Na vier jaar in bed mag de vlag uit

ZALTBOMMEL • Iedereen die zondag over de Nieuwe Tijningen in Zaltbommel kwam, zal raar opgekeken hebben. Aan een vlaggenstok wapperde een bloemetjespyjama.

De pyjama is van Liesbeth Sluijter-Duits. Ze licht toe waarom deze speciale 'vlag' buiten hing: "Vanaf april 2014 ben ik de dagen liggend op bed doorgekomen. Eerst nog boven. Na een opname van vijf maanden in het ziekenhuis ben ik op 1 oktober 2015 thuisgekomen. Sindsdien stond er een bed voor het raam." 

Voorzieningen
Waar ze in het begin nog alle dagen wijkverpleging nodig had, kwamen er meer hulpmiddelen en voorzieningen waar Liesbeth gebruik van kon maken. Een betrokken huisarts, haptotherapie, fysiotherapie, een PGB voor persoonlijke begeleiding, een vrijwilligster van de Nederlandse Patiëntenvereniging.

As un vodje
"Volhouden en blijven kijken naar wat er nog wél zou kunnen. Zonder steun van mijn partner was het nooit gelukt. Dan zou ik nu nog 'as un vodje in bed liggen', zou mijn schoonmoeder zeggen."

Mw. in bed
Mooie momenten waren er in die lange periode ook. "Op een gegeven moment lag er een klein kaartje op de deurmat gericht aan 'Mw. in bed'... iemand die dag in dag uit langs ons huis kwam en telkens dat bed voor het raam zag staan en zag dat het bleef staan, heeft een kaartje gestuurd met de vraag of ze iets kon betekenen. Een keertje boodschappen doen. Dat kleine gebaar doet veel met je, wanneer je wereld steeds kleiner wordt."

Niet meer een patiënt
Dankzij een elektrische rolstoel kreeg Liesbeth weer perspectief en kan ze haar horizon weer gaan verbreden. "Beetje bij beetje naar een leefbaarder leven. Het besef van tijd zijn we kwijt, het voelt nog onwerkelijk dat na een periode van vier jaar het bed nu uit de woonkamer is. Ik voel me voor het eerst niet meer een patiënt, maar steeds meer Liesbeth."