De column van Johan Cahuzak: Scheids!

Het verhaal in het Kontakt van 21 februari, geschreven door Martin van Hemert, laat me niet los. Een man van nota bene 60 die nog steeds voetbalscheidsrechter is. Niks geraniums! En hij wordt gerespecteerd door vriend en vijand. Voor deze column lees ik "altijd alles" maar ik moet eerlijk zeggen dat ik weleens een regionaal voetbalverhaal oversla. En de laatste keer dat ik op een voetbalveld kwam, was in Zaltbommel bij de motorcross op de oude velden van Nivo Sparta.

Hier was het de kop die me trok. De kop van de scheidsrechter maar zeker ook die van het artikel: "Ik deins voor niemand terug, nooit." Stik jaloers las ik verder, ik doe namelijk weleens een stapje opzij. Nou, Aike van Zanten niet: "Ik heb schijt aan Brakel, aan Zuilichem, aan Roda Boys. Ik ga niemand helpen al kennen ze me allemaal." Mannenpraat dus en naar ik begreep is er geen woord van overdreven. Opmerkelijk dat Aike in het veld uitstekend orde kan houden. Langs de lijn lukt dat niet. Aike kan daar weinig aan doen. Schreeuwende ouders, die hun kroost opjagen. Scheldende spelers. Iets met honden en geen brood.

Wij accepteren dat. Wij vinden dat gewoon. Wij doen er weinig aan. Maar onze samenleving zou zomaar eens op het spel kunnen staan. Ik maak me zorgen.

Johan Cahuzak