Bea Flierman (66 jaar) voor het stadhuis, om haar nek het zilveren miniatuurraadhuis dat ze cadeau kreeg.
Bea Flierman (66 jaar) voor het stadhuis, om haar nek het zilveren miniatuurraadhuis dat ze cadeau kreeg. Foto: Hannie Visser-Kieboom

Vijftig jaar lief en leed aan Bea's loket

Algemeen 508 keer gelezen

ZALTBOMMEL • Voor veel inwoners van de gemeente Zaltbommel was Bea Flierman hèt gezicht van de gemeente. Zelf zwijgt ze bescheiden als ze zo wordt genoemd. Maar na vijftig jaar moet ze toch bijna iedere inwoner van de gemeente Zaltbommel wel een keer aan haar loket hebben gehad.

Om haar nek bungelt een elegant sieraad, een zilveren hanger in de vorm van het oude stadhuis op de Markt. Ze kreeg het cadeau bij haar afscheid op 1 september en het symboliseert al die jaren dat ze 's morgen op haar fiets stapte om op het stadhuis aan het werk te gaan.

Onder de mensen
"Mijn eerste baantje was bij de spoorwegen, maar daar zat ik de hele dag te typen. Ik wilde liever onder de mensen zijn en mijn buurman wist wel een leuk baantje voor me op het stadhuis."

Ze mag op sollicitatiegesprek bij burgemeester Broekens komen en wordt direct aangenomen. Aanvankelijk als typiste en secretaresse van de burgemeester. Maar als een collega achter het loket burgerzaken in militaire dienst moet, grijpt ze haar kans. En eenmaal achter het loket blijft ze dat werk tientallen jaren doen tot aan haar pensionering.

Krielkippen
Ze werkt meer dan dertig jaar op het oude stadhuis op de Markt. "In de jaren tachtig waren we voor de verbouwing van het stadhuis tijdelijk verhuisd naar een pand aan de Ruiterstraat. Daar zaten we twee jaar in een voormalig klooster en hielden we zelfs krielkippen. We hebben daar veel schik om gehad, soms vloog de haan het dak op en dan mocht ik hem weer proberen te vangen." Ter illustratie van haar verhaal laat ze de glossy zien die ze kreeg bij haar afscheid met foto's van de kippenren.

Tien burgemeesters
In de glossy nog veel meer foto's van al die jaren. Zo was ze regelmatig gastvrouw bij de jaarlijkse lintjesregen of bij een afscheid van alweer een burgemeester. In die bijna vijftig jaar als ambtenaar zag ze tien burgemeesters gaan en komen. De elfde burgemeester maakt ze niet meer mee vanwege haar pensionering.

Voor de inwoners
"Ik moet reuring om me heen hebben, dat was zo fijn aan het werk. Gewoon 's morgens eerst even met collega's kletsen, zeker in de beginjaren deed je samen iets voor de inwoners. En ook al zijn we nu veel groter, je bent nog steeds samen bezig voor de inwoners. Ik blijf trouwambtenaar en ga ook huwelijken sluiten in de gemeente Maasdriel. Bij een huwelijk heb je vooraf altijd hele waardevolle gesprekken."

Stembureau
Ook bij gemeenteraadsverkiezingen was Bea altijd intensief betrokken. "In de supermarkt vroegen mensen me vaak al of ze op het stembureau mochten zitten. Op de dag zelf reed ik dan met burgemeester Van den Bosch langs alle stembureau's."

Overlijdens
Ze realiseert zich: "Ik ging echt iedere dag met plezier naar mijn werk. Ik mocht zelfs al kleinkinderen inschrijven bij de burgerlijke stand, dan besef je pas hoe lang je hebt gewerkt. Je deelt lief en leed; ze komen voor een huwelijk of een geboorte. Ja, ook overlijdens, soms raakt je dat in je werk. Toen ik begon was het nog de afdeling algemene zaken, we deden echt alles. Visvergunningen afgeven, maar bijvoorbeeld ook benzinebonnen tijdens de autoloze zondagen in de jaren zeventig. Als de kantonrechter uit Tiel zitting hield mocht ik de bode zijn. Echt je wist nooit van tevoren wat er elke dag weer op je pad kwam."

Arbeidsmigranten
Zo herinnert ze zich de komst van de eerste Turkse en Marokkaanse arbeidsmigranten nog goed. De taalbarrière wist ze te overbruggen door uitleg met handen en voeten.

Stadswallen
Met het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd komt een einde aan haar leven als ambtenaar. Toch blijft ze zeker niet stil zitten. "Samen met Mieke Sanders ga ik de rondleidingen coördineren die we vanuit het project Stadswallen gaan geven. De aftrap is 14 september, ik ben heel benieuwd hoe dat straks allemaal gaat lopen, maar zo blijf ik toch betrokken bij de gemeente." Ook haar vrijwilligerswerk bij de kerk in Hurwenen/Rossum blijft ze gewoon doen. Verder geeft ze zich tot eind dit jaar de tijd om te wennen aan een nieuwe dagindeling. Zonder dagelijkse reuring aan het loket.

Hannie Visser-Kieboom

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Download onze app

Heb jij de app van Het Kontakt al?

Al het nieuws uit jouw regio
Direct op de hoogte
Gratis downloaden

Download onze app

Heb jij de app van Het Kontakt al?

Al het nieuws uit jouw regio
Direct op de hoogte
Gratis downloaden