Arjan Baan, mede-initiatiefnemer Nashville-verklaring: 'Wij zijn zeker niet anti-homo'

REGIO • Het had niet zo gemoeten. Dat stelt namens de initiatiefnemers van de Nashville-verklaring Arjan Baan, oud-inwoner van Wijngaarden.

"Ons primaire doel was de kerk, de gemeente van Christus, te bereiken. Wij zijn dit weekend en maandag erg overweldigd door de vele reactie uit de kerken, uit bestuur en politiek en uit de maatschappij", reageert Baan op de vraag wat hij vindt van de vele negatieve reacties op de verklaring. "Het heeft mij tot nadenken gezet en ik ben tot de conclusie gekomen dat dit echt zo niet had gemoeten."

Hij vervolgt: "Ik sta voluit achter het document, daar neem ik geen woord van terug. Er had alleen een uitgebreidere toelichting toegevoegd moeten worden om uit te leggen wat wel en wat we niet bedoelden. Wij vragen vergeving voor de onduidelijkheden die het document oproept waardoor wij jongeren en ouderen in en buiten de kerken onnodig pijn hebben gedaan. Ook blijkt het document een aantal harde kanten te hebben die naar voren zijn gekomen door de reacties die wij hebben gelezen. Dit hebben wij zo niet bedoeld. Ook hiervoor vragen wij vergeving."

Als voorbeeld van zo'n toelichting noemt Baan de interpretatie van de verklaring als zouden alle mannen en vrouwen die worstelen met hun homoseksuele en lesbische gerichtheid 'genezen' kunnen worden. "Dat is niet het geval. Maar er zijn wel degelijk getuigenissen van mensen bij wie dit is gebeurd. Wij willen ervoor openstaan dat God voor zo'n verandering kan zorgen. Deze nuance hadden we mee moeten nemen."

Positieve gesprekken
Het doel van de Nashville-verklaring is volgens de initiatiefnemers om een kader te geven aan voorgangers en kerkelijk werkers op dit gebied. "Er is zoveel onduidelijkheid onder voorgangers en gelovigen. Er wordt een groot probleem in de kerk verdoezelt: het gesprek over deze thema's is al jarenlang niet meer open. Het blijft belangrijk om ook in deze postmoderne tijd Gods beginsels ten aanzien van huwelijk en gezin uit te dragen." 

Momenteel bezinnen zij zich over hoe verder gaan met deze thematiek. "We gaan niet voor de hoogste aantal ondertekenaars, maar vooral voor het inhoudelijk gesprek hierover. Ik merk zelf dat er naast de negatieve reacties tegelijkertijd ook veel positieve gesprekken zijn onder jongeren. Voor hen is de discussie in sommige gevallen echt nieuw. Ze konden ten diepste hun standpunt niet echt duidelijk verwoorden en kunnen nu hun mening aanscherpen op grond van wat de Bijbel daarover zegt."

Niet anti-homo
Ondanks de onduidelijkheden die Baan noemt, vindt hij dat de verklaring 'uiterst voorzichtig en pastoraal' is geschreven. "Als je echter leest hoe mensen reageren, dan zie je hoe ruw de samenleving kan zijn. Ongelofelijk! Veel mensen hebben een oordeel over de verklaring en er nog geen letter over gelezen. Dus dat is mijn eerste advies: bezoek de site en lees eerst eens de verklaring." 

Op de sociale media en in de 'reguliere' media werd al snel de term anti-homopamflet gebezigd. Een term waar Arjan Baan afstand van neemt. "We zijn zeker niet anti-homo. Wij willen ieder mens, lhbt'er of niet, van harte liefhebben. Gods liefde gaat ook uit naar mensen die worstelen met homofiele en lesbische gevoelens. Wij willen hen bemoedigen en helpen om de Bijbel te bestuderen en volgens de Bijbel te leven. Vanuit de vrede van God kunnen en mogen we niemand haten, ook niet de mensen die worstelen met hun seksuele identiteit."

Homolobby
De PKN heeft in een officiële reactie laten weten de Nashville-verklaring theologisch eenzijdig en gesloten en pastoraal onverantwoord te vinden. 'Ze is daarom niet dienstbaar aan het gesprek in gemeenten over gender, seksualiteit en zegen.' De initiatiefnemers laten zich scherp uit over deze opstelling.

"De discussie lijkt al een gelopen race te zijn, omdat de meeste kerken alleen 'in gesprek' willen blijven over deze zaak en absoluut niet tot een duidelijk standpunt willen komen", stelt Arjan Baan. "Men verbindt zich aan een open vaagheid om de kool en de geit te sparen. Wat men niet in de gaten had, is dat men daarmee alleen de homolobby in de kerk diende. Die wilde het 'gesprek' in deze vorm."

Hij vervolgt: "Ze stelt daarbij in feite als onuitgesproken eis de geleidelijke acceptatie van homoseksuele relaties als gelijkwaardig, terwijl de homolobby van de conservatieve kant eist dat ze het gesprek tolerant ingaat en bereid is eigen standpunten op te geven. De tolerantie van moderne kant had als basis dat zij ervan uitgingen dat de oude standpunten toch wel langzamerhand zullen en moeten verdwijnen, omdat ze over de houdbaarheidsdatum zijn in onze moderne samenleving."

Op Goed Gerucht
Sowieso vindt de oud-inwoner van Wijngaarden dat er met twee maten wordt gemeten. "Vanuit een grote groep vernieuwingspredikanten, Op Goed Gerucht, is er eerder ook een publieke verklaring gekomen, die zelfs expliciet gericht was tegen uitspraken van de eigen kerk, omdat men méér ruimte wenste voor homoseksuelen. Hierover heeft de kerkleiding zich toen niet uitgesproken en hierover is ook niemand gevallen. Waarom wordt de ene visie wel getolereerd en de andere visie in de grond gestampt?"