Peter den Hartog en Cynthia Hernandez verruilden San Francisco voor Brandwijk

BRANDWIJK • Ze verruilden San Francisco voor Brandwijk; het was een behoorlijke overgang, maar inmiddels hebben Peter den Hartog en Cynthia Hernandez het meer dan prima naar hun zin. Dit is het opmerkelijke verhaal van een astrofysicus uit Langerak die vertrok naar de VS, trouwde met een Amerikaanse met Mexicaanse wortels, een eigen bedrijf opzette en weer terugkwam naar de Alblasserwaard.

De hond die bij aankomst enthousiast naar buiten stormt om het bezoek te verwelkomen, is zonder het te weten de reden dat zijn baasjes niet in een woning in Amsterdam zijn terechtgekomen. De hoofdstad was de eerste keuze voor Peter en Cynthia toen ze de VS achter zich lieten. "We konden geen huurhuis krijgen waar ook huisdieren welkom waren", vertelt Cynthia. Peter vult haar aan: "Via een vriendin die ik al van jongs af aan ken, konden we terecht in dit huis aan de Brandwijksedijk."

Bibliobus
In 2009 vertrok Peter naar California om daar aan de Stanford-universiteit te gaan werken. Een jaar eerder promoveerde hij in de hoge-energie astrofysica aan de Universiteit van Amsterdam. "Al toen ik een kind was, vond ik alles wat met het heelal te maken heeft, fascinerend. Voordat ik kon lezen pakte ik in de bibliobus in Nieuwpoort al boeken die daarover gingen."

Met een lach: "Al had dat misschien ook wel ermee te maken dat ze op de onderste plank stonden." Op de universiteit richtte hij zich vooral op extreme omstandigheden in het universum. "Zo kwam ik terecht bij neutronensterren, die ontstaan als een ster aan het einde van zijn levensfase komt. Zij hebben een enorm sterke zwaartekracht en een magnetisch veld dat tot wel een miljard keer sterker is dan wij hier op aarde kunnen maken. Natuurkundig gebeuren er in zo’n omgeving heel vreemde zaken. Op dat onderwerp ben ik gepromoveerd."

Stanford-universiteit
Om het onderzoek voort te kunnen zetten, wilde hij gebruikmaken van de gegevens van een recent gelanceerde satelliet. "Die informatie was het neusje van de zalm, maar daarvoor moest ik wel naar de Verenigde Staten. Alle beschikbare plekken waren echter al vergeven. Ik heb toch een brief geschreven naar de Stanford-universiteit en mijn proefschrift toegevoegd. Het duurde even, maar tien maanden later kreeg ik te horen dat ik kon komen."

Cynthia valt hem in de rede: "Ze wilden je heel graag hebben, ze hebben die baan speciaal voor je gecreëerd." En Peter: "Eerlijk gezegd had ik er geen idee van hoe hoog Stanford staat aangeschreven. Harvard, Yale, die namen kende ik, maar Stanford is zeker zo gerenommeerd. Als ik vertelde dat ik er werkte, reageerden mensen vaak heel verbaasd. Ze verwachtten eigenlijk dat ik mijn eigen gesubsidieerde pot met geld meenam, wat in deze wereld heel gebruikelijk is. Als ik dan zei dat ze mij juist betaalden, konden ze dat bijna niet geloven. Dat was ongehoord."

Ondernemersbloed
Na afloop van zijn contract sloeg Peter een andere weg in. Nogmaals het onderzoeksveld in zag hij niet zitten. Omringd door start-ups en gevestigde bedrijven in Silicon Valley begon het ondernemersbloed te kriebelen. Samen met twee andere Nederlanders, 'serial entrepeneur' Jeroen Mol en financiële man Robert Siccama, zette hij het bedrijf HAL24K op.

"Ik ben daarin het wetenschappelijk geweten", glimlacht hij. "Wij richten ons op het verbeteren van onze leefwereld door het praktisch operationaliseren van moderne technieken in Machine Learning en AI, en dan vooral rond water- en wegmanagement. Bedrijven en instanties krijgen namelijk veel data binnen, maar er wordt nog veel te weinig mee gedaan." 

Hij vervolgt: "We zijn wereldwijd actief; in Nederland bijvoorbeeld veel op het gebied van waterbeheer. Denk aan de waterschappen; die werken nog teveel als eilandjes, terwijl wat de één doet vaak effect heeft op het gebied van de ander. Het combineren van die data kan veel winst opleveren."

Getrouwd
In november 2018 verkasten Peter samen met Cynthia - die hij in de VS had leren kennen en met wie hij getrouwd is - naar Nederland. Zoals gezegd, Amsterdam werd het niet, Brandwijk wel. Aan de Brandwijksedijk, middenin de polder; de overgang van de drukte van San Francisco was voor Cynthia een behoorlijke cultuurshock.

"De eerst vijf, zes maanden waren heel zwaar", knikt ze. "We kwamen aan in november, het was donker en koud. Een nieuw land, een nieuwe taal, weg van iedereen die ik ken. En dan moest ik ook nog in schakelauto’s rijden, terwijl in de VS iedereen een automaat heeft. Ik heb toen af en toe wel geroepen: 'I need to get the heck out of the polder'." 

Democrats Abroad
Maar uiteindelijk ging het steeds beter. "Ik ging op Nederlandse les en leerde mensen kennen. Onze buren zijn onze beste vrienden. En ik kwam terecht bij de Democrats Abroad', mensen uit de VS die in Nederland wonen. Zo heb ik me hier als vrijwilliger ingezet voor de voorverkiezingen van de Democratische presidentskandidaat."

Ze is Nederland gaan waarderen. Met nadruk: "Jullie hebben géén idee hoe ongelofelijk goed jullie het hier hebben, in vergelijking met Amerika. Breek je een been? Je wordt geholpen en je hoeft niet eerst 5.000 dollar op tafel te leggen. De straat waar we in San Francisco woonden zat vol barsten en ‘potholes’." Ze wijst naar buiten, naar de onlangs opnieuw geasfalteerde Brandwijksedijk: "En moet je zien hoe het er hier uitziet. Echt, Nederland is de toekomst. Alles is hier zo ontzettend goed geregeld." 

Amerikaans paspoort
De coronacrisis gooide roet in het eten voor wat betreft de plannen om weer terug te gaan. Maar Peter en Cynthia zitten er niet mee. Cynthia: "Ik voel me zoveel rustiger hier; in de VS is het momenteel zo stressvol, mijn land maakt een heel emotionele periode door." En Peter: "We wonen hier naar ons zin; zelf heb ik inmiddels ook een Amerikaans paspoort. Maar ik voel me in de polder én in San Francisco helemaal thuis."