Nico Vuurens kleurt de koers in Groot-Ammers

GROOT-AMMERS - Nee, Nico Vuurens won  de 41-ste Ronde van Groot-Ammers niet. Die eer ging naar Elmar van Hoorn. Maar de man uit Meerkerk was wel de grote smaakmaker. Zonder de inbreng van Nico Vuurens was de Ronde van Groot-Ammers ongetwijfeld een stuk minder boeiend geweest. Want de 43-jarige Meerkerker kleurde de koers van begin tot eind. Hij gaf glans aan de start van zijn tweede wielerleven. Alleen kwam hij, net als een week eerder in Papendrecht, in de laatste kilometers tekort om de zaak af te maken. “De pijp was leeg”, gaf hij na afloop ruiterlijk toe. “Maar wat wil je? Er waren momenten dat we tot aan de 53 kilometer per uur reikten. Ook in de sportklasse gaat het gewoon keihard.” Selectief Vuurens, die na een roemrijke carrière met meer dan honderd overwinningen zijn fiets op stal had gezet, heeft na een periodieke onthouding van drie seizoenen dus weer plaatsgenomen in het peloton. Nu als sportklasser. “Corné Castein heeft me omgepraat. Dus ben ik weer in de wedstrijd. Overigens heel selectief. Niet meer elke week. Het is best wel wennen. Vooral het rijden in de groep valt nog tegen. Met zo’n grote ploeg een bocht door, daar moet ik nog wat meer lef in krijgen. Voor de rest gaat het lekker.” De man die ooit de bijnaam ‘Super Nico’ verwierf, oogt overigens nog net zo afgetraind als drie jaar geleden. Dat lichaam is duidelijk goed in vorm gehouden. Daar is geen zak chips of fles cola naar binnen gegaan.  Klasbakken In Groot-Ammers moest de sportklasse het veld delen met de junioren en de amateurs. Op die manier vertrok er een aardig groot peloton, dat na twintig rondjes tegen de steile stoep al heel wat mannen eraf had gereden. Toen vond Nico Vuurens het tijd om aan de boom te schudden. “Ik dacht, laat ik maar demarreren. We zien wel hoever we komen.” Hij kreeg vier man mee. Maar wel klasbakken als Marten Koster en Niels Overvoorde. Vandaar dat de voorsprong snel uitliep naar bijna een halve minuut. In het peloton keken ze elkaar aan. Maar deden ze niks. Tot groot verdriet van junior Jarri Stravers, die attent mee koerste in het midden van de groep. Ook hij moest lijdzaam toezien hoe de vluchters wegbleven en uiteindelijk het peloton dubbelden. Leidersprijs Intussen pakte Vuurens de nodige punten voor de leidersprijs. Maar toch kwam er een fase dat zijn medevluchters zich ook met dit klassement durfden te bemoeien. Een paar ronden voor het einde, toen het peloton al was af gesprint, kwam de gebruikelijke superpremie in de aanbieding. Vroeger altijd hét moment voor Vuurens om weg te springen. Maar dat zat er dit keer niet meer in. Niels Overvoorde verhoogde het tempo nog maar eens en toen kon Vuurens niet meer volgen. Maar de andere drie wel. Vooral Van Hoorn had zich rustig gehouden. Tot de bel voor de allerlaatste omloop. “Ik had mijn plan getrokken. Ik zou op dat laatste klimmetje wegspringen. Dat lukte grandioos”, vertelde de Rotterdammer na afloop dolblij. Zijn eerste zege dit seizoen. En dat is altijd de  mooiste. Ed van Tuijl Uitslag: 1. Elmar van Hoorn, 2. Henk de Jong, 3. Marten Koster, 4. Niels Overvoorde, 5. Nico Vuurens.