Afbeelding
Foto: 123RF

Molenlanden wil respect voor LHBTI’ers bevorderen

Algemeen 697 keer gelezen

MOLENLANDEN • Je vrienden plagen elkaar met verliefdheden, vertellen stoer over hun laatste date. Maar jij houdt je mond, want je bent homo of lesbisch. Hoe zullen anderen reageren als je dat vertelt? De gemeente Molenlanden werkt aan respect voor en acceptatie van LHBTI’ers.

De Hoornaarse vrienden van Wim den Hartog (23) reageerden heel goed toen hij vertelde dat hij verliefd was op een jongen, maar hij had wel even tijd nodig voordat hij durfde te zijn wie hij is. “Ik groeide op in Gorinchem, op de grens met Hoornaar. In Hoornaar ging ik naar de basisschool, daar had ik mijn sociale leven. Tegenwoordig werk ik op een accountantskantoor in Sliedrecht en ik woon sinds kort in de binnenstad van Gorinchem.”

Bang voor reacties
De vele negatieve reacties op het hijsen van de regenboogvlag, op Coming Out Day in oktober, raakten Wim. “Ik vraag me af in hoeverre mensen weten waar iemand die homoseksueel is doorheen gaat. Voordat je uit de kast komt, ben je heel bang voor reacties, dat je mensen gaat verliezen die je lief zijn. Mijn familie reageerde heel goed, vrienden ook. Die komen voornamelijk uit de kerk, waar ik vroeger ook altijd heen ging. Ik merkte wel dat mijn omgeving eraan moest wennen, maar ben geen vrienden verloren.”

Hand vasthouden
Toch vindt Wim het nog lastig om de ruimte in te nemen die hetero’s voor zichzelf vanzelfsprekend vinden. “Ik heb een tijdje een relatie gehad. Als we een rondje door Hoornaar gingen wandelen, voelde ik me niet vrij om zijn hand vast te houden. Ik was bang voor blikken en reacties. Het zou gewoon moeten kunnen; laten zien dat je van iemand houdt.”

Gesprekken met wethouder
Om acceptatie van LHBTI’ers te bevorderen, voerde wethouder Lizanne Lanser de afgelopen weken gesprekken met directeuren van basisscholen, sportclubbestuurders, een huisarts, enkele dominees en een groep jonge LHBTI’ers. Ze deed dat nadat de raad afgelopen zomer een motie van Doe Mee en CDA aannam waarin staat dat de gemeente een bijdrage moet leveren aan het bevorderen van respect voor LHBTI’ers.

Ook Wim was bij een gesprek met de wethouder aanwezig, samen met andere LHBTI’ers. Terugblikkend zegt hij: “Ik vond het een goed, open gesprek. Iedereen vond het lastig om bekend te maken geen hetero te zijn. Ik denk dat mensen soms niet doorhebben hoeveel pijn ze iemand kunnen doen met woorden. Ook als ze het als grapje bedoelen kan een opmerking pijn veroorzaken, als een mes in een wond.”

Vertrouwenspersoon
Wethouder Lanser waardeerde de openheid tijdens de gesprekken. Ze vertelt: “Het ging over de essentie: gevoelens, identiteit, ruimte en veiligheid. We leven in wereld waar we soms worden gevangen op elk woord wat we spreken. Waar we enerzijds denken ‘alles mag gezegd worden’, is er aan de andere kant minder ruimte om te zijn wie je bent en dingen te zeggen. Ik vond het opvallend dat iedereen dat beaamde, ook mensen uit het orthodoxe deel van de kerk en bestuurders van sportclubs. Er werd geopperd dat we misschien een vertrouwenspersoon moeten aanstellen.”

Weinig ruimte
In haar gesprek met lhbti’ers hoorde Lanser dat er op de voetbal weinig ruimte is voor homoseksualiteit. Zij sprak met een voetbal- en een basketbalvereniging in de gemeente, die aangaven dat er bij beide verenigingen geen specifieke aandacht is voor het thema. Wel hebben ze vertrouwenspersonen waar leden terecht kunnen. Belangrijk is dat iedereen, homo of hetero, in vrijheid kan sporten, zeiden de voorzitters.

Veilig voelen
Lanser: “Daarin is nog een weg af te leggen. We moeten het noemen om de mensen die het betreft een gezicht en plaats te geven, waardoor ze zich veilig voelen. Trainers moeten er alert op zijn. Als je verliefd bent, moet je daar toch over kunnen praten. Dat doe je nu niet zomaar als je als man een vriend hebt.”

Verder praten
De gemeente hoopt dat verenigingen het gesprek erover zullen aangaan en dat mensen de wethouder zullen weten te vinden als ze het over genderdiversiteit willen hebben. Ook de mensen die Lanser al gesproken heeft, willen verder praten. “Iedereen zei: nu voer je met mensen apart gesprekken, maar we willen met elkaar aan tafel. Volgend jaar zou ik dat willen doen. We kunnen van elkaar leren. Uiteindelijk gaan we alle input bij elkaar brengen en volgend jaar in de raad spreken over een vervolg.”

Mens in nood
De motie van CDA en Doe Mee riep op tot respect, begrip en het ontsluiten van de weg naar hulp. Molenlanden wil niet dat het blijft bij symboolpolitiek. Lanser realiseert zich dat ze begrip en respect voor LHBTI’ers soms moeten bevechten. “Niet iedereen voelt zich geroepen om ermee aan de slag te gaan. Het vraagt belangstelling voor de mens. Het gaat erom dat je een mens in nood ziet, iemand met een verhaal, en dat je er voor hem of haar bent.”

Bloemetjes en bijtjes
Ook Wim droeg een idee aan tijdens het gesprek met de wethouder. “Misschien kan er een plan komen voor basisscholen, over het bespreekbaar maken van deze onderwerpen. Ja, ik denk dat het mij zou hebben geholpen. Het moet gewoon worden om erover te praten. Ik denk dat we in landelijke gebieden achterlopen op dit punt, in steden is er meer diversiteit. In Molenlanden heb ik niet het gevoel dat er een open mindset is tegenover LHBTI’ers. Als je in een beschermde omgeving opgroeit en niemand vooroordelen ontkracht, verandert er niets. Kinderen krijgen op de basisschool les over liefde, de bloemetjes en de bijtjes. Het zou mooi zijn om genderdiversiteit daar al bespreekbaar te maken.”

Wim vervolgt: “Het voornaamste wat Molenlanden kan doen is zorgen dat gesprekken worden gevoerd tussen groepen, waardoor er meer begrip en respect komt.”

Anne Marie Hoekstra

Anne Marie Hoekstra is redacteur van Het Kontakt-Alblasserwaard en Het Kontakt-Klaroen.nl

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Download onze app

Heb jij de app van Het Kontakt al?

Al het nieuws uit jouw regio
Direct op de hoogte
Gratis downloaden

Download onze app

Heb jij de app van Het Kontakt al?

Al het nieuws uit jouw regio
Direct op de hoogte
Gratis downloaden