Roos Blokhuis wil naar de Olympische Spelen in Tokyo

HOORNAAR • Roos Blokhuis geldt als een van de grootste looptalenten van Nederland. De pas 16-jarige Hoornaarse snelt van het ene naar het andere record en wordt en passant behangen met medailles. Haar doel: de Olympische Spelen van Tokyo.

"Het gaat inderdaad lekker, terwijl ik pas vier jaar serieus aan het hardlopen ben", geniet de vrolijke Roos in haar ouderlijk huis, waar de twee hazewindhonden in haar buurt zijn. "Op de eerste meters zijn ze sneller, maar daarna blijf ik ze voor."

Evenwicht en motoriek
Net zoals Roos veel voor blijft. "In mijn jeugd heb ik bij Apollo'70 geturnd, daar heb ik nog steeds profijt van. Want mijn evenwicht en motoriek is daardoor prima op orde. Omdat mijn ouders van hardlopen houden, heb ik tijdens mijn lagere schooltijd ook weleens aan atletiek gedaan. Mijn moeder is ooit een keer vijfde geworden op de NK Sprint, maar kreeg daarna andere interesses. De souplesse en de loopstijl heb ik van haar, maar het doorzettingsvermogen duidelijk van mijn vader. Een mooie combinatie, die ik na een bezoekje aan Typhoon in Gorinchem ontdekte."

En er waren er meer die haar uitzonderlijke talent zagen. "Op de eerste training werd mij al snel de vraag gesteld 'Wat moet jij hier, je kunt bij ons niets meer leren'. Ik kwam in contact met mijn huidige trainer Addy Ruiter van AV Passaat uit Papendrecht. Onder zijn leiding ging het snel, heel snel. Ik ben zo blij met hem, ook door zijn jarenlange ervaring."

"Twee jaar geleden kreeg ik last van groeistuipen. Ik groeide soms centimeters per maand en dat meer dan een half jaar. Addy stelde mij gerust en verzekerde mij dat het goed zou komen. Ik moest mijn trainingsarbeid drastisch aanpassen en dat ging niet makkelijk. Want elke rustdag is voor mij een strafdag, Ik moet mijn energie kwijt kunnen, kun je nagaan als je een half seizoen rustig aan moet doen. Maar ik ben er heel goed en vooral sterker uitgekomen."

Ervaring
Ook de opgedane ervaring van nationale toppers als Roy Hoornweg en Lars Gerritsen komen goed van pas. "Bovendien luister ik heel goed naar deze ervaren lopers, maar ook van de triatleten Marleen Honkoop en de ervaren Cora Vlot leer ik veel. Zo pak ik heel goed mijn nachtrust, soms lig ik na een schooldag en een trainingsavond al om half negen op bed. Zeker een jonge sporter moet het lichaam rust geven. Daar word ik nog sterker van. Het is ook nodig, want in een normale sportweek loop ik vijf avonden, fiets ik twee keer en wil ik ook nog een keertje zwemmen."

Roos weet wat duidelijk wat ze wil. "Vanaf augustus ga ik naar VWO 5 op het tweetalig Lyceum Oude Hoven. Met een diploma op zak, wil ik voedingswetenschappen gaan studeren. Een baan als voedingsdeskundige, naast die van topsporter, zie ik wil zitten. Maar een broodjeszaak met mijn moeder lijkt mij ook wel gezellig."

Crescendo
Afgelopen loopseizoen ging crescendo. "Het crossseizoen is niet mijn favoriet. Maar om kracht op te doen en mijn coördinatie te verbeteren, is het lopen door plassen en op zand en modder heel goed. Ik werd tweede op het NK Cross in een hogere leeftijdscategorie. Later in het seizoen werd mijn arbeid beloond. Ik werd nationaal kampioen op de baan op de 1500 meter. Een week eerder liep ik met stevige tegenwind de derde seizoentijd ter wereld op de 3000 meter", glimt Roos.

"Met superdank aan mijn moeder, die mij elke keer naar de trainingen brengt. Maar vooral dankzij Addy. Hij ziet mijn vorm en weet tijdens de wedstrijden exact wat mijn eindtijd wordt. Ongetwijfeld weet hij ook waar mijn toekomst ligt. Ik wil het niet weten, want dat leidt alleen maar af. Overigens weet ik zelf wat ik wil. Komend seizoen ga ik mij concentreren op het WK Junioren Baan in Finland, waarbij ik nog niet weet welke afstand ik ga lopen. Dat kan een 800 meter, maar ook gemakkelijk de 1500 of de 3000 zijn. Op iets langere termijn wil ik als senior deelnemen aan een WK of de Olympische Spelen, het liefst al in 2020 in Tokyo."

Plezier houden
Roos beseft wel, dat dan wel alles goed moet blijven gaan. "Ik moet sowieso niet geblesseerd raken, goed doortrainen maar ook mijn rust houden en goed opletten wat ik eet. Verder zal ik iets minder moeten roteren met mijn lichaam en zitten mijn schouders aan het eind van een zware loop nog weleens te hoog. Aan de andere kant loop ik met mijn benen. De met haar hoofd schuddende Paula Radcliffe rent zonder probleem hard op de marathon. Maar het allerbelangrijkste is dat ik plezier houd in mijn sport, want anders stop ik."

"Ik ben nog jong en werk aan mijn snelheid, want dat is nu nog te leren. Als je ouder bent niet meer. Bewust loop ik de middellange afstanden. De 1500 meter is de basis voor een snelle 5 kilometer. 800 meter is voor mij bijna sprinten, dan wil ik op het laatste stukje weleens verzuren en lijken mijn benen wel lood. Maar ook daar leer ik van. Van lieverlee ga ik langere afstanden lopen en aan het eind van mijn carrière hoop ik een topper te worden op de marathon. Maar zover is het lang nog niet…", sluit de jonge inwoonster uit Hoornaar af met weer een gulle lach.

Theo Sprong