past wel bij mij. Die goede sfeer is hier nu nog steeds en van daaruit lever je als team betere prestaties." 

Groep 3
Ook de talenten van Wim bleven niet onopgemerkt. Als eerste mannelijke leerkracht meldde hij zich om les te geven in groep 3. Toenmalig directeur Wim Heijenk dacht in eerste instantie dat het een schrijffout was, maar zijn opvolger was bloedserieus.

"Ik heb een natuurlijke klik met die doelgroep", zegt Wim. "Het leek me heel leuk om ze te leren lezen en schrijven. Er gaat een wereld open voor die kinderen. Letters worden woorden, woorden worden zinnen en zinnen worden verhalen. Dat zorgt voor een drive en enthousiasme. Ik vind groep 3 een heel boeiende wereld." 

Later, Wim was inmiddels adjunct-directeur, viel hij in als zijn collega's een vrije dag hadden en dat zorgde voor een brede kijk op de gang van zaken binnen De Morgenster en het basisonderwijs. Uiteindelijk volgde Wim Marinissen 26 jaar geleden Wim Heijenk op als directeur. "Ik ben het levende bewijs dat je carrière kan maken binnen het onderwijs en ook nog eens binnen dezelfde organisatie", lacht Wim. 

Pure rijkdom
Door de jaren heen lonkten andere scholen wel eens naar zijn diensten en op projectbasis vertelde hij beleidsmakers en onderwijsvernieuwers over de praktijk, maar Sleeuwijk zou hij nooit verlaten. "Ik heb het goed op De Morgenster. Dit is pure rijkdom. Ik ga hier ook niet weg, omdat het werk me niet meer bevalt. Natuurlijk zijn er momentjes, waarvan ik denk: 'Knip die er maar uit', maar dat heb je overal. Ik werk hier nog altijd met heel veel plezier, maar na 44 jaar fulltime gewerkt te hebben is het genoeg geweest."

Dat Wim zoveel voldoening uit zijn werk kan halen, heeft ook te maken met de inzet en betrokkenheid van ouders. Zij vormen het bestuur van De Morgenster, die als zogenoemde eenpitter niet kan terugvallen op een grote organisatie. "We hebben hier in Sleeuwijk veel gekwalificeerde ouders en dankzij hen heb ik mijn werk goed kunnen doen. Als je al die taken bij mij als directeur neerlegt, haal je tegelijkertijd die talenten weg uit de organisatie." 

Ook het personeel binnen de schoolmuren kan rekenen op lovende woorden. "Zonder hen had ik dit niet zo lang kunnen volhouden en was er nooit bereikt wat we nu hebben bereikt. Onderwijs maak je écht samen. De som van het geheel is veel groter dan die van alle losse individuele deeltjes."

Wim kijkt er naar uit om over een paar weken zelf de regie over zijn agenda te hebben. Vergaderingen en overleggen laat hij graag links liggen. Hij heeft plannen genoeg om zijn vrije tijd door te komen. 

Wandelen en fietsen
"Ik heb wel een emmertje met leuke ideeën, mijn bucketlist. Ik wil graag leren zeilen en wil veel gaan wandelen en fietsen. Een strandwandeling van Den Helder naar Cadzand lijkt me wel wat. Net als een zomerseizoen meedraaien in een strandtent op Walcheren, maar dat zit er nu even niet in."

Wat hij in ieder geval niet gaat doen is zijn tijdelijke opvolger Marlies van der Burg voor de voeten lopen. Wim had haar als meisje in de klas en hij nam haar ook als leerkracht in dienst. "Maar ik kom hier straks alleen nog om mijn kleindochter te brengen en te halen, hoor."

Tom Oostra