Alblasserwaardse vrienden op de Zündapp type 529 naar Ierland

MEERKERK/HOORNAAR • Het debuut van John van der Grijn, Theo Oosterom en Sjaak Lakerveld aan de zesde brommereditie van de Carbagerun smaakt duidelijk naar meer. Afhankelijk van het volgende bestemming, willen de vrienden weer deelnemen.

Vorig jaar tijdens een toertocht in Culemborg zagen de drie Alblasserwaardse vrienden een bromfiets met een pizzakoffer en een versleten zuigertje met een Carbagerun-sticker rijden. Na een korte kennismaking met de eigenaar, was het idee snel geboren. Nog geen jaar later namen John van de Grijn en Theo Oosterom uit Meerkerk en hun maat Sjaak Lakerveld uit Hoornaar zelf deel aan de meerdaagse toertocht.

"We zijn al jaren een vriendengroep en zien elkaar op verjaardagen, maar ook in de kroeg. We rijden regelmatig een tochtje, maar dit was toch iets anders", aldus de 43-jarige John. "Met nog 297 brommers verzamelden we vorige week zondag in Hoek van Holland. Na een overtocht en een korte nachtrust, toevallig was er dichtbij onze eerste camping een pub.., begonnen we aan de eerste rit van bijna 200 kilometer door Engeland."

120 kilo en bepakking
Sjaak (54) geniet na. "Mijn brommer was net op tijd klaar. Zündappjes zijn heerlijke brommers om op te voeren. Met mijn 70 cc motorblok haalde ik gemakkelijk 90 kilometer per uur. Helaas was dat door de organisatie ten strengste verboden." Theo (46) vult aan. "Mijn vrouw had het draaiboek nog eens goed nagelezen en na de vele waarschuwingen op Facebook hebben we toch eieren voor ons geld gekozen. Op zaterdag hebben we drie opgevoerde voertuigen weer teruggebracht tot de wettelijke grens van 49,9 cc. Inderdaad, toen waren het weer originele bromfietsen."

John baalt nog steeds. "Nou, dat valt mee hoor. Maar ik weeg 120 kilo en met de nodige bepakking kon ik wel extra kracht gebruiken onderweg. Er waren deelnemers die de gok wel waagden, maar zij moesten er in Hoek van Holland een ander blok onder gooien." Eenmaal aan de overkant van de Noordzee begon het avontuur pas echt. "In het pikkedonker en met regen moesten we gelijk links rijden. Na een lekker pilsje doken we in onze tent. De volgende dag wachtte de eerste tocht over bijna 200 kilometer. De andere dagen reden we nagenoeg dezelfde afstanden. Alleen op de dag van de overtocht van Wales naar Ierland stond er maar 60 kilometer op het programma."

Paracetamol en ibuprofen
De in de jaren '70 gebouwde brommers hielden het goed uit. "Een vuile bougie, een kapotte wiellager en twee versleten koppelingskabels waren de grootste mankementen, dus we mogen niet klagen", vindt Sjaak.

De grootste problemen had John. "Woensdagnacht kreeg ik last van mijn kies. We hebben twee tandartsen bezocht, maar die hadden geen tijd. Op paracetamol en ibuprofen viel ik in slaap, maar rond een uur of twee was het niet meer te houden. De laatste avond heb ik er een paar diclofenacs ingegooid en zeven Pints Beer. Ik sliep als een roos", knipoogt John. "We hadden gereedschap bij ons. Met mijn tang had ik de kies er zo uitgetrokken, maar waarschijnlijk had John niets terug gekregen van de verzekering en hebben we afgezien van de reparatie", lacht Sjaak.

Sponsors
De mannen hebben ontzettend veel schik gehad. "Met dank aan onze sponsors. Want zonder het zakgeld van het Zwarte Paard uit Noordeloos en de Meerkerkse sponsors Boer BV, Dorpshuis De Linde en RH Trucks was het een extra duur reisje geworden. Toch willen we volgend jaar weer", weet Theo, die onderweg flink schrok toen er een grote New Holland tractor met dik 60 kilometer in het uur voorbij snelde.

"We weten nog niet waar volgend jaar de reis naar toe gaat, maar het smaakt in ieder geval naar meer. Maar onder één voorwaarde. We willen de feestweek van Meerkerk niet missen. Misschien is het een idee om na de Carbagerun direct door te vliegen naar Nederland en dan met onze Zündapps deel te nemen aan de optocht. Dat zou geweldig zijn", heeft John al voorpret.

Theo Sprong