Leven Marco Krauwinkel uit Molenaarsgraaf veranderde totaal na museumbezoek

MOLENAARSGRAAF • Zeven jaar geleden liet Marco Krauwinkel (1980, Dordrecht) uit Molenaarsgraaf zich met enige tegenzin door zijn vrouw meenemen naar het Rijksmuseum in Amsterdam. Daar gebeurde iets wat zijn leven totaal veranderde.

In zijn atelier in Molenaarsgraaf vertelt Marco: “Ik werd gegrepen door wat ik daar zag: dat je op een tweedimensionaal vlak een driedimensionaal effect krijgt. De schilders wekken de illusie dat er echt mensen staan, dat er een landschap is. Dat vond ik magisch. Als je iemand van één kant belicht krijg je de meeste plasticiteit, een 3d-illusie, doordat het contrast tussen licht en donker heel groot is. Ik werd erdoor geraakt dat de oude meesters dit al goed door hadden. Eerder had ik er nooit zo naar gekeken, vond ik die schilderijen maar ouwe troep.” 

Vastbijten
Terwijl zijn vrouw allang weer buiten stond, werd Marco de landschappen en taferelen ingezogen. “Ik dacht: ik wil dit ook en ik kan dit ook. Als ik iets wil, bijt ik mezelf erin vast, soms op het obsessieve af.” Ondanks verbaasde en soms afwijzende reacties uit zijn omgeving stortte Marco zich op de schilderkunst. Als 34-jarige docent autotechniek benutte hij ongeveer elk vrij moment om zich te verdiepen in composities, kleurgebruik en schildertechnieken. “Ik heb er veel over gelezen, ging naar musea.” Dat wierp vruchten af. In 2019 drong hij door tot de laatste ronde van de prestigieuze BP Awards, een prijs voor de allerbeste portretschilders ter wereld. Het werd zijn doorbraak als kunstschilder en betekende dat hij in 2017 zijn baan als docent op durfde te zeggen.

Marco’s atelier is gevestigd in een voormalige stal achter een oude boerderij aan de Graafdijk-West. Marco heeft de ruimte eigenhandig geschikt gemaakt als werkplek én als ruimte voor het geven van schilderlessen. Hij slaagde erin de sfeer van vroeger te behouden. Waar ooit koeien het hooi herkauwden, staan nu schildersezels onder daglichtlampen. Bij het atelier is een een bed & breakfast waar cursisten kunnen verblijven. In maart waren de ruimtes klaar. “Ik zette een bord aan de weg: ‘Fine Art Academy, open op afspraak’. Door corona ben ik weer even dicht geweest. Ondanks dat, heb ik veel werk verkocht.”

Doorbraak
Het werk waarmee hij doorbrak, een schilderij van zijn vader met diens vriend, was te zien in het National Portrait Museum in Londen, het Ulster museum in Ierland (Belfast) en het National Museum in Schotland (Edinburgh). Het werken aan dat schilderij was deels therapeutisch, het hielp Marco te accepteren dat zijn vader verliefd was geworden op iemand van zijn eigen sekse. “Ik heb mijn vader en zijn vriend zo vastgelegd dat je denkt: wat doen die twee mannen met elkaar op dat doek?” Hij wijst op de hand van zijn vader die op het bovenbeen van zijn vriend ligt.

Uit achtduizend inzendingen koos de jury van de BP Awards er veertig. Het werk van Marco was daarbij. “Ik vond het leuk, had nog niet zo door dat het heel bijzonder was. Later las ik dat veel kunstenaars al jaren hun best doen om daar een podium te krijgen.” Hij kreeg de ene na de andere opdracht, met name uit Spanje en Groot-Brittannië. “Daar betalen mensen twintig- tot dertigduizend euro voor een portret. In die landen wordt kunst meer gewaardeerd.” Hij legt uit dat die prijzen helemaal niet zo gek zijn. “Je bent 90 uur bezig met een portret van borst tot hoofd. Je moet naast de uren ook de reis rekenen, het materiaal, het hotel. Ik moet mijn gevoelige kant opzij zetten. Je moet het spel spelen om ergens te komen, zakelijk zijn.”

Ontroerend
Voor de opdrachtgevers hebben de portretten vooral emotionele waarde. “Het is ontroerend om te doen, vooral als mensen geëmotioneerd raken zodra ze het werk zien. Je hebt de illusie dat je naar een echt mens kijkt, dat is niet in geld uit te drukken. Ik wil niet zeggen dat ik een pleaser ben, maar ik vind het heel fijn als mensen blij worden van wat ik doe.”

Kenmerkend voor het werk van Marco zijn de heldere kleuren en het sterke licht-donker contrast, zowel in zijn portretten als landschappen. “Daar herkennen mensen mijn werk aan, dat licht en donker heel erg benadrukt wordt, als bij pianospel waarbij je het hele klavier gebruikt, dat is het meest imponerend. Ik probeer mijn kleuren ook helder te houden, met een groot tonaal bereik. Johannes Vermeer is mijn grote voorbeeld.”

Bij de Fine Art Academy kunnen deelnemers kiezen uit een groot activiteitenaanbod, variërend van workshops voor beginners tot series masterclasses voor gevorderden. Elke woensdag is er inloopatelier en de galerie is open op afspraak: 06-48407866. Diverse gerenommeerde docenten geven er les. In de galerie is kunst verkrijgbaar vanaf 250 euro. Voor meer informatie: fineartacademy.nl.