Debutant Kelvin van den Dool wil AWM in elk geval uitrijden

HOOGBLOKLAND/MEERKERK • Kelvin van den Dool debuteert als belofte in de Arno Wallaard Memorial. Een mooi moment om vijf vragen te stellen over koersen door de eigen polder. 1. Kijk je uit naar het deelnemen aan een klassieker in je achtertuin? “Ja, ik vind het geweldig. We komen hier gewoon door onze straat in Hoogblokland, dus ik kan onze eigen voordeur bij wijze van spreken aanraken. Je kent ook alle wegen. Het zou leuk zijn als ik wat zou kunnen laten zien. Ik zal zeker iets willen proberen en verschijn niet anoniem aan de start. De finish halen is het doel.” 2. Wat verwacht je van deze polderkoers? “Ik weet niet wat ik ervan moet verwachten. Het valt of staat allemaal met de wind. Met de veranderingen in het parcours kan het al in de eerste kilometers gebeurd zijn. Je moet dus al vroeg van voren zitten en ik ben benieuwd of dat me lukt. Hoewel ik de wegen al goed ken, wil ik voor het gevoel nog even het rondje rijden. Mijn kans op uitrijden is het grootst bij weinig wind, maar het zou wel extra mooi zijn als dat me lukt bij storm. Ik heb het echter niet zo op regen…” 3. Is een polderkoers iets wat je ligt? “Het ligt me eerlijk gezegd niet direct, maar als je sterk bent kan je gewoon mee natuurlijk. Ik ben meer gebaat bij een heuvelachtig terrein. En selectieve criteriums liggen me goed, dus met veel bochten of andere onregelmatigheden in het parcours. Het is echter wel zo dat je opgroeit met koersen in de polder. Je moet lange tijd een hoog vermogen kunnen aanhouden en slim rijden.” 4. Hoe verloopt je eerste belofteseizoen tot nu toe? “Ik ben nog niet heel erg actief geweest in de beloftencompetitie. Ik zit tenslotte in mijn examenjaar van het vwo en dat gaat uiteraard voor. Straks vanaf mei zal ik meer tijd hebben. Het is wel mooi dat Jan van Arckel me de Arno Wallaard Memorial laat meepakken. Vorig jaar bij de junioren kon ik in het slot van het seizoen de wedstrijd maken. Nu merk ik in de koersen die ik tot nu toe heb gereden dat ik het dan juist erg zwaar krijg. Maar ik kan aardig meekomen, hoor.” 5. Hoe zie je je toekomst in de wielrennerij? “Ik hoop ooit bij een ploeg terecht te komen als Metec of Jo Piels. Dat lijkt me echt heel vet. Het is mooi om te zien: alles wordt voor je geregeld. Je hoeft nergens bij na te denken en je alleen maar te concentreren op het fietsen. Ik wil het maximale eruit halen, voor zover mogelijk naast een studie natuurlijk. Vorig jaar heb ik een keer gewonnen en werd ik derde op het NK in Chaam, maar ik ben minder gefocust op de resultaten. Ik hecht meer waarde aan de progressie die ik boek. Ik voel dat mijn lichaam vooruit gaat.”