Aardbeving Lombok: Ruud en Merel uit Streefkerk kruipen door oog van naald

STREEFKERK/INDONESIË • Een heerlijke zonvakantie veranderde zondag van het ene op het andere moment in een nachtmerrie; Ruud den Haak en Merel van der Wal uit Streefkerk zaten op dat moment op zo'n veertig kilometer van het epicentrum van de zware aardbeving die het Indonesische eiland Lombok trof.

Ze kwamen gelukkig met de schrik vrij en het stel is inmiddels weer thuis. Na een rondreis op Bali verkasten ze afgelopen weekend naar Gili Trawangan, een klein eiland naast Lombok. Zondagavond rond een uur of half acht begon de grond opeens te beven.

"Ik zat op het terras en Merel was binnen", blikt Ruud terug. "Alles begon te trillen en stroom viel uit. Het was alsof ik op een luchtkussen stond, zo ging de grond op en neer. Iedereen was in blinde paniek. We renden naar buiten en zagen daar onder een omgevallen muur mensen liggen. Je weet op zo'n moment niet wat je moet doen."

Tsunami
Hij vervolgt: "We zijn met de andere gasten zo snel mogelijk naar het strand gegaan. Maar na een minuut of tien hoorden we dat er misschien een tsunami zou komen. Weer raakte iedereen in paniek. Een medewerker van het hotel loodste ons uiteindelijk naar een heuvel op het eiland, waar we de nacht hebben doorgebracht. Het enige dat we hadden was de kleding die we aanhadden en onze telefoons, omdat we die toevallig vast hadden toen het gebeurde."

Mondjesmaat kwam er informatie binnen; al snel bleek dat er geen tsunamigevaar was. De volgende ochtend konden Ruud en Merel naar het hotel om hun spullen op te halen. "Ons appartement stond nog overeind, maar er waren er meerdere ingestort. We zijn echt door het oog van de naald gekropen."

Haven
De problemen waren nog niet voorbij. Aangekomen in de haven bleken er zo'n 2000 mensen zo snel mogelijk van het eiland af te willen. "Er was een soort evacuatie aan de gang, maar er kwam maar af en toe een boot. Er werd echt gevochten om een plekje; mensen vertrapten elkaar om aan boord te komen."

Een paar honderd meter bij de drukte vandaan zagen de Streefkerkers een rubberboot aankomen. "We zijn daarheen gegaan en die bleek afkomstig van een marineschip, uitgezonden om toeristen om te pikken. We werden naar Lombok gebracht en daar zagen we hoe erg de vernielingen daar waren. Onvoorstelbaar, zoveel mensen die alles kwijt zijn."

Vermoeid
Op het moment dat Ruud het vertelt heeft hij samen met Merel al een vlucht geboekt naar Londen, om vandaar naar Nederland te vliegen. "We zijn dodelijk vermoeid, maar toch klaarwakker. Ik denk dat het een soort overlevingsroes is waar we in zitten. En of we ons nu al veilig voelen? Het gaat, maar een dak boven ons hoofd voelt op dit moment zeker niet honderd procent prettig."

Geurt Mouthaan