Daphne van Buren is trotse eerste vrouwelijke schipper Veerdienst Schoonhoven

SCHOONHOVEN • Ze is de eerste vrouwelijke schipper op de veerdienst Schoonhoven-Gelkenes en kreeg als vuurdoop gelijk storm Corrie voor de kiezen.

Daphne van Buren (31) voelt zich al helemaal thuis in de stuurhut op de Schoonhovense pont. Hoog boven het dek heeft ze een prima uitzicht over de drukbevaren Lek en alsof ze nooit anders heeft gedaan bedient ze de ‘joysticks’ van de pont als een ervaren schipper.

En dat terwijl ze tot voor kort ‘alleen’ kaartjes knipte. “Ik ben in 2018 op de pont begonnen”, vertelt de Schoonhovense. “Enkele collega’s en mijn vriend moedigden me vervolgens aan om ook schipper te worden. Ik dacht: ‘waarom niet’? Het leek me wel wat. Directeur Erik van Toor van het veerbedrijf reageerde ook enthousiast en zo is het ontstaan.”

Veerdienst Schoonhoven telt twaalf schippers, die in veel gevallen ook op de pont ‘lopen’, ofwel de kaartcontrole doen. Daphne: “Ik ben voor zover we kunnen nagaan de eerste vrouwelijke schipper op deze veerdienst. De ponten van Lekkerkerk en Gouderak, die ook onder de Veerdienst Schoonhoven vallen, hebben wel vrouwelijke schippers.”

Best pittig
De opleiding groot vaarbewijs was ‘best pittig’, stelt Daphne. “Ik had vooraf ook geen enkele praktijkervaring. Alles tijdens de opleiding is gericht op de binnenscheepvaart, niet zozeer op het besturen van een pont. Dat maakt het extra zwaar.”

Daarmee was ze best een vreemde eend in de bijt, want de meeste kandidaten kwamen uit schippersfamilies. “Tijdens mijn mondeling examen moest ik een casus in een bepaalde bocht van de Waal oplossen. Een complexe situatie, waarbij allerlei dingen samenkwamen, maar gelukkig bleek mijn respons naar behoren. Ach, het is net als bij autorijden: na je rijbewijs begint het eigenlijk pas.”

Ze heeft sinds enkele maanden het felbegeerde papiertje, waarbij ze wat studievertraging opliep door een gelukkige omstandigheid: de geboorte van haar dochtertje. “De afgelopen maanden heb ik al proefgevaren, maar sinds januari word ik daadwerkelijk als schipper ingeroosterd.”

Corrie
‘Stormervaring’ heeft ze ook al, want ‘Corrie’ diende zich tijdens één van haar eerste diensten aan. “Extra pittig, maar het viel me ook niet tegen”, merkt ze terugblikkend op. “De pont is al erg wendbaar en met zo’n harde wind moet je ‘m wel onder controle zien te houden. Overigens is er altijd back-up op het veerkantoor, maar het is prima gegaan. De pont drijft nog, haha. Zonder dollen: veiligheid gaat natuurlijk voor alles. Als de directie er geen vertrouwen in had, dan had ik niet gevaren. Je moet vooral kalm blijven, want varen op een pont is een grote verantwoordelijkheid.”

Mist
Dichte mist moet eveneens geen problemen opleveren, want onlangs nam ze ook op dat vlak de proef op de som. “We hebben die omstandigheid nagebootst door na de dienst de ramen af te plakken en naar de jachthaven te varen, puur op de radar. Ja, ook dat was best even wennen. Je ziet alleen de contouren van andere schepen en de wal. Zoals tijdens dichte mist dus, want dan zie je vanuit de stuurhut ook geen hand voor ogen.”

Al met al wordt de nuchtere Schoonhovense niet gauw warm of koud van moeilijke omstandigheden. Ook de drukke scheepvaart bezorgt haar geen klamme handjes. “Het is eigenlijk vrij simpel: binnenvaartschepen hebben altijd voorrang, dus je moet goed inschatten wanneer je over kunt. Soms moet je wat langer wachten, want, opnieuw, veiligheid gaat voor alles.”

Contact
Ze is dankbaar deze kans te hebben gekregen: “Maar ik wist niet, dat ik het zo leuk zou vinden. En eerlijk gezegd komt het ook best als geroepen, want het ‘lopen’ is zwaar werk. Hoe dan ook heb ik het prima naar mijn zin op de pont. Je hebt dagelijks contact met veel mensen. Ik werd op vakantie een keer aangesproken: ‘hé, jij werkt toch op de pont in Schoonhoven’?”

Ja dus, en nu ook als schipper...