Max de Jong, Nederlands kampioen Tegenwindfietsen: 'Dit had ik nooit verwacht'
Algemeen
947
keer gelezen
GIESSENBURG • Voor de eerste keer meedoen en meteen eerste worden; het overkwam Max de Jong uit Giessenburg afgelopen weekend tijdens het vijfde Nederlands kampioenschap Tegenwindfietsen.
Zie hem gaan op de Gazelle stadsfiets. Schijnbaar moeiteloos rijdt hij zijn concurrenten voorbij op de Oosterscheldekering. Je zou bijna denken dat Max de Jong als enige geen last heeft van de windkracht 8 tegenwind. De tijd die hij neerzet blijkt dan ook uiteindelijk de gouden tijd, goed voor het nationaal kampioenschap.
Maar zo makkelijk ging het niet. "Die tegenwind, dat ging op zich nog wel. Het was alleen niet regelmatig, er waren veel rukwinden met snelheden tot zo'n 125 kilometer per uur. Dan krijg je elke keer een behoorlijke klap. En zo'n fiets krijg je vijf minuten voordat je gaat rijden; geen versnellingen, het enige wat je kan doen is de banden oppompen en het zadel verstellen."
Kampioenstrui
Hij koestert de enige echte Eneco Tegenwindfietsen kampioenstrui. Hij is weer terug in de familie; enkele jaren geleden wist zijn neef Wouter Mesker uit Noordeloos het NK Tegenwindfietsen te winnen. Het is een kledingstuk waar Max van tevoren niet op gerekend had. "Ik weet dat ik hard kan stoempen, maar dit had ik echt nooit verwacht", benadrukt hij.
Al vorig wilde hij de jonge Giessenburger samen met zijn vrienden deelnemen. Toen ging het kampioenschap omdat de wind niet meewerkte niet door. "Afgelopen week liet één van mijn vrienden via Facebook weten dat het nu wel door zou gaan. 'We gaan ons toch zeker wel inschrijven?' En dat hebben we met zijn vieren gedaan."
Geschiedenis
De rest is geschiedenis. Zij n kompanen uit Giessenburg gingen ook voor het podium, maar zij grepen mis.
De uiteindelijke kampioen begon niet ongetraind aan de race. Max de Jong is een fanatiek mountainbiker. "Om de dag zit ik wel op de fiets om te trainen. Dit jaar deed ik nog mee aan de competitie van de amateurs, volgend seizoen ga ik bij de elite rijden." En met een lach: "Maar ik ben nu wel bang dat ze bij het trainen mij altijd voorop in de wind laten fietsen."
Geurt Mouthaan