Truus Koster neemt afscheid van Molenwaard: 'Dienstbaarheid stond altijd centraal'

MOLENWAARD • Bijna veertig jaar lang was ze één van de meest bekende gezichten van de gemeentes Streefkerk, Graafstroom en Molenwaard: Truus Koster.

Ook de wereld van de ambtenarij is veranderd. Truus Koster weet nog van de persoonskaart: iedere Nederlander had een papieren document waarop alle personalia werden bijgehouden. Bij een verhuizing kwam de typemachine eraan te pas om een wijziging door te voeren. "Nu hebben we een digitaal databestand waar alles in staat", vertelt de geboren en getogen Streefkerk, die inmiddels al weer jaren in Dordrecht woont.

"Zo is mijn werk in de loop van de jaren op zoveel manieren anders geworden; als je ergens net aan gewend was, kwam er alweer iets nieuws voor in de plaats. Daarom ben ik het nooit saai gaan vinden. Ik heb wel eens gekeken naar een baan bij de gemeente Dordrecht, maar dat heb ik uiteindelijk niet gedaan. Juist het kleinschalige van het werken hier sprak me veel meer aan. En waarom ik nu stop? Ik ben nu 66, heb vijftig jaar gewerkt. Het is mooi geweest."

Kalf
Vele inwoners van eerst Streefkerk, later Graafstroom en daarna Molenwaard zag ze aan de balie voorbijkomen. Voor een rijbewijs, een verhuizing, het regelen van een nieuw paspoort, de aangifte van een overlijden of een geboorte. "Ik kan me nog herinneren dat er op een gegeven moment een boer langskwam om aan te geven dat er een kalf was doodgegaan. Dat moest toen nog op het gemeentehuis. We waren klaar, hij loopt weg, draait zich om en zegt: 'Oh ja, ik heb ook nog een zoon gekregen.'"

In haar functie als ambtenaar van de burgerlijke stand hoorde ze ook tientallen keren stelletjes het ja-woord uitspreken. "Mooi om te doen, iedereen is vrolijk. Wel gaat er veel tijd in de voorbereiding zitten, maar ik heb er altijd van genoten. De laatste jaren deed ik alleen nog de gratis 'maandagochtendhuwelijken'."

Manusje van alles
Haar loopbaan als ambtenaar ging van start bij de toenmalige gemeente Streefkerk. "Ik werkte nog voor uitzendbureaus en kon een half jaar invallen voor een medewerker met rugklachten. Wat voor werk ik toen deed? Officieel was ik 'algemeen ambtenaar ter secretarie'; in de praktijk kwam het erop neer dat ik manusje van alles was. Leuk hoor: van het typen van begrotingen en het regelen van zaken voor burgers tot het verkopen van vuilniszakken, we deden het allemaal. Vuilniszakken kon je toen niet in de winkel kopen. Daarvoor moest je bij de gemeente terecht."

De maanden bij de gemeente Streefkerk kregen een vervolg met een deeltijdbaan bij de gemeente Bleskensgraaf. Solliciteren hoefde niet; de gemeentesecretaris kwam bij haar thuis langs om haar te vragen. "Ik ben één van de weinigen van wie geen sollicitatiebrief in het dossier zit", lacht Truus.

De Burgemeester
In 1986 ging ze mee in de herindeling en vond ze een werkplek in het gemeentehuis van Graafstroom in Bleskensgraaf. Ze kan het raam waarachter haar bureau stond nog aanwijzen. Het oude gemeentehuis is deels omgevormd tot restaurant De Burgemeester, maar op de verdieping erboven is nu weer de werkplek van Truus en haar collega's. "Ik heb twee keer een herindeling meegemaakt en vind het eerlijk gezegd niet erg dat ik de derde nu ontloop. Het brengt onrust met zich mee; ik was beide keren blij dat het klaar was en je je alleen nog maar met je werk bezig hoefde te houden."

Dienstbaarheid
Wat in al die jaren niet veranderd is: dienstbaarheid als rode draad in haar werk. "Hoe ouder je wordt, hoe belangrijker dat is. Je maakt zelf dingen mee en die levenservaring zorgt er mede voor dat je meer betrokken raakt bij anderen." Van de anekdotes is ze niet; de privacy van degenen die bij de gemeente aanklopten is heilig voor haar. "Ik kreeg meer met problemen te maken dan met grappige voorvallen", vat ze samen. "Juist voor mensen die daar tegenaan lopen, zet je net even een stap harder.

Ze vervolgt: "Het is makkelijker geworden om die sociale taak in te vullen. Doordat veel zorgtaken naar de gemeente zijn gegaan, kun je dat veel eenvoudiger zelf regelen, in plaats van dat je van andere organisaties afhankelijk bent. De dienstbaarheid richting burgers was niet alleen mijn drive, maar ook van alle collega's op Burgerzaken.Hen ga ik ook echt missen nu ik er een punt achter zet."

Geurt Mouthaan