Kritische vragen over samenlevingsprogramma Molenlanden

MOLENLANDEN • De coalitie van Molenlanden heeft de eerste maanden van de nieuwe gemeente benut om in de dorpen en het stadje Nieuwpoort de wensen van inwoners te inventariseren. De opbrengst staat in een samenlevingsprogramma waarover niet alle raadsleden lovend zijn.

Zoals te verwachten is de oppositie het meest kritisch. Die vindt dat raadsleden als volksvertegenwoordigers sowieso moeten weten wat er leeft bij inwoners. Ook vragen zij zich af welke visie het college zelf heeft.

Harry Stam (CU): "We kunnen ons niet aan de indruk onttrekken dat dit een beknopte uitwerking van het coalitieakkoord is. Het college noemt het echter een samenlevingsprogramma. Verwacht het college dat de raad zich uitspreekt over deze wensenlijst zonder consequenties?"

Teleurstellende opkomst
Ook zei Stam: "Bij Doe Mee staat de wens van de samenleving centraal, maar die samenleving wil álles. Hoe ziet het proces naar de kadernota (waarin de hoofdpunten voor het beleid en financiële kaders worden aangeven, red.) eruit in het kader van te nemen keuzes? En is dit hele proces nodig geweest om dit ermee te bereiken? Er was vaak een teleurstellende opkomst bij de 100Waardgesprekken. Logisch dat je dan de vraag stelt of de samenleving dit eigenlijk wel wil."

Joke Stravers (Doe Mee) vond de reactie van Stam maar zuur. "Ik hoor bij u verbitterdheid. Is dat vanwege de nieuwigheid?"

Bestuurlijke visie
Ook Corné Egas (SGP) is kritisch: "Besturen is richting geven, orde scheppen waar geen orde is, dingen zien die in de samenleving over het hoofd worden gezien, de lange termijn meenemen. Als we dit samenlevingsprogramma lezen, missen we die bestuurlijke visie van het college zelf. En als die er is, hoe wil college die laten verhouden tot dit programma?" 

Natuurbegraafplaats
Egas wilde ook van het college weten: "Is er door inwoners één nieuw ding genoemd, iets wat voor u een verrassing was?" Wethouder Teunis Jacob Slob kon iets noemen: "Voor mij nieuw is een natuurbegraafplaats bij de Slingelandse Plassen. Er zullen ongetwijfeld andere dingen nieuw zijn geweest."

Herhaaldelijk kwam de vraag aan de orde hoe representatief de uitkomst is van de ontmoetingen met inwoners. Paul Verschoor (Progressief Molenlanden): "Ik heb in De Spil een avond meegemaakt met inwoners van Molenaarsgraaf en Brandwijk. Er waren niet meer dan tien inwoners."

Open houding
Slob bleef het proces met enthousiasme verdedigen. "Niet alleen de 100Waard-gesprekken hebben input geleverd. Bovendien: de diversiteit en de intentie tijdens de gesprekken verrasten ons. We deden ook een peiling via internet, de veelheid en diversiteit van momenten hebben ons behoed voor een eenzijdig beeld. We hebben nog steeds een open houding, mensen kunnen hun mening geven. Wij zijn er nog steeds van overtuigd dat dit een fantastisch instrumentarium is geweest."

Stravers viel de wethouder bij. "Er waren gesprekken met ondernemers, met dorpsraden, de verkiezingsprogramma's zijn meegenomen, er waren koffiemomenten." Stam bleef sceptisch. "Ik hoor niks nieuws. Wat heeft dit toegevoegd ten opzichte van wat we altijd al doen, omdat we als raadsleden een representatieve taak hebben?"

Kwaliteit
Slob noemde de betrokkenheid van inwoners 'de kern van het verhaal'. "Er wordt gezegd: representativiteit en opkomst vielen tegen. Daar hebben wij soms ook vraagtekens bij gezet. Maar het heeft aan kwaliteit niks ingeboet. Het college deelt de mening dat we er in ruime mate in geslaagd zijn op te halen wat we wilden."

Ook Ad van Rees (CDA) toonde zich tevreden over de contacten met inwoners. "Bij ons voert het positieve de boventoon in het proces. Het is waardevol dat we de gesprekken met de inwoners hebben gevoerd. Een aantal avonden is minder goed bezocht. Ja, als je een dorpsgesprek in een ander dorp gaat houden loop je risico's. Maar ik heb een aantal avonden meegemaakt waar de opkomst goed was en de sfeer plezierig."

Prioriteiten stellen
Van Rees zei verder: "Prioritering is nu heel belangrijk, want als we alles uit willen voeren zijn vele miljoenen nodig. Het is belangrijk om regelmatig een terugkoppeling te maken naar de dorpen over wat we kunnen doen. Het is een opsomming van heel veel geworden. We moeten aangeven wat we belangrijk vinden."

Verwachtingen
De kritische raadsleden vroegen zich af of door het peilen van de wensen van inwoners geen te hoge verwachtingen zijn gewekt. Slob ontkende dit. "We hebben aan het einde van de avonden steeds tegen de aanwezigen gezegd: dit betekent niet dat we dit even voor jullie gaan doen. Jullie blijvende betrokkenheid is nodig."

Stravers vindt dat de raadsleden meer vertrouwen moeten hebben in de samenleving. "Het aanbrengen van prioriteiten zullen we ook met de samenleving moeten doen. Loslaten vinden we moeilijk, dat merk ik wel."

Drijfzand
Egas was niet overtuigd. "Als we geen kaders hebben, kunnen we als raad nooit zeggen: college dat hebt u goed gedaan. Als we aan de voorkant niet zeggen: dit zijn de normen waar we elkaar aan houden, gaan we op drijfzand besturen. We moeten aan de samenleving kunnen uitleggen waarom keuzes gemaakt zijn."

Stravers ziet dat anders. "Als de samenleving prioritering aangeeft is het toch niet aan ons om dat anders te doen? Anders neem je de samenleving niet serieus." Verschoor: "Ik vind het een wonderlijk verhaal. Ik denk dat we gaan verzanden in een gemeentebrede vergadering waarin we belangen tegen elkaar uit gaan wisselen."

Goed luisteren
Slob: "Het proces richting de kadernota is dat het college goed luistert naar uw opmerkingen, vervolgens bekijken we: hoe kunnen we dit programma in de kadernota meenemen? Dan komen we met voorstellen terug naar de raad. Communiceren is een sleutelwoord, in de raad en daarbuiten. Daarbij kun je duidelijk maken dat je verwachtingen van mensen op de juiste manier tegemoet treedt. We zullen met u nadenken over het vervolg en de prioriteiten. En aangeven dat niet alles gelijk kan."