Molenaars uit Molenwaard langs route Prinsjesdag: 'Ik kon de koets aanraken'

MOLENWAARD • De molenaars uit de gemeente Molenwaard stonden dinsdag langs de route van de Gouden Koets.

"Ik ben vandaag bij de koning. Dus neem niet op." Resoluut wordt een telefoon terug in een broekzak gestopt. 36 molenaars uit de Molenwaard zijn geen moment stil aan boord van de Helena, een zeilschip uit 1875, waarmee ze van Rotterdam naar Kinderdijk varen. Deze zeiltocht wordt aangeboden door de gemeente als afsluiting van een dag waar zij samen met militairen en andere burgers de erehaag op Prinsjesdag vormden.

Om 09:00 uur vertrok het gezelschap per bus uit Kinderdijk naar Den Haag, waar ze ontvangen werden op het Provinciehuis. Onder genot van een bakje koffie en broodjes werd er uitgelegd wat er vandaag precies van hen verwacht werd. 26 molenaars stonden als onderdeel van de burgerdelegatie binnen de hekken, de anderen volgden Prinsjesdag van iets meer afstand.

Voorafgaand aan de koninklijke stoet loopt de burgerdelegatie tussen de mensen naar hun ereplek. Vanaf dat moment was het vooral staan en wachten tot de koning langskomt, maar dat was geen saaie bedoening volgens molenaar Wim Slob van de Achtkante Molen in Streefkerk. "Er stond een schoolklas kinderen achter ons vol enthousiasme te juichen. Ook waren er kinderen uit Volendam, ook op klompen en dat wij daartussen de gemeente mogen vertegenwoordigen maakt me trots."

Dol op het Koningshuis
Ook de molenaar van De Liefde in Streefkerk, Herma Korteland, was onder de indruk. "Al die korpsen met muziek en uniformen, dat is eigenlijk nog indrukwekkender dan als de koning langs komt. Hij rijdt voorbij en je zwaait even, maar het is wel apart dat je er zo dicht op staat. En prinses Beatrix die zo dichtbij uit een raam stond te zwaaien, dat vond ik, omdat ze beschermvrouwe van de molenaars is, toch wel bijzonder om te zien. Misschien raar voor een linkse vrouw als ik, maar ik ben dol op het Koningshuis als Hollandse traditie. Net als de molens."

Yvonne Rozendaal van de Kooiwijkse molen in Oud-Alblas keek stiekem vooral uit naar de vaartocht aan het eind van de dag, want "molenaars hebben nu eenmaal iets met wind en zeilen." "Ik dacht dat het Prinsjesdaggedoe minder zou zijn, maar dat was ook hartstikke leuk. Maxima die op anderhalve meter langs rijdt is toch wel bijzonder."

Na afloop van Prinsjesdag werd er geluncht in het Provinciehuis, daar kwam een gelukkige en trotse burgemeester langs. Frank Klören van De Vriendschap in Bleskensgraaf waardeert zijn komst. "Dat de burgemeester niet zegt: 'ik stuur de mensen met een lintje', maar dat hij aan ons denkt, dat geeft een warm gevoel."

Ons laten zien
Organisator en molenaar Alex van der Perk is tevreden met de dag. "Normaal ga je niet zelf naar Prinsjesdag. Om het aantrekkelijk te maken – we moeten er toch een vrije dag voor nemen - hebben we ook de zeiltocht bedacht, niet iedereen is namelijk zo koningsgezind. Nu hebben we ons als molenaars toch wel laten zien."

Arco Bikker was vanuit de gemeente betrokken bij de dag en de hele dag mee. "Het is toch een bijzondere groep mensen: jongens van de polder. Deze zeiltocht had bijvoorbeeld geen ambtenaar kunnen verzinnen, maar kwam uit de koker van de organiserende molenaars. Nu is het een daagje uit en daarmee hebben wij, ook voor de andere aanwezige gemeenten, een trend gezet."

Na de lunch gaat het gezelschap naar Rotterdam, waar er per zeilschip koers gezet werd naar Kinderdijk. Helma Korteland vermaakt zich prima aan boord. "Ik vind het wel bijzonder. Al die eenzame molenaars in een groep. Gebeurt veel te weinig dat wij elkaar in zo'n groot verband treffen."

De molenaars kletsen er dan ook lustig op los aan boord van de Helena. Over belangrijke zaken, zoals de naamgeving van de gemeente als ze samengaan met Giessenlanden "Molenland moet het worden." en over de liefde voor de molen. Klören: "Het is een beleving. Als je een molen hebt ingespannen en hij gaat rond, dan hoor je het zoeven. Als dan alles werkt: het graan wordt gemalen of het water komt eruit. Dat geeft een kik."