Jan van Arckel-vrouwen oppermachtig in de polder

NOORDELOOS • Met overmacht lieten de vrouwen van Jan van Arckel woensdagmiddag tijdens de ploegentijdrit in de polder tussen Noordeloos en Ameide  zien wie deze discipline binnen de nationale clubcompetitie  als geen ander beheerst. Zonder ook maar één moment te verzwakken werd de 31 kilometer lange rit tegen het uurwerk in iets meer dan 38 minuten afgerond. Veruit de snelste tijd. Wielervereniging De Kannibaal was de enige die nog een beetje de tijd van Jan van Arckel kon benaderen, maar werd al met al toch op ruim een minuut achterstand gezet. Winanda Spoor, Judith Bloem, Eva Buurman, Corine van der Zijden, Marjolein van ’t Geloof en Jeanne Korevaar, de powermeiden van de Gorcumse renclub, deden supergoede zaken, want de leidende positie in deze landelijke competitie werd aanzienlijk verstevigd. Naaste concurrent De Jonge Renner bakte er niet veel van. En WV De Kannibaal verspeelde andermaal kostbare punten. Met nog twee koersen voor de boeg durfde ploegleider Wim Kruis de stelling wel aan dat zijn meiden dit niet meer uit handen gaan geven. Overigens liet de B-ploeg van Jan van Arckel, die buiten mededinging al aan het begin van de middag van start ging, al zien dat stumpen in de polder de roodgele brigade wel ligt. En dat terwijl dit team de klus met vier dames moest klaren. Lang was hun 41.23 min. de snelste tijd van de dag. Tal van ploegen beten zich er op stuk. Perfecte aflossing Maar alle aandacht ging natuurlijk uit naar het laatste blok van de middag waarin de topploegen hun strijd tegen de klok en de best wel harde wind moesten leveren. Al snel werd duidelijk dat Jan van Arckel de te kloppen ploeg was. Het feit dat de meiden van Wim Kruis hun naaste concurrent De Jonge Renner snel inhaalden, gaf al aan hoe geolied de machine draaide. Vanuit de volgwagen gaf de coach nuttige aanwijzingen. Maar ook zelf voelden de dames aan hoe dankzij een perfecte aflossing de snelheid er geen moment uitging. “En dat was de belangrijkste opdracht” vertelden Jeanne Korevaar en Corine van der Zijden na afloop. “We moesten het tempo vasthouden. Volgens afspraak gaven Marjolein en Winanda er in de laatste omloop nog een flinke snok aan en toen moesten wij vieren het karwei afmaken.” Natuurlijk hadden Korevaar en Van der Zijden op dit parcours een streepje voor. Hier trainden ze al toen ze nog maar wielerbrugwuppen waren. Dit was hun terrein. Corine: “Ja, dit rondje kan ik wel dromen. Maar bekend terrein of niet, je moet wel gewoon volle bak blijven koersen.” Jeanne: ”Dit is trouwens wel het mooie van deze clubcompetitie. Je krijgt nu ook met dit soort wedstrijden te maken. Normaal rijden we die niet zo vaak.” Wat heet. Volgens Kruis een keer in Groningen. Maar dat was bepaald niet af te zien aan het optreden in deze tijdrit. Alsof ze al maanden in deze samenstelling hadden getraind. Grote klasse. Ed van Tuijl