Sleeuwijkse ondernemers: 'Corona krijgt ons niet zomaar klein'

SLEEUWIJK • De impact van het coronavirus is ongekend groot. Angst en hoop zijn plotseling in ons midden gekomen. Zekerheden zijn weggevallen, contacten met familie en vrienden zijn tot een minimum beperkt. Kwetsbare mensen halen lang niet altijd de eindstreep en overlijden dikwijls eenzaam, zonder een partner of familie die nabij kan zijn. Wat doet corona met ons? We vroegen het twee ondernemers uit Sleeuwijk.

De kans is groot dat per 1 juni de restaurants inclusief de terrassen weer open gaan. Michel en Angelique Verweijmeren van brasserie Boven de Rivieren te Sleeuwijk zijn dolblij dat het eindelijk zo ver is.

Michel: “We hoorden half maart tijdens een persconferentie van premier Rutte dat we met onmiddellijke ingang dicht moesten. Dat bericht riep emoties op, wat een hectiek opeens. Gasten die nog zaten te eten moesten we vertellen dat vanwege corona het etentje beëindigd werd. Mensen die gereserveerd hadden hebben we af moeten bellen en daarmee teleur moeten stellen. We hoopten dat die maatregel voor een enkele week zou gelden, maar inmiddels zijn we tien weken verder. Onmacht valt als een deken over je heen. Gevoelsmatig wordt je hobby die werk is geworden van je afgepakt. En natuurlijk begrijp ik dat gezondheid voor alles gaat, maar al die mooie jaren hier op deze fantastische plek aan het water in de haven van Sleeuwijk komen als een film voorbij. Met het totale team van 30 mensen werd en wordt hier keihard gewerkt, leggen we van afwasser tot kok en van bediening tot schoonmaker onze ziel en zaligheid in dit restaurant. Gelukkig is er enige financiële steun vanuit de overheid maar nu al moeten we 2020, kijkend naar het geldelijke, als een verloren jaar beschouwen.”

Sleeuwijk Yachting
Vanuit het restaurant hoef je slechts een trap af te lopen en je stapt binnen bij Gordon Sturhoofd, eigenaar van Sleeuwijk Yachting. Hij beheert niet alleen de prachtig gelegen haven en verhuurt de locatie waar Boven de Rivieren is gevestigd, maar is vooral makelaar in motorjachten. Vol trots wandelt hij over de steigers langs enkele te koop staande schepen, terwijl hij vertelt.

“Wij verkopen boten tussen 100.000 en één miljoen euro en dat al gedurende 30 jaar. Vanuit heel Europa en zelfs daarbuiten komen mensen naar hier om een boot te kopen. Toen ook wij vanwege corona alles op slot moesten gooien, werd het akelig stil. Geen telefoontjes meer, geen berichtjes van belangstellenden, geen bezoeken. Je houdt je hart vast, want economisch betekent het nogal wat als deze markt plat komt te liggen. Maar zie, het bleek de bekende stilte voor de storm. Al na een paar dagen kwamen er weer bezoekers, in eerste instantie vooral in de jachthaven. Mensen kwamen heerlijk relaxen op hun eigen boot, ontmoetten bekenden hier in de haven, het werd weer gezellig. Corona leek verder weg dan ooit. Ook kijkers en kopers volgden, vooral vanuit Duitsland. Als België straks haar grenzen open gaat stellen, zul je zien dat onze zuiderburen weer interesse gaan tonen en zullen afreizen naar ons mooie rivierengebied. Dat Nederland massaal een boot gaat kopen, zoals o.a. in het NOS-journaal werd gesuggereerd, is bij ons niet merkbaar. Wel hoor ik van collega’s dat er veel vraag is naar kleinere boten als sloepjes, maar niet naar ons segment. Onze grootste doelgroep is de 60-plusser, die zijn schaapjes op het droge heeft. Het valt me op dat deze categorie nauwelijks angst heeft voor corona. Het is hier een komen en gaan van de grijzende watersporter en die drukte is heel plezierig om te ervaren in deze toch wel vreemde tijd. Tot het moment dat er een vaccin op de markt komt, zullen we nog wel even last blijven houden van maatregelen die ons vrije leventje beperken.” 

De welbespraakte Gordon gaat met zijn buurman graag op de foto met op de achtergrond de haven en in de verte de Gorinchemse brug. Over de toekomst zegt hij: “Ik zie grote evenementen als festivals, carnaval en sportwedstrijden zo maar nog niet terugkeren in onze maatschappij.” 

Strijdlustig
Terug naar Michel van Boven de Rivieren. Als hij met zijn vrouw Angelique achterom kijkt naar de voorbije weken, zie je de tranen in zijn ogen opwellen. Je voelt en ziet hoe betrokken deze mensen zijn. Tussen de emotie door, vertellen ze hoe strijdlustig ze zijn.

“We hebben de zaak flink opgepimpt, alles geverfd en extra gezellig aangekleed. De aangereikte regels zijn leidend en dat betekent meer dan de helft minder mensen op het terras en binnen maximaal 30 gasten inclusief personeel. Reserveren is een must geworden. Veiligheid voor alles, ook voor onze medewerkers. Bij ieder tafeltje plaatsen we een extra tafel waar de bediening de bestelling op veilige afstand van 1,5 meter kan neerzetten. Daarnaast hebben we duidelijke looproutes gemarkeerd en is er constant iemand bij de toiletten om deze blijvend schoon te houden. Wat we ook doen is al bij reservering de bezoekers een heleboel vragen stellen over hun gezondheid. Daarnaast gaan we overdag met tijdsblokken werken van 90, 120 en 180 minuten. Zo kun je bijvoorbeeld bij het tijdsblok 90 minuten een keuze maken uit de lunchkaart inclusief twee drankjes. Tijdens het diner worden er diverse menu’s geserveerd. Nieuw bij ons is: laat de horeca herleven, neem onze zeven. Dat zijn zeven overheerlijke gerechtjes. Ook nieuw zijn onze afhaalmaaltijden, zoals een alternatieve high tea, die we high thuis hebben genoemd. Een succesnummer sinds we dat met Pasen hebben geïntroduceerd. Voor de liefhebber hebben we een heuse picknick samengesteld. We kunnen niet wachten om te laten zien dat we er hoe dan ook iets van gaan maken. Corona krijgt ons zomaar niet klein."

Henk Poelakker