Zussen Cora en Geri uit Streefkerk: delen in vrijwilligerswerk, maar niet in lintjes

STREEFKERK • Twee zussen, twee vrijwilligers en nu twee lintjes. Hiermee te koop lopen, dat doen ze niet. Liever hebben ze het over hoe belangrijk vrijwilligerswerk is. Dat er zoveel meer vrijwilligers nodig zijn en dat het juist zo leuk is om te doen.

Op dinsdagochtend 26 april stonden ze samen op het podium tijdens de jaarlijkse lintjesregen. Cora Deelen-Bruins (68) en Geri Visser-Bruins (60). De zussen uit Streefkerk waren die dag uitgenodigd voor een gezellig familiedagje. Die familiedag kwam, maar in een andere vorm. Geri had tot het moment dat ze De Til binnenliep, geen idee wat haar te wachten stond. “Ik vond het wel opmerkelijk dat iedereen zomaar opeens die dag kon. Dat gebeurt nooit. Het was ook wel apart dat ik andere familieleden in de zaal zag zitten, maar het duurde even voordat het tot me doordrong.” Cora voelde het wel aankomen: “Toen we richting Giessenburg reden, toen vermoedde ik het eigenlijk al wel, want het is me bekend dat de lintjes één dag vóór Koningsdag worden uitgereikt.”

Voor hen hoeft al die aandacht niet zo. “Wij hebben nog nooit in een krant gestaan, dat hoeft voor ons allemaal niet.” Maar voor deze keer hebben ze een reden. Allebei vinden ze namelijk dat er meer positieve aandacht moet komen voor vrijwilligerswerk. Cora: “Veel vrijwilligers zijn al ouder en stoppen er op een gegeven moment mee. Er zijn zoveel vrijwilligers nodig en het zou leuk zijn als er ook jongere mensen aansluiten.”

Gelijkenissen
Dat ze allebei tegelijk benoemd zijn tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau is natuurlijk al een mooi gegeven. Wat het bij hen nog specialer maakt is de werkzaamheden die zij als vrijwilliger deden en nu nog steeds verrichten. Die zijn namelijk nagenoeg hetzelfde. Beiden gaven leiding aan de meisjesclub Maranatha, zijn computerjuf bij School met de Bijbel en daar waar Cora een aantal jaar geleden stopte als mediatheekmedewerkster op het Wartburg College, nam Geri dit stokje even later van haar over.

Wat ze er zo leuk aan vinden is vooral de kinderen in combinatie met de boeken. Ze noemen zichzelf namelijk ook echte boekenwurmen. “Het is heerlijk om kinderen net dat boek te geven voor een schoolopdracht waardoor ze gestimuleerd worden om te gaan lezen”, glimlacht Cora. Dat ze dan dus ook nog uren spenderen als vrijwilliger bij bibliotheek Aanzet in Groot-Ammers, dat is bijna een vanzelfsprekendheid.

Familie
Of het met de paplepel is ingegoten, dat durven ze niet te zeggen. “Andere broers of zussen zijn er niet dus daar kunnen we het niet mee vergelijken. Wat we wel zien is dat onze kinderen ons voorbeeld volgen. Dus het zal wel iets in de genen zitten”, beredeneert Geri. “Het is ook wel dat je elkaar misschien aansteekt. Als ik naar mijn straat kijk zijn er ook andere vrouwen die inmiddels vrijwilligers werk doen in de bieb. ”

Beiden werkten op een schippersinternaat, en komen uit een zeevarende familie en zijn allebei getrouwd met een zeeman. Dat betekent dat ze vaak voor een langere periode, vooral in de zomer, met het hele gezin mee gingen varen. Kinderen kregen thuisscholing aan boord. “Maar dat je zo’n lange tijd weg bent, betekent ook dat je niet op zoek gaat naar een vaste baan. Je kan niet af en toe een paar maanden weg zijn. Wij hebben dus altijd tijd gehad om vrijwilliger te zijn.” En zo begon Cora dan ook al vroeg: “Ik was nog maar zes weken getrouwd toen er iemand vroeg of ik mee wilde helpen met de meisjesclub. En vanaf toen ben ik eigenlijk altijd vrijwilligerswerk blijven doen.”

Geri is zich er van bewust dat er ook heel veel mensen zijn die zorgen voor familieleden of andere naasten die hulpbehoevend zijn. “Deze mantelzorgers doen vaak nog meer en zijn dagelijks in de weer met het geven van zorg. Daar moeten we ook wel bij stilstaan”, pleit ze. “Ze krijgen niet altijd een lintje, maar verdienen ook zeker de aandacht.” Want dat wij dit kunnen doen, komt ook doordat we de gaven en de gezondheid hebben en het thuisfront het toelaat. “Wij hebben dus de tijd. Maar wanneer je dagelijks druk bent met andere werkzaamheden als bijvoorbeeld mantelzorger, dan snappen wij ook wel dat er misschien geen tijd is.”

Voor wie wil starten als vrijwilliger wijzen de zussen graag nog op de vrijwilligersvacaturebank - Welzijn Molenlanden. Cora: “President Kennedy heeft ooit gezegd: ‘Vraag je nooit af wat je land voor jou kan doen, maar vraag je af wat jij voor je land kan doen’.”

Esther Damsteeg