Verhuurder huisje Parc Merwede in opstand tegen dwangsom

MEERKERK • Leerdammer Luuk den Dunnen heeft ruim vijf jaar lang zijn vakantiehuisje in Parc Merwede in Meerkerk verhuurd aan een familie uit Nieuwland, die bezig was met het bouwen van een nieuw huis. Te lang, vindt de gemeente Zederik, en legde zowel Den Dunnen als de familie een dwangsom op. Maar Den Dunnen is het daar niet mee eens en diende een bezwaarschrift in. Maandag 2 september wordt zijn bezwaarschrift in een hoorzitting in het gemeentehuis behandeld door de commissie bezwaarschriften Giessenlanden Leerdam Zederik (GLZ). Vertraging Volgens Den Dunnen is er geen sprake van permanente bewoning door de familie. “Vanaf het begin was al duidelijk dat ze er tijdelijk zou wonen, om de periode van de bouw van hun huis te overbruggen. Alleen liep de bouw vertraging op en duurde het daardoor allemaal iets langer dan gepland. Dat de gemeente daar moeilijk over doet, vind ik niet kunnen.” In het najaar van 2007 begon de familie (die niet wil meewerken aan dit artikel) met de bouw van een nieuw huis in Nieuwland. “Dat zou ongeveer een jaar gaan duren”, blikt Den Dunnen terug. “We spraken af dat ik mijn recreatiewoning voor die periode aan hen zou verhuren.” De bouw liep uit en de familie bleef er langer wonen. Failliet Intussen stond de gemeente Zederik aan de deur bij Den Dunnen. Permanente bewoning van een vakantiehuisje is sinds mei 2008 verboden, zo stelt de gemeente. Met Den Dunnen werd afgesproken dat de familie uiterlijk eind 2011 het huisje niet meer permanent zou bewonen. Ook aan die periode had de familie niet genoeg om de bouw af te ronden. Den Dunnen: “De familie had te kampen met een faillissement, en had vervolgens nog wat problemen met de nieuwe aannemer. De bouw heeft daardoor een tijd stil gelegen en zou pas eind 2012 afgerond kunnen worden.” De gemeente stelde een deadline: de familie moest per 1 februari 2013 de vakantiewoning hebben verlaten, anders zou er een dwangsom volgen. “Maar het vroor in februari en daardoor kon een aantal nutsvoorzieningen nog niet aangelegd worden,” vertelt Den Dunnen. “De familie was daarom iets te laat uit het huisje en ik kreeg alsnog een dwangsom.” Op straat zetten Daartegen diende hij bezwaar in. Den Dunnen vindt dat hij niet verantwoordelijk is. “Ik vind dat ik me aan mijn plichten heb gehouden. Ik heb de familie alternatieve overnachtingsmogelijkheden geboden, maar zij wensten daar geen gebruik van te maken. Dat is dan toch hun eigen keus?” Maar de gemeente schrijft dat dat niets afdoet aan de verantwoordelijkheid van Den Dunnen. Hij had ervoor moeten zorgen dat de familie tijdig het huisje had verlaten. “Wat had ik dan moeten doen?” reageert Den Dunnen. “Ik ga geen mensen op straat zetten in de kou.” Den Dunnen ergert zich bovendien aan de bemoeienis van de gemeente. “Waar ik me het meest over opwind, is hoe de gemeente met haar burgers omgaat. En hoe ze zich bemoeien met zaken die particulieren onderling met elkaar regelen en die de gemeente niets aan gaan. Ik had een contract afgesloten met de familie waar we allebei tevreden over waren.” Ruimhartig De gemeente schrijft in een reactie dat de gemeente zeer ruimhartig omgaat met het beleid wat betreft permanente bewoning in een vakantiehuisje, vergeleken met wat er in Nederland algemeen is toegestaan. Maar de gemeente heeft Den Dunnen in november 2012 een dwangsom opgelegd, indien hij er niet voor zorgde dat de familie op tijd het huisje zou verlaten. Den Dunnen ging hiertegen niet in bezwaar; dit deed hij pas toen er later een invorderingsbesluit werd genomen. Volgens de gemeente is het opleggen van de dwangsom daarom onherroepelijk. De Commissie bezwaarschriften GLZ behandelt de zaak op maandag 2 september en brengt na een aantal weken advies uit. Aan de hand daarvan neemt de gemeente Zederik een beslissing. Als Luuk den Dunnen het daar niet mee eens is, kan hij naar de rechter stappen.